Magical creatures; the beginning (DUTCH) [completed]

35

P.O.V Inge.
Andy rent achter ons aan. "HUP SNELLER PAARD!" Hoor ik dan iemand half lachen half roepen. Ik kijk om en zie Link met Gillian op zijn rug achter ons aan rennen. Ik trek aan Ronnie zijn schouders als teken dat hij even moet stoppen. Zodra Link naast ons loopt begin ik gelijk met Gillian te kletsen. We zitten nog steeds bij de jongens op hun rug. Ik heb niet door dat we het bos in lopen en ineens gaan Ronnie en Link op supersnelheid rennen. Ik schrik me kapot en Ronnie kan ook nog eens extra snel. Dan barst ik ineens in lachen uit. Ik kijk achter me en zie Gillian en Link lachend op de grind liggen. Ik spring van Ronnie zijn rug af en ren er naartoe. "What happend?" Vraag ik lachend. Gillian moet zo erg lachen dat ze niet weet wat ze moet zeggen. Ze wijst naar de boom waar Link net voor ligt. Ik kijk haar aan van you serious? Ze begint nog harder te lachen dus ik denk van wel. Dan komt Andy er ook nog eens aan. "JAMA ANDY! SLOME KIP!" Schreeuw ik en ik begin nog harder te lachen. "Jullie weten wel dat jullie al voorbij het huis zijn he?" Zegt hij. Ik kijk Ronnie aan en dan naar Link. "KIDDING ME?!" Schreeuw ik lachend. Ik til Gillian van de grond die nog steeds bijna dood gaat van het lachen. Ik wenk dat ze op mijn rug moet springen en dan ren ik met haar naar huis. Ik heb de jongens daar maar achtergelaten. Ione doet de deur open. "En waar is de rest?" Vraagt ze. Ik zucht en rol een keer met mijn ogen. "Andy, Link en Ronnie liggen ergens in het bos nutteloos te zijn." Zeg ik. "Gelukkig..." Zegt ze. "Waarom zo bezorgd?" Vraag ik terwijl we naar binnen lopen. "Nou gewoon na dat hele Valentine gedoe." Ze staart een beetje afwezig langs mij. Ik trek haar mee naar mijn kamer. "En wat is er nu echt aan de hand?!" Vraag ik als we samen op mijn bed zitten. Ze barst in tranen uit. "Het spijt me zo!" Snikt ze. "Wat?! Wat spijt je?" Vraag ik paniekerig. Ze valt in mijn armen we knuffelen totdat ze weer normaal kan praten. "Je zal hem zo missen..." Dan krijg ik het ineens benauwd. Ik begin in mijn hoofd te tellen welke jongens ik allemaal heb gezien. Het zijn sowieso geen: Ronnie, Andy of Link. Blijven er nog 3 over Magnus, Simon en ik slik Raphael. Ik raak in paniek. Ik pak mijn kussen achter me vandaan en knuffel hem stevig. "Wat is er gebeurd?" Fluister ik bang. "Valentine... Hij is gebeurd." Ione begint weer te huilen. (Dit heet spanning opbouwen mensen xD) Ik zweer als ze nu zegt dat er ook maar iemand dood is ik spring uit dit fking raam. "HIJ IS DOOD!" Schreeuwt Ione dan. Ik ren naar het raam en kijk afwezig naar buiten. "Wie?" Vraag ik zachtjes. "Raphael..." Fluistert ze terug. (Ik zit nu serieus zelf bijna te janken) Met een ruk trek ik het raamopen en spring eruit. Op zoek naar Ronnie. Ik krijg het gloeiend heet en wordt boos en verdrietig tegelijk. Ik heb Ronnie nu echt nodig. Dan hoor ik 3 mensen praten en lachen. Ik herken de stemmen. Ik ren er naartoe. Ik pak Ronnie vast en laat hem niet los. "Wow wat is er?" Vraagt Andy ik kijk opzij naar hem. Ik zie aan hem dat er iets mis is met me. Hij gebaart naar zijn ogen. Dan begin ik keihard te huilen. "IK HEB NIEMAND MEER!" Schreeuw ik. "Wow rustig schat wat is er." Vraagt Link. "Hij... Hij is dood..." Fluister ik. Ik voel gewoon de stemming van de jongens naar -85 gaan. "Wie..." Hoor ik Ronnie fluisteren. "Raph..." Verder kom ik niet. Ik laat Ronnie los en laat me op de grond vallen. Ik grijp naar mijn hand en doe de ring af. Zonder hem kan ik net zo goed dood. Ik wacht op het moment dat ik verbrand maar het gebeurt niet. Ik kijk Ronnie onbegrijpelijk aan. Ik voel gewoon dat hij het ook niet snapt. Dan staart hij naar mijn nek. Ik pak de camera van mijn telefoon en zie 2 zwarte strepen. "Wat betekent dat?" Vraag ik. "Ik weet het niet maar je leeft nog." Zegt hij opgelucht. "Maar ik wou dood..." Fluister ik zacht. Ik zie Andy mij boos aankijken. Ik kijk weg en ren dan weg. Ik ren naar de plek in het bos. Lang geleden dat ik hier ben geweest. Ik klim in de boom en zie opgedroogde bloedvlekken. Ik krijg flashbacks naar toen ik Simon beet. Dan denk ik weer aan die ene keer... Die ene keer bij die brug... Als ik iets sneller was geweest had ik dit nooit mee hoeven te maken. Ik weet ineens wat me te doen staat. Geen afscheidsbrieven dit keer gewoon gaan!

