Magical creatures; the beginning (DUTCH) [completed]

16

Dit is een XL special omdat ik ziek ben en ik vandaag heel veel energie had om te schrijven dus geniet er maar van want zo lang zijn mijn hoofdstukken nooit!
P.O.V Inge.
Ergens voel ik me schuldig. Ik heb de hele tijd mijn ouders als gek verklaard en gezegd dat ze niet om me gaven... Maar het was hun schuld dus niet... Ik kan het even niet meer aan en barst in tranen uit en ren vervolgens naar boven. "Inge!" Hoor ik Andy nog roepen. Ik er mijn kamer in. Schrijf heel heel heel snel een briefje. Guys ik ben naar Raphael. Kom niet achter mij aan please. Stuur alleen als hij het echt wil Andy hierheen XOXO your fallen angle Inge. Ik gooi het voor mijn deur gooi de deur dicht en klim het raam uit. Ik ren zo snel als ik kan naar Raphael. "OMG INGE JE BENT ER WEER!" Roept Raphael. Hij rent op mij af en geeft me een knuffel. "Jep ik ben er weer levend en wel..." "O god wat is er gebeurd?" "Kort samengevat. M'n ouders hebben me niet achtergelaten ik ben ontvoerd. Mijn broer is Andy Biersack en hij is hier. En nu voel ik me kut omdat ik altijd dacht dat me ouders me haten en dat ze me daarom weg deden maar dat is dus niet zo." "Vandaar dat je zo goed kan zingen." Mompelt Raphael. "En daarom kom je naar mij..." Zegt hij daarna. "Nou ik moest eigenlijk gewoon een plek hebben om even te kunnen zijn. En aangezien al mijn muziek spul Enzo hier staat vond ik dit wel een geschikte plek. O ja het kan zijn dat Andy hier komt stuur hem dan naar boven wil je? Dankuuuu." Zeg ik en ik loop naar mijn kamer en pak mijn akoestische gitaar. Na een tijdje ben ik daar klaar mee en pak ik mijn elektrische gitaar erbij en begin wat van BVB te spelen (BVB Is de afkorting van Black veil brides)

P.O.V Andy.
Na een poosje besluiten Link en ik naar boven te gaan. Ik doe de deur van haar kamer open als eerste zie ik allemaal BVB posters hangen en dan zie ik een briefje voor mijn voeten liggen. Ik pak het op en lees het hardop voor: "Guys ik ben naar Raphael. Kom niet achter mij aan please. Stuur alleen als hij het echt wil Andy hierheen XOXO your fallen angle Inge. Link ik wil naar haar toe!" Zeg ik. "Ik wil je wel brengen alleen onthoud dat Raphael een vampier is." Zegt Link. "Whatever it takes." "Oké ik breng je wel volg mij." We lopen naar een gebouw to waar op staat: DuMort construction. Live your way now... and forever. "Is dit het?" "Jep Raphael houdt van creepy gebouwen." "Ik merk het." Link klopt op de deur. "RAPHAEL!! Ik heb hier iemand!" Raphael doet de deur open en kijkt mij even aan. "Is dat die Andy?" Vraagt hij aan Link. "Ik sta hier hoor." Zeg ik en ik rol met mijn ogen. (Dit zie ik mezelf eigenlijk wel doen Whahaha oké nu weer door!) Link pakt me bij mijn kraag. "Daag hem NIET uit." Fluistert hij. Ik knik. Na nog wat praten mag alleen ik naar binnen Link gaat weer weg. Raphael wijst me de weg naar Inge haar kamer en ik loop naar boven. Ik hoor een elektrische gitaar en een bekend deuntje. Ik loop dichterbij en ik hoor Inge zingen.
Scream, shout
Scream, shout
We are the fallen angels
We are the in between cast down as sons of war
Struck to the earth like lightning on this world we're torn
We will cause the pain of living out there, love
Take joy in who you are
We know how wings are flown
We're bored to death in heaven and down alone in hell
We only want to be ourselves
Als ik dichterbij kom begin ik mee te zingen ik herken het liedje. Het is fallen angles van Black veil brides. Logisch dat ik het ken als ik het zelf zing maar goed. (XD Ps het liedje staat in de media!!)
We scream, we shout
We are the fallen angels
We scream, we shout, whoa whoa
Too lost to see the road
No need to feel this sorrow
We scream, we shout, whoa
We are the fallen angels

