BTS'in Başı Türklerle Dertte 2

♉1.BBTD2♉

İlk olarak beklemekten ölenler, size en kısa zamanda helva kavuracağım sksnsb

Ölmeyenler varsa buraya 'buradayım' yazsınlar da sayımızı bilelim saksjsnn

Evet gençler, 1 sene sonunda döndüm ve beklediğiniz bölüm hemen altta.

Az daha gerilim vereyim mi slsnsnb

Şunu söylemeliyim ki bu bölümden sonra vote sınırı koyacağız. Sınırı geçerseniz bölüm 2000-3000 kelime arası, geçemezseniz 1000-2000 arası olacak. Bunu neden yapıyorum verilerle anlatmak isterdim ama kısaca özet geçeceğim. Okunma 1000 kişiyse vote 100 oluyor. Wtf? Umarım anlamışaınızdır Skshsksb

Neyse daha fazla kişinin ölümüne sebep olmak istemiyorum. Başlayın efenim.

İyi okumalar...

ELİF

Zaman...

Zaman her şeyin ilacıdır derler ya hani, doğruymuş bu söz... Zaman insanı toparlıyor, kalbini taşlaştırıyor, geçmişin üzerine bir sünger çekerek yeni bir hayata adım atmasına yardımcı oluyordu acı çeken kişinin. Kore'den ayrıldığım süre boyunca benim de kalbim taşlaşmıştı. Artık ufak şeylerde bile yüzünde tebessüm oluşan, hayata pozitif yaklaşan ve insanları hatalarına rağmen seven o kız yoktu. O kız o gece sevdiği adamın laflarının ağırlığı altında ezilerek toprağın altına girmişti. O kız o gece ölmüştü.

Sevdiği adamın sözleri yüzünden tüm hayatım, yaşantım, hayallerim değişmişti. En çokta duygularım değişmişti. Ölsem değişmez dediğim duygularım beni şaşırtarak öyle bir değişti ki ben bile kendimdeki bu değişimi açıkça fark ettim. Ben bile ilk defa bu denli kendimde hissettim.

Bu denli hissiz hissettim...

"Gerçekten gidecek misin?"

Gözlerimden akan yaşlar elmacık kemiklerimin üzerinden süzülerek dudaklarımın arasında son bulduğunda, gözlerimi ondan çekmemek için direniyordum. Dudaklarımı sertçe birbirine bastırdım ve titreyen sesimle konuşmaya başladım. "Gitmeliyim, yapamam sevgilim." dediğimde hızla bana doğru bir adım attı ve seri bir hareketle ellerimi ellerinin arasına aldı. Onun sıcak ellerini bu soğuğa rağmen hissetmek titrememe neden olmuştu.

Hayatımda ikinci kere bir adam ruhuma dokunuyordu...

Hayatımda ikinci kez bir adamı bu denli seviyor ve sayıyordum...

"B.ben seni seviyorum, sana aşığım sevgilim. Sen de bana aşıksın. Neden gidiyorsun o zaman? Neden aşkımızın kutsal hikayesini satırlarca yazarak yaşatmak varken anılarımızı bir rafa kaldırarak beni terk ediyorsu?" dedi ve yüzünü biraz daha yaklaştırarak ellerinin arasındaki ellerimi biraz daha sıkı kavradı. "Bunu neden yapıyorsun sevgilim?"

Titreyen göz kapaklarıma inat ona bakmaya devam ettim. Hafif kirli sakallarının üzerine bir damla yaş süzülmüştü. Elimin birini ellerinin arasından çektim ve ona bir adım yaklaşarak ense kökündeki saçları kavradım. Ardından hafifçe çekerek okşamaya başladım. Bu hareketi her yaptığımda gözlerini kapıyordu şimdi olduğu gibi, buruk bir şekilde güldüm.

"Bizim aşkımızı o aptal defter yapraklarına sığdırabileceklerini mi sanıyorsun? Bizim aşkımız yüreğimize kazındı kızgın demirlerle, istesekte silemeyiz oradan."

Gözlerini açtı ve çenesini başımın üzerine yasladı. Onun kokusunu almamla vücudum bir titremenin esiri altına girmişti. Güzel kokuyordu, başkalarının kokularını unutturacak kadar güzel...