Ένας νεος εχθρος εμφανίζεται στον βορρά και απειλεί τα δύο τελευταία βασίλεια των ανθρώπων .Όλες οι παλιες συμμαχίες των ανθρώπων έχουν χαθεί αλλά ένας άντρας διωγμένος και προδομενος απο το είδος του θελει να ενώσει δύο παλιούς αντιπάλους. Ο εχθρός...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ο ουρανός ήταν κατάμαυρος. Φωτιζόταν που και που από τις αστραπές που χτυπούσαν τα εναπομείναντα δέντρα. Του άρεσε όταν ο ουρανός έπαιρνε αυτό το χρώμα , είχε αρχίσει να μην συμπαθεί την μέρα. Κοίταξε τα ανοιχτά πεδία μπροστά του.
Όλα αυτά του ανήκαν· τα είχε πάρει μόλις σε μια ημέρα , από το τίποτα . Ο τόπος όπως και κάθε άλλη μέρα μύριζε στάχτη και σκόνη. Η περιοχή του φεγγαριού ήταν αφιλόξενη. Ανάμεσα σε δύο οροσειρές με ανέμους να την χτυπάνε μανιασμένα όλη την ημέρα.
Οι πυρκαγιές ήταν συχνές για αυτό και δεν μεγάλωνε μεγάλη βλάστηση σε αυτό το μέρος . Μα δεν τον ενοχλούσε καθόλου αυτό, του άρεσε και η μυρωδιά της στάχτης και του άρεσε η λάμψη που έβγαζε η φωτιά καθώς κατάπινε τα πάντα στο πέρασμά της.
Η περιοχή του φεγγαριού ήταν νεκρή εδώ και πολλά χρόνια .Λίγοι ήταν αυτοί που αποφάσιζαν να μείνουν εδώ και οι άνθρωποι δεν έστελναν στρατεύματα σχεδόν ποτέ. Για αυτό την είχε διαλέξει ως τον πρώτο στόχο του, την πρώτη γη που θα κατακτούσε.
Τώρα, δέκα χρόνια μετά, στην δεύτερη επιδρομή κάθε λουλούδι που είχε μείνει σε αυτήν την νεκρή γη το ποδοπατούσε ο στρατός που κατευθυνόταν στην περιοχή του χιονιού που μόλις είχε καταλειφθεί. Είχε διατάξει τα στρατεύματά του και αμέσως το θέλημά του πραγματοποιήθηκε, καμία αντίσταση.
Βροντούσαν οι μεταλλικές μπότες στρατιωτών που βάδιζαν στο χώμα και μούγκριζαν τα τέρατα που σέρνονταν από αλυσίδες και μέσα σε ατσάλινα κλουβιά. Οι ορδές που προχωρούσαν ακούγονταν από μακριά και έκαναν τους χωρικούς της επαρχίας στην περιοχή του χιονιού να φύγουν πολύ πριν φτάσει ο στρατός.
Δεν είχε σημασία, στο τέλος δεν θα είχαν μέρος να κρυφτούν. Είχε έρθει η στιγμή που περίμενε και θα έπαιρνε για άλλη μια φορά την θέση που του άξιζε. Αυτή θα ήταν η τελευταία επιδρομή , σε αυτή του την προσπάθεια θα έφερνε όλες του τις δυνάμεις και θα τελείωνε αυτό που είχε ξεκινήσει .Το αισθανόταν πως είχε έρθει η στιγμή. Όλα είναι έτοιμα, για αυτό έχει γεννηθεί .Το αισθάνεται.
