Magical creatures; the beginning (DUTCH) [completed]

7

P.O.V Inge

Ik spring achter Link vandaan en Enzo valt bijna om omdat hij schrikt. Ik sta ineens super snel achter Enzo. "supersnelheid dit hoort vast ook bij het vampier zijn." "Wow! Jij bent snel ineens!" Ik kijk Link aan en Link kijkt mij aan van. Sssst niks zeggen hij weet het niet! Ik knik een keer naar Link als teken dat ik het begrepen heb. "Kom binnen!" Zegt hij. Ik aarzel even omdat ik zo gehecht ben geraakt aan het landhuis (Jaha in zo'n korte tijd, Alles is mogelijk xD) Ik kijk Link even aan en hij begrijpt me. Hij loopt voor mij aan het huis binnen. Ik loop achter hem aan. Link loopt naar de woonkamer en ik zie Jeremy zitten. Link gaat op de bank zitten en Enzo gaat snel naast hem zitten. "jama nu is er geen plek meer voor mij!" Zeg ik. "Dan ga ik wel bij Link zitten!" Ik plof bij Link op zijn schoot. "Wat zijn jullie close geworden!" Zegt Jeremy. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. "INNK CONFIRMD!" Roept Jeremy. Ik begin te blozen. "ONDERWERP CHANGE!" Roept Link dan. "Wat is er met je ogen gebeurt?" Vraagt Enzo. "umm." Ik kijk Link aan. "Dat zijn lenzen" zegt hij dan. "Ik heb ze ook wacht ff." Link gooit mij op de grond en loopt weg. "EEJJ!!" Roep ik hem na. Ik ren achter hem aan en trek hem weer de kamer in. "Wat doe je?" sist Link naar mij. "Dit." zeg ik terug. Ik duw hem op Enzo en trek vervolgens Jeremy er ook bij. En laat mezelf er vervolgens ook op vallen. "AAAUUWWW" roept Enzo nu die helemaal onderop ligt hij heeft zich ergens aan opengehaald. Ik ruik de heerlijke geur van bloed. Ik spring van de jongens af en voel een rare drang. Ik pak Jeremy op en gooi hem op de grond. Zodra Link los komt springt hij op. Ik zie het bloed nu ook. Iets in mij zegt dat ik hem moet bijten ik moet bloed! Ik kan alleen nog maar aan zijn bloed denken. Dan ren ik huilend de kamer uit naar buiten! "IK WIL DIT NIET IK WIL BLOED!!!"

P.O.V Link (JAHAAA ER ZIJN OOK NOG ANDERE POV'S xD)
Ik zie als ik opsta Inge naar Enzo staren. Ik ruik zijn bloed en zie het dan ook. Ik heb geleerd mezelf te beheersen alleen Inge nog niet. Dan rent ze weg. "Wat heeft zij nou?" Vraagt Enzo. Ik haal mijn schouders op. Lokaal durf ik haast te wedden dat ik weet waar ze heen is. Enzo wil opstaan om achter haar aan te gaan. Ik hou hem tegen. "Laat haar maar even." Ik druk hem weer terug op de bank. Maar ik kwam eigenlijk alleen om Inge te brengen dus ik ga weer naar huis. "Oké?... Tot maandag op school!" "Ow ja shit! We moeten ook weer naar school. Hopelijk heeft Ione er voor gezorgd dat ze een mooie smoes heeft voor ons. Dat we heel erg ziek zijn ofzo. Want Inge kan sowieso deze week nog niet naar school!" Ik loop het huis uit en loop richting het bos. Daar is een hele grote oude boom. Dat is Inge haar favoriete plek. In die boom.

P.O.V Inge.
Ik ren weg naar het bos. Ik bots tegen iemand op. Het is Roan. "NEEHEE dit kan ik nu echt NIET gebruiken!" "Dusss wie hebben we hier?" Ik doe bang een stap achteruit (Whahaha ik kom er nu achter dat dit eigenlijk allemaal door Roan komt dat Inge zo bang is enz. XD.) "IK VROEG WIE WE HIER HEBBEN!" "Mij" ik kijk naar de grond zodat hij mijn rode ogen niet ziet. Ik hoor zijn hartslag maar ik ben te bang om ook maar iets te doen. Hij trekt me aan mijn haren mee. Hij gooit me in een klein schuurtje en doet de deur op slot. (En ja als Inge Roan dood zou maken zou ik ook weer compleet iets anders moeten maken om bang voor te zijn enz. XD O ja binnenkort word het dramatischer dus wacht maar >:) anyways verder met het verhaal!) Ik kijk hem bang aan. Hij merkt niks raars dus ik kijk naar een klein spiegeltje in het schuurtje. Ik zie dat mijn ogen weer van kleur zijn veranderd. Terug naar mijn heldere blauwe ogen. Dan pakt Roan mijn kin en duwt hem omhoog. Ik hou mijn lippen stevig op elkaar omdat hij anders mijn hoektanden zou zien. "Kijk schat het was vrijdag niet zo eerlijk toen je vriendjes er bij kwamen. Nu zullen ze je nooit vinden." "Jawel Link gaat me wel vinden! Toch?" Dan drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik probeer hem van mij af te duwen alleen het lukt me niet. Hij pakt me bij mijn heupen en duwt me tegen hem aan. "WACHT! Ik kon toch Link en Jeremy ook optillen waarom zou ik hem dan niet van me af kunnen drukken?" Ik duw met al mijn kracht en hij ligt ineens aan de andere kant van het schuurtje. Hij kijkt me verschrikt aan. Ik lach. "KUT TANDEN!" Ik doe snel mijn mond weer dicht en draai de deur open en ren weer weg. Op naar mijn lievelings plek! De grote oude boom in het bos. Als ik er bijna ben ruik ik weer bloed. Ik zie een klein jongetje zitten. Hij is gevallen en heeft bloed. Ik zie nergens ouders. Ik hoor heel erg in de verte iemand. De persoon is heel blij dat ze een jongetje heeft gedumpt. Ik moet denken aan mijn jeugd. Ik zat in een pleeggezin dat niet om me gaf en me sloeg ik zat onder de krassen... Toen ben ik samen met Ione gaan wonen. Ze voelt echt als een zus voor mij. Niemand verdient zo iets. Ik wou altijd liever dood toen. Maar dit kind is nog zo jong. Die overleeft het zo lang niet joh. Wat zou ik zelf willen. Een langzaam pijnlijke dood of een snelle dood? Snel duhh. Ik ren op het jongetje af en zet mijn tanden in zijn nek. Hij gilt 1x en ik voel een warme vloeistof langs mijn mond lopen. Ik haal mijn tanden uit zijn nek en staar naar dat levenloze lichaam. Ik begin te huilen en ren met supersnelheid naar de boom toe. Ik klim erin. "INGE?! INGE?! CLARY?!" Ik hoor Link roepen. "Hier ben ik!" Roep ik hij rent naar de boom. En klimt er ook in.

1079 woorden.
Ik vind helemaal mooi.
Hopelijk was dit geen cliffhanger xD
SEE YA IN THE NEXT CHAPTER!!