Η τελευταία συμμαχία

Κεφάλαιο 28- Ανακρίσεις

Ήταν έξι. Οι πέντε από αυτούς φαίνονταν βρόμικοι και ταλαιπωρημένοι και λίγο χτυπημένοι από την μάχη που λογικά προηγήθηκε. Το παρουσιαστικό τους φανέρωνε πως ήταν άνθρωποι του βάλτου τους οποίους περιμάζευε ο άρχοντας των χάντεκ κατά χιλιάδες και τους ενέτασσε στον στρατό του. Οι άνθρωποι του βάλτου δεν ήταν και οι πιο έξυπνοι και ήταν σχεδόν πάντα πεινασμένοι. Ήταν πολύ εύκολο να παρασυρθούν και να υποστηρίξουν τον πρώτο που θα τους προσφέρει ένα πιάτο φαΐ.

Τα ρούχα που είχαν ήταν κουρελιασμένα και σκισμένα και λογικά τα είχαν κλέψει από κάποια επιδρομή τους στα χωριά των ανθρώπων. Ο έκτος χάντεκ όμως ήταν μια γυναίκα που είχε μεταμφιεστεί για να μοιάζει όπως και οι υπόλοιποι αλλά η διαφορά τους ήταν εμφανής. Τα μαλλιά της ήταν απεριποίητα και ανακατεμένα μα δεν είχαν καμία σχέση με τα μαλλιά των ανθρώπων του βάλτου. Τα μάτια της ήταν γαλανά με έντονο βλέμμα σε αντίθεση με των υπολοίπων που ήταν καστανά και χωρίς ίχνος ζωντάνιας. Και το σώμα της ήταν καλλίγραμμο και όχι αποστεωμένο. Αν βρισκόταν σε κάποια πόλη ανθρώπων θα θεωρούταν όμορφη, με εξαίρεση τα άγρια βλέμματα που σκορπούσε.

Οι έξι τους είχαν πιαστεί από τους στρατιώτες και βρίσκονταν τώρα γονατιστοί στο έδαφος όπου αγκομαχούσαν μάταια για να ελευθερωθούν. Μερικοί από αυτούς ξεστόμιζαν μερικές λέξεις που στην άγρια γλώσσα των βάλτων έμοιαζαν με βρισιές. Ο Τόρλεκ έφτασε μπροστά τους και ρώτησε έναν από τους στρατιώτες αναστατωμένος.

«Τι στο καλό κάνουν έξι χάντεκ στην κοινότητα; Πώς βρέθηκαν εδώ;»

Ο στρατιώτης αγνόησε εντελώς τον ανήσυχο τρόπο που ο Τόρλεκ του έκανε την ερώτηση και απάντησε με χαλαρό ύφος.

«Αυτοί εδώ τριγύριζαν στο δάσος νομίζοντας πως είναι αθόρυβοι σαν αλεπούδες μα στην πραγματικότητα έτρεχαν σαν αρκούδες» Ακολούθησαν τα γέλια των στρατιωτών γύρω του.

«Πως σας ήρθε να τους φέρετε εδώ πέρα;»

«Δεν νομίζω πως θα φύγουν ποτέ για να αποκαλύψουν την κρυψώνα μας» απάντησε χαμογελώντας προς τη γυναίκα. Εκείνη τον κοίταξε αηδιασμένη και τον έφτυσε στο πρόσωπο.

«Βρωμερή χάντεκ!»

Ο στρατιώτης ετοιμάστηκε να την χτυπήσει αλλά ο Τόρλεκ του σταμάτησε το χέρι.

«Αρκετά» είπε με σταθερή φωνή. Φαινόταν αρκετά θυμωμένος με την συμπεριφορά των στρατιωτών αλλά πραγματικά και ο ίδιος πίστευε πως αυτοί οι κατάσκοποι δεν θα έφευγαν ποτέ ζωντανοί. Ο Τόρλεκ είπε στους στρατιώτες να παρουσιαστούν οι χάντεκ ενώπιον του βασιλιά και του συμβουλίου της κοινότητας και αυτοί έφυγαν με εκνευρισμένες εκφράσεις. Μετά είπε στον Φάριαν να ειδοποιήσει τον Μάλεν, οι συμβουλές του πάντα ήταν καλοδεχούμενες.