BACK OFF SHE'S MINE!

CHAPTER THREE: Holding the Premonition

CHAPTER THREE: Holding the Premonition

 

DAY EIGHT

"Yan ba? Sya si Seraige Manvard. Ooopss. Wrong move pare. Get your hand OFF to her dude.." Sabi ni Spruce sabay tanggal ng kamay ni Seraige sa kamay ko. Napatayo din tuloy ako.

"Fvck you Swardson. She's none of your bullsh*t business." Meghad. Di ba sya pwedeng magsalita ng hindi nagmumura?

"I'm sorry to tell you bro...But...This girl," Tinuro nya ako. "IS my business"

The Hell?!

"Well, let see Swardson,
let's see."

"Kids. Settle down your things please and if you don't mind Mr. Manvard and Mr. Swardson sit properly because this time, I have to do MY business..." Hayy. Buti nalang dumating na si sir, kung hindi edi hindi.

Nagsiupuan na kami. Umupo sila Seraige dun sa rightside, kaline namin sila kase pareparehas kaming nasa dulo nakaupo.

Pero yung dalawa parang di parin sila tumitigil miski yung mata nila parang nagaaway eh.

Kaso napagisipisip ko lang naman hehe... mga adik din sila noh? Business daw nila ko eh wala naman akong company at higit sa lahat hindi ako company. Weird nila huh.

Naglecture na agad si Sir Johnzer. Teacher namin sya sa Physics. Great. Firstday na firstday Physics agad tapos bahala na daw yung adviser namin kung kelan kami magiintroduce ng names.

AFTER THE WHOLE CLASS
-Afternoon- 5:00 PM

"Come with me..." Bigla nalang akong hinila ni Seraige. Hindi ako napansin ni Spruce kase natutulog sya.

Sumakay kami ng elivator tapos pinindot nya yung 1.

"H-hoy...San ba tayo pupunta?" Nagglare sya sakin. Fried Chicken, kahit tingin lang nya nakakatakot na.

Tumungo nalang ako.

TING!

Pagkalabas namin ng elevator. Hinila nya kaagad ako. Pansin ko lang... Bakit ba palagi nalang nagtitinginan yung mga studyante tapos magsisilayuan sila na para bang nag 'gigiveway' sila samin.

Papunta pala kami sa Cafeteria.

As usual pagkatapak na pagkatapak palang ni Seraige sa may Sliding door ng Cafeteria nagsitahimikan na kaagad yung mga studyante.

"Follow me.." Kagaya ng sinabi nya sinundan ko na lang sya.

Merong vacant seat dun sa may gilid sasabihin ko na sana sakanya kaso bigla nanaman nya kong hinila papunta sa pinakagitnang table. Dun nakami umupo. Imagine, etong table na to good for 10 persons pero kami dalawa lang.

"Hey you blonde girl." Tinatawag nya ata yung babaeng may blonding buhok. Malamang Shin blonde girl nga diba? Psh.

Teka parang namumukhaan ko to ah? Sya ba yung Savanah ata yun?

"What do you need ba Seraige my loves?" My loves? Eew. Corny nya ah.

"Order us all fvckin kinds of food, And I want you to serve that yo us alone. Do no fvckin dare ask for help. Got that?"

Grabe naman to. Ang dami daming pagkain dito sa cafeteria. Kawawa naman sya andaming tray na kailangan nyang dalahin.

"W-what?'' Halatang nagulat din sya sa iniutos ni Seraige sakanya.

"A-ah ano...Tulungan ko nalang s-sya..."

 

"NO. Stay here. And you, Go!"

Okay.

Naiinis na yung itsura ni Savanah. Siniringan pa nga ako eh. Siguro may sakit sya sa mata.

"Tch. When you're with Swardson you talk endlessly and you always smiles ear to ear but now...your not. Oh, I get it. Im not fun to be with. Right?"

HUH? Masyado naman sya kung magisip. Ano ba dapat na sabihin ko?

"A-ahh..."

Nagvibrate bigla yung cellphone nya.

"Excuse me." Paalam nya at biglang umalis. Maybe importante yung tumawag sakanya .

"This is your order btch!"

OMYGOD.

Tinapon lahat sakin ni Savanah yung laman ng tray. Seraige? Asan kana ba?

Yung mga tao naman napa "whoooooah" nalang.

"Akala mo naman kung sinong maganda! Napakalandi mo! Kanina si Spruce ngayon naman si Seraige. Can't you just stop being a SLUT FREAK?! Transferee kalang dito! And I guess nakapasok kalang sa R.A because your A BTCH!"

Tapos sinabunutan nya nako.

Nag-init bigla ang pakiramdam ko, it's like something inside me wants to come out.

Napahiga ako sa sahig. Ang sakit ng bawat pagsabunot nya sakin. Ang tutulis panaman ng kuko nya. Tapos may mga kasama pa syang ibang babae.

Pinagsasampal nila ako. Pinagtatapon nila yung mga pagkain sa mukha ko.

Bakit? Bakit walang tumutulong sakin?

Asan na ang First Class?

Asan kana Seraige?

Bakit mo ko iniwan dito?

Hindi manlang ako makalaban. Masyado silang malalakas. Umiyak nalang ako.

Hindi naman ako natakot masyado sa kung anong ginagawa ng mga malditang to sakin, ang ikinatatakot ko ay ang pakiramdam na may gustong kumawala sakin but I don't want to let it go. Baka makapatay ako.

"STOP THE FVCK UP!"

Narinig kong sigaw ng isang lalaki. Nakahiga parin ako sa sahig, umiiyak.

Nakita ko may mga pumipigil na sa mga babaeng pinagsasampal ako kanina.

Ang First Class, they are different.

"HOY! OKOW NO BOBOENG PONOGLIHO SA MOKEUP! POGBOBOYORON MO ITO!" (HOY! IKAW NA BABAENG PINAGLIHI SA MAKEUP! PAGBABAYARAN MO ITO!)

Narinig kong sabi ni Patty. Tapos inawat sya ni Chippy.

"Gumora na kiyetch! Kundi Jojombangin akis kiyetch!" Sabi pa ni Chippy.

Mukhang natakot naman yung grupo ni Savanah kaya umalis na saka dala nadin siguro ng kahihiyan. Medyo malalaking bulas kasi sila. Mas matangkad nga sakin eh.

"MM. Lika na tumayo ka na dyan." Sabi nung lalaki sabay tayo sakin at inilagay sakin yung coat nya. Tapos pinunasan nya ko gamit yung panyo nya.

"Kaw talaga, ang hilig mong mahulog sa sahig no? Sakin ka nalang kase mahulog hindi kapa masasaktan."

Then he hugged me, yung pakiramdam ko kanina na may gustong kumawala was gone. I felt that my eyes turn to it's usual look from being dark.

"Baliw ka talaga

 

 

Spruce."