Assassinated (Voltooid✔)

Doodsangst en -kreten

Ik ren razendsnel de trap op, omhoog. Geluiden komen me te gemoed. Geschreeuw, gegil en het geluid van mes tegen mes. Ik spring over de laatste paar treden en stop dan gelijk. Ik heb ervaring en weet dat ik het beste eerst even om de muur kan kijken of de kust eigenlijk wel veilig is. Voorzichtig gluur ik om het randje, en daar zie ik dat de gevechten nog hevig bezig zijn. We zijn pas net begonnen.

Een man rent in paniek op me af, niet wetend dat ik achter deze muur sta. Een gemene grijns kruipt omhoog als ik zie wie het is. Zavier. Hem laat ik écht niet zomaar gaan! Met hem heb ik nog een paar dingen af te rekenen! Als hij me voorbij rent steek ik mijn voet uit. Een behoorlijk simpele manier, maar hij werkt nog altijd goed. Met een luide schreeuw valt Zavier voorover. Maar hij is getraind, en staat vlug weer op. Ik grijp naar het lemmet van één van mijn messen, richt en werp in minder dan één seconde. Het mes boort zich in de muur, maar gaat eerst door het shirt van Zavier, nét niet in zijn huid. Deze tactiek heb ik al eerder gebruikt bij Aiden, alleen toen had ik zes messen en kwam hij dus écht niet meer los. Maar nu heb ik maar één mes gegooid en moet ik snel handelen. Ik grijp Zavier bij zijn armen en druk ze hardhandig tegen de muur. Met mijn andere hand grijp ik mijn andere mes en ik houd deze tegen zijn nek aangedrukt. Niet zo dat ik hem open snijd, maar wel zo dat het bloed en zeer doet.

''Zo, Zavier,'' zeg ik dan. Zijn grijze ogen staan angstig en kijken me smekend aan. ''Ik heb je toch verkeerd ingeschat,'' zegt hij met trillende stem. ''Je bent slimmer dan ik dacht.'' Ik snuif en kijk hem fel aan. Waarschijnlijk zegt hij dit alleen maar in de hoop dat ik hem vrij laat. Sorry Zavier, dat ben ik helaas niet van plan. Deze boodschap maak ik hem overduidelijk met mijn blik en hij begint te smeken. ''Alsjeblieft, ik sta aan dezelfde kant! Dat weet je, ik ben ook tegen het rijk! Ik ben een rebel, ik kan je helpen!'' Hij brengt me aan het aarzelen, ik weet dat hij gelijk heeft. Maar hoe hij met mij omging... Dat kan ik écht niet pikken!

''En hoe zit het met het rondstrooien van verhalen over mij en Aiden?'' Vraag ik. Zavier lijkt mijn onderhandelingspoging te snappen en gaat er gretig op in. ''Ik zal het stil houden, ik beloof het! Laat me alsjeblieft leven!'' Ik sta in tweestrijd, kan ik hem vertrouwen en zomaar laten gaan? Plots hoor ik een schreeuw die mijn nekharen rechtop laat staan. Ik schrik en laat Zavier los, hij gebruikt het moment om er razendsnel vandoor te gaan. Ik laat hem gaan, en ren in paniek de bocht om. De schreeuw kwam van Aiden! Ze weten niet dat hij aan de goede kant staat! Ze zullen hem vermoorden als ik niet snel genoeg ben! Wat als het te laat is?

Sorry voor de cliffhangers elke keer! Het spijt ons heel erg! (Eigenlijk niet, hihi) x