P.O.V Link. (Lang geleden he xD)
Inge rent weg. Ik heb een sterk vermoedden waar ze heen gaat. Ik gebaar dat de jongens stil moeten zijn en ze me moeten volgen. Ik ren naar de open plek in het bos. Ik zie Inge in de boom zitten. Ik houd de jongens tegen en maak ze zo duidelijk dat ze er niet heen moeten gaan. We gaan zitten, we wachten totdat ze naar ons toe komt of ergens heen gaat. Dan krijg ik ineens hoofdpijn. Ik grijp naar mijn hoofd en ik voel meteen dat iemand mij vast pakt. "Wat gebeurt er?" Hoor ik Andy fluisteren. "Flashbacks..." Fluister ik met moeite terug. Ik zie een brug. Een huilende Ione, Magnus die met al zijn kracht Inge weer op de brug zet. Dan stopt de hoofdpijn en zie ik dat Inge weg is. Ik raak in paniek. "Hoe lang is ze weg?!" Vraag ik paniekerig. Weet ik niet 2 minuten. "RONNIE! BRUG! NU! Andy jij belt gelijk Ione en zegt dat ze naar de brug moet komen ik ga met Ronnie mee." Ik spring bij Ronnie op zijn rug omdat hij toch sneller is. Hij rent zo snel als hij kan naar de brug. Ik zie Inge achter de railing staan. Haar hand losjes om de railing. Ze kijkt naar beneden.

P.O.V Inge. (Kort)
Ik sta daar. Als ik nu los laat ben ik weer bij hem. Ik voel een stekende pijn in mijn nek. Ik weet niet waar het vandaan komt maar het maakt mij ook niet uit ik ben zo bij hem...

P.O.V Ronnie. (Ook kort xD)
De 2 zwarte strepen in haar nek lichtten ineens rood op. Het lijkt alsof ze haar tegen willen houden. Ik weet eigenlijk ook niet waarom ik hier nog sta. Ik gooi Link van mijn rug af en ren naar haar toe.

P.O.V Inge. (Weer kort man man man xD)
Ik voel een hand op mijn schouder ik draai om en kijk in Ronnie zijn ogen. Ik schud mijn hoofd. "Het is beter zo... Ik begrijp niks meer... Niemand houdt van mij ik moet naar hem toe!" Zeg ik.