Follow the morning star
On a land when darkness failed
The passion left unholy
Now you found yourself
We have nowhere to go, no one to wish us well
A cry to find a home, our stories they will tell

We're bored to death in heavens and down the alone in hell
We only want to be ourselves

We scream, we shout
We are the fallen angels
We scream, we shout, whoa whoa
Too lost to see the road
No need to feel this sorrow
We scream, we shout, whoa
We are the fallen angels

Scream, shout
We are the fallen angels
Scream, shout

We scream, we shout
We are the fallen angels
We scream, we shout, whoa whoa
Too lost to see the road
No need to feel this sorrow
We scream, we shout, whoa
We are the fallen angels

We scream, we shout
We are the fallen angels
We scream, we shout
Whoa, whoa
We shout
We are the fallen angels

Als het liedje is afgelopen zie ik 2 glimmende blauwe ogen met een rode gloed erdoorheen mij aankijken. Inge legt haar gitaar weg en rent op me af. Ze geeft me een knuffel. "Andy... Ik voel me raar... Ik weet niet wat er gebeurt?" "O ja ze word vandaag 18 vandaag krijgt ze haar 'transformatie'... Ik moet haar hier doorheen helpen!" "Inge blijf rustig! Ik weet wat er gaat gebeuren... Je krijgt nu je laatste engelen transformatie... Ik deed al die tijd alsof ik van niks wist maar kijk..." Ik doe mijn mond open en je ziet nu heel duidelijk 2 scherpe vampieren hoektanden. Inge lijkt een beetje te schrikken maar ik ga weer verder met mijn verhaal. "Je zult vanavond in een rare soort van wereld terecht komen. Zolang ik bij je ben kan ik altijd mee. In die wereld krijg je je vleugels en je eind doel op aarde. Ook krijg je een ketting/armband. Alle magische wezens zullen zo weten dat je of half of heel engel bent."

P.O.V Inge.
-die avond-
Ik zit samen met Andy op de bank Netflix te kijken. -Raphael is weg- Opeens krijg ik een pijnscheut door me heen en wordt alles zwart. Ik voel nog net dat Andy mijn hand pakt. Ineens sta ik in een witte ruimte. "Inge Biersack... Vandaag op je 18de verjaardag zal je jouw laatste engelen transformatie ondergaan. Ik zie dat je je broer hebt meegenomen. Dat mag allemaal." Hoor ik een stem zeggen. Als ik opzij kijk zie ik Andy staan. Dan komen er 2 mensen aanlopen. Ze hebben allebei een kussen. Op de 1 zie ik een choker liggen en boven de ander zweeft een bloeddruppel. Ik voel dat mijn ogen rood worden als ik de druppel zie. De druppel vliegt naar mij toe totdat hij voor mijn mond hangt. Ik kijk even naar Andy. Hij gebaart dat ik hem mag hebben. Ik doe mijn mond open en de druppel vliegt mijn mond in. Het smaakt lekker. Ik voel iets in mijn rug tintelen. Ik kijk naar achter en zie 2 super mooie zwarte vleugels. Dan loopt de persoon met de choker naar mij toe. Zij doet de choker bij mij om. Hij is zwart met een hartje eraan. Dan loopt Andy naar me toe en hij pakt mijn handen vast. Er is een flits en ik kijk naar Andy. Hij heeft andere kleren aan. Ik kijk naar mezelf. Ik heb ook andere kleren. "Cadeautje van de hemel." Zegt Andy met een knipoog. Ik kijk blij. "Inge Biersack... vanaf vandaag is jouw missie om samen met jouw broer mensen blij te maken met muziek." Zegt de stem weer. Dan wordt alles weer zwart en we zitten weer in de kamer op de bank. We hebben de kleren die we gekregen hadden nog aan. (Voor het geval je nieuwsgierig was geworden kijk even in de media xD) "Zullen we gaan slapen? Dan gaan we morgen alles vertellen en kunnen we misschien ook wel beginnen met een vliegles.

DIT WAS HET WEER!
PLOTTWIST!
SEE YA IN THE NEXT CHAPTER!