Magical creatures; the beginning (DUTCH) [completed]

14

P.O.V Raphael.
"RAPH! Help wat gebeurt er?!" Hoor ik Inge schreeuwen vanaf haar kamer. Ik ren er naartoe en zie haar huilend op haar bed zitten. Dan zie ik dat haar hele kamer een ravage is. "Raph..." Ze kijkt mij aan en haar ogen zijn echt heel erg rood en haar hoektanden zie je ook heel erg. "O. Mijn. God. Inge... WAT IS ER GEBEURD?!" "Ik weet het niet." Zegt ze huilend. Ik ga naast haar op bed zitten. Ze knuffelt me en ik knuffel terug. Zo blijven we nog even zitten totdat Inge opstaat. Haar ogen zijn weer helder blauw en haar tanden vallen niet meer op. "Ik ga even een luchtje scheppen." Zegt ze. Ik knik ze pakt haar nieuwe ring van haar bureau. Althans wat er nog van haar bureau over is. En ze loopt naar beneden en dan hoor ik de deur open en dicht gaan.

P.O.V Link.
"Ik ga even naar buiten. Ik denk dat het wel goed voor mij is." Roep ik door het huis. Dan loop ik de deur uit en loop richting Inge haar lievelings plek. Ik weet niet waarom. Als ik aankom schrik ik me rot. Inge zit in die boom te huilen. Ik loop er heel rustig op af. "Inge?" Zeg ik zachtjes. Ik zie dat ze schrikt. "Wat?!" Zegt ze. "Ik zie heus wel dat er iets mis is!" "Het is gewoon... Ik word echt steeds agressiever en ik mis jullie... Alleen ik kan niet terug! Ik heb geleerd mensen niet te vertrouwen. Ik dacht doordat jij, Jeremy, Harm, Joost en Enzo op school kwamen en jullie met mij omgingen dat alles weer goed kwam. MAAR NEE! Nog steeds haat zowat iedereen me. En nu kom ik er ook nog eens achter dat ik een vampier ben... Het wordt me gewoon allemaal teveel! Het liefst ga ik nu in de felle zon staan en doe ik die ring af. Dan ben ik eindelijk weg!..." Ze begint nog harder te huilen. Ik klim naast haar in de boom. "Hee rustig maar. Know I'm always there for you!" Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Ze kijkt op haar mobiel. "Het is laat ik moet gaan ik heb trek." (Want honger hebben ze in Afrika! 😂😂) Ze springt uit de boom en rent weg. Ze laat mij achter. "Doei..." "voor zover ik weet is dit niet goed... Volgens mij zit ze tegen een depressie aan... Of ze heeft er al een maar liet ze het niet zien..." Geloof me ik weet waar ik het over heb... Ik blijf nog even zitten en klim dan ook maar de boom uit. Ik ren weer naar huis.

P.O.V Inge.
"Dat is eruit nu heeft Link het vast ook al door... Maakt niet uit. Vandaag spring ik van die brug af. Die klap is hard genoeg om bewusteloos te raken en vervolgens te verdrinken." "RAPHAEL! Ik heb honger!" (Ja ik doe maar gwn honger xD) "Laten we dan gaan eten! Wat wil je? Wacht! Let me guess! Pizza!" "JAAAAA!" "Ik bestel!" Hij pakt zijn telefoon en belt. Even later zitten we aan de pizza. We zitten allebei wat op onze telefoon te pielen. Dan krijg ik een appje van Link.