P.O.V Ronnie. (A- Lang B- Kort C- Kaas. Kort was het goede antwoord!)
Ze laat de railing los. Ik kan nog net haar middel vast pakken. Ik trek haar terug over de railing en trek haar in een knuffel. "Wij houden van je!" Fluister ik

P.O.V Ione. (Worden jullie al moe van die korte? Zo niet neem er dan nog 1! Nee oké dees is gewoon best wel lang xD)
Zodra Andy me belt maak ik gelijk een portal naar hem toe. Dan nog 1 naar de brug nu neem ik Andy mee. Als we uit de portal komen zie ik Inge van de brug vallen. Ik wil schreeuwen alleen er komt geen geluid uit mijn mond. Gelukkig pakt Ronnie haar op tijd vast. Hij trekt haar over de railing en knuffelt haar. Ik wil er gelijk naar toe rennen alleen Link houdt me tegen. "Nee." Dat is het enige wat hij zegt. Ik zie 2 rode strepen in haar nek. Ze geven licht. Dan wenkt Ronnie heel subtiel dat we moeten komen. Als we er staan pakt Ronnie Andy zijn handt vast Andy die van mij en Link ook die van mij. Dan wordt alles zwart en dan ineens wit. Ik zie Inge in een prachtige witte jurk staan. Ik kijk naar de rest. De jongens staan ook allemaal in een wit pak. Ik kijk naar mezelf ik heb ook een witte jurk aan alleen een andere als Inge. Dan valt het me op dat Ronnie een ander pak aan heeft. Ik kijk weer naar Inge. Dan verschijnt er een fel wit licht maar ik kan er kennelijk gewoon in kijken. "Meneer Radke komt u erbij?" Hoor ik een stem vragen. Raphael gaat naast Inge staan. "Inge Radke... U kunt nu besluiten... Wilt u een Radke blijven of wilt u een Biersack zijn?" Vraagt de stem. Inge lijkt nogal overdonderd van deze vraag maar volgens mij weet ze het antwoord wel. "Andy ik vindt je heel aardig maar... Ik ben toch liever een Radke." Zegt ze. Andy knikt. "Dan zou ik nu al je engelen gaves van je af moeten nemen." Zegt de stem ik zie Inge knikken.

P.O.V Inge.
Het voelt alsof er iets uit mij gezogen wordt maar dan voel ik me ook weer normaal. "Mag ik nog een vraag stellen?" Vraag ik. "Natuurlijk." Antwoord de stem. Ik doe mijn haar aan de kant zodat je de strepen kan zien. "Weet u wat dit is?" "Dat weet ik. U heeft een beschermengel." Zegt de stem. "Mag ik hem zien?" Ik weet haast wel zeker dat het Raphael is. "Dat mag. Maar ik zou uw vrienden terug moeten sturen." Ik knik. Ik zie iedereen verdwijnen. Uit het licht komt een gestalte lopen. Als het dichterbij komt zie ik meteen dat het Raphael is. "RAPH!" Schreeuw ik. Ik huil van blijdschap. "Inge?!" Zegt hij. Hij rent op me af en knuffelt me. "Sinds wanneer ga jij niet door me heen sinds je je weet wel... dood bent..." Ik ben hier een engel. Op aarde ben ik een geest maar hier ben ik een engel die je gewoon aan kan raken." Zegt hij. "Waarom..." Fluister ik. "Ik heb niks gedaan... Ik was gewoon door het bos aan het lopen toen ik werd vastgegrepen. Ik zag Valentine. Hij had een houten staak vast... En de rest kun je wel raden..." Ik begin zachtjes weer te huilen. "Maar... Kun je niet terug komen?" Fluister ik. "Dat kan helaas niet... Anders was ik alweer terug." "Mensen tijd!" Hoor ik een andere stem. Raphael verdwijnt langzaam. "Stay strong Inge!" Zegt hij nog en dan verdwijnt hij helemaal en wordt alles bij mij zwart. Als ik wakker wordt zit ik in de woonkamer. "Ze is er weer!" Hoor ik Ronnie gelijk roepen. Meteen hoor ik mensen rennen. Er springt gelijk iemand op me. Als ik kijk wie het is zie ik Simon. "SIMON!" Schreeuw ik en ik knuffel hem stevig. Binnen een minuut staat iedereen er. Ik ben rechtop gaan zitten en Simon zit bij mij. "Wow... Je kleren." Zegt Izzy. Ik kijk naar wat ik aan heb en zie dat ik heel andere kleren aan heb. Ik heb een geweldige outfit aan vind ik zelf. (Media) "Wat is er gebeurd terwijl ik weg was?" Vraag ik.

JA DIT MAG JE EEN XL SPECIAL NOEMEN XD
-1902 woorden
SEE YA IN THE NEXT CHAPTER!
XOXOXO