Link😭❤️: Inge?
U: Wat is er?
Link😭❤️: Ik wil je iets persoonlijks vragen.
Kun je zo komen?
U: kan dat niet via app?
Link😭❤️: Ik weet niet...
-Raphael😈❤️...-
-opent chat met Raphael-
Raphael😈❤️: Met wie app je? 😏
U: Cleo...
Raphael😈❤️: En dat is?
U: iemand van school.
Raphael😈❤️: Pizza staat je best goed eigenlijk...
Ik kijk vanaf mijn telefoon naar mijn hand. Het stuk pizza wat er in zat is weg. Ik kijk via mijn hand naar beneden en zie dat het stuk op mijn shirt zit. "WHEEEE DAT WAS MIJN FAVORIETE SHIRT!!" "Die had ik speciaal voor vandaag uitgezocht..." Ik pak het stuk op loop naar de keuken ik maak het schoon. Dan loop ik terug en sluit de chat met Raphael af en open die met Link weer.
-3 ongelezen berichten-
Link😭❤️: oké dan maar...
Inge... Ben je depressief?
Ik weet hoe het voelt...
U: Nee hoezo?!
Zo slecht zie ik er toch niet uit?!
Link😭❤️: Nee laat maar.
-Link😭❤️ is offline gegaan-
Ik zucht een keer. "Ik ga naar boven." Zeg ik. Raphael knikt. Ik ga aan mijn bureau zitten en pak een pen en papier. Ik begin aan mijn afscheids brieven. Ik begin met Ione.
Hee Ione...
Als er iemand is die een brief verdient ben jij het.
Dit is waarschijnlijk het laatste wat je ooit nog van mij zult horen.
Ik ben nooit goed geweest in brieven schrijven dus ik houd het kort.
Je was de beste 'zus' die ik me maar kon wensen alleen het is tijd voor mij om te gaan!
LOVE YOU! XXX JE BESTE NEP ZUSJE INGE.
Ik doe hem in een enveloppe en schrijf en met grote sierlijke letters Ione op.
Hee Link...
Je had gelijk...
IK BEN DEPRESSIEF!
Maar het is tijd voor mij om te gaan.
Ik zou altijd vanaf boven op je letten!
En O ja zeg tegen de jongens dat ik verhuisd ben ofzo...
YOURS INGE.
Ik doe hem in een enveloppe en schrijf en met grote sierlijke letters Link op.
Hee Simon...
Waarschijnlijk snap je hier niks van...
Dat is ook niet de bedoeling...
Ik ben verhuisd naar heel ver weg.
XXX JE ZUS INGE.
Ik doe hem in een enveloppe en schrijf en met grote sierlijke letters Simon op.
Hee Raphael...
Je bent echt een hele goeie vriend geweest.
Ik hou echt van je.
En ik zou vanaf boven op je letten.
Nu ga ik.
XXX JE VAMPIERTJE INGE!
Ik doe hem in een enveloppe en schrijf en met grote sierlijke letters Raphael op.
Ik doe mijn favoriete Black veil brides outfit aan. Ik heb op een of andere manier altijd een rare connectie gevoeld met Andy alleen dat terzijde. ( EEJ _i0ni3_ heb je al door waar dit heen gaat? xD) ik leg de brief voor Raphael voor de deur van mijn kamer en ik klim via mijn raam en een boom naar beneden. Ik ren met supersnelheid naar het huis van de rest. Ik klim via een boom naar het openstaande raam van mijn oude kamer en klim naar binnen. Ik word gelijk weer boos en verdrietig als ik mijn kamer zie. Ik probeer er niet aan te denken en sluip via mijn kamer de hal in. Ik schuif bij iedereen de brieven onder hun kamerdeur door. Dan sta ik voor Link zijn deur. Ik voel een traan over mijn wang rollen en schuif de brief onder zijn deur door. Kennelijk was hij nog wakker wat ik hoor gelijk iemand naar de deur toelopen. Ik ren snel weg en spring het raam uit. Ik sprint naar de brug. Op dit tijdstip zijn er echt heel weinig mensen. Dan hoor ik rennende voetstappen achter me. Ik spreid mijn armen en laat me voorover vallen. Ik blijf midden in de lucht hangen. Ik kijk om me heen en zie niks. Ik kijk naar boven en zie Link, Ione en Magnus. Magnus houdt me met zijn magie vast en Link en Ione troosten elkaar. Ik weet niet goed van verdriet of blijdschap maar goed... Magnus tilt me langzaam op. Als ik weer bovenop de brug lig sta ik gelijk weer op. En ze trekken me alle drie in een knuffel. "Doe dit alsjeblieft nooit weer." Zegt Ione. "Ik beloof niks..." zeg ik. Ione begint weer te huilen. "Aangezien Raphael zo weinig om je geeft dat hij hier nog niet is... Wil je weer bij ons komen wonen?" Vraagt Link. Ik knik langzaam. "Je bent morgen ook jarig weet je nog?" Zegt Ione. Ik kijk op. "O mijn god ja! Ik word eindelijk 18! Maar ik krijg het koud zullen we naar huis?" Ze knikken. Magnus maakt een portaal waardoor we extra snel thuis zijn.

DIT WAS HET WEER!
SEE YA IN THE NEXT CHAPTER!