flower ❀ kim seokjin ✔️

29 ''Kaçan kuş''

Ve siz hayatta eksik  kalıyordunuz.

Hep eksik.

**

"Beğendin mi? "

" Şaka mı yapıyorsun? Bu ev kocaman! " mutluluk ile civildediğim de babam ellerini ceplerinden koyup bana kocaman gülümsedi.

" Sen beğendiysen problem yok"

"Peki yeni hayatımızı kutlamak için akşam dışarı çıkmaya ne dersin? "

diyede ekleyince mutluluğum katlanmıştı. Biraz olsun problemlerim benden uzaklaşmış gibi hissediyordum. Babam ile beraber kurduğumuz bu yeni hayatta biliyorum ki geride bıraktığım herşeyi unutabilirdim. Bunun için babamın yanında olmam yeterli olacaktı.

Taehyung a bir hoşçakal bile diyememiştim. Çünkü biliyorum ki o vedalardan nefret eder ve beni asla bırakmaz.

Peşimden gelir biliyorum. Ama ben artık babamla olan bir hayat istiyorum. Özlemini çektiğim bu adamın kokusu bana seokjin'in kokusunu unuttursun istiyorum.

Benim bir babam var. İşte bu cümle herşeye bedel benim için.

Annemin ölmeden önce yazdığı mektuptaki kurtarıcım kesinlikle babam olmalıydı.

"Kurtarıcın bir gün sana gelecek kızım. Eğer ki o gelmezse sen ona git"

Babam benim için gelmişti şimdi ise ben ona gidiyordum.

**

"Nereye gitmiş olabilir!?" SeokJin elindeki cam bardağı duvara sertçe fırlattığında saliseler içinde parçalara ayrılan bardak Taehyung'un elindeki kalın kitabı bırakmasına sebep olmuştu.

"Sakin ol SeokJin" Jin arkasını dönerek çok sakin bir şekilde oturmasına anlam veremediği Taehyung'a doğru yürüdü.

Ellerini yakalarına geçirip oturduğu yerden kaldırdı.

"Nasıl bu kadar sakin olabilirsin? "

" Çünkü nerede olduğunu biliyorum! "

''Ne demek biliyorsun?'' kekelemişti. 

''Bu kadar yıldır onu korumaya çalışan sadece sen değildin. Ben ona ait olan bir şeyin içine takip cihazı yerleştirdim.'' SeokJin büyük bir kahkahayı basıp yumruk yaptığı elini masayla sertçe buluşturdu. Sinirden ortaya çıkan damarlarına rağmen alaycı bir tavırla sordu.

''Peki o şeyi giderken yanına aldığından nasıl emin olabilirsin?''

''İnan bana hayatında yanında ayırmayacağı tek şey o'' Taehyung koltuğunda geri yaslanarak sözünü devam ettirdi.

''Annesinin mektubu''

**

Müziğin neredeyse patlayacak raddeye geldiği bir bara arkamda babamla beraber girdiğimizde. İçeriye sigara ve sex kokusu yayılmıştı. Dumanlardan dolayı göz gözü görmüyordu ve etrafta giyinik mi yoksa çıplak mı olduklarına anlam veremediğim bir çok kadın vardı.

Avuçlarımı kulaklarıma bastırmama rağmen durmak bilmeden yükselen şarkı  kulaklarımın çınlamasına neden oluyordu.Bunu sevdiğimi söyleyemezdim. Böyle bir yere hiç gelmemiştim

Arkamı dönerek bana gülümseyen babamın kulağına yaklaştım.

''Baba burası çok sesli!'' konuştuğumu kendim bile duyamıyordum. Babam eliyle bir tarafı işaret ettiğinde bende onu yönlendirdiği tarafa doğru gidip bizim peşimizden gelen bir kaç kadını umursamamaya çalıştım. Kaslı adamlardan birisi demir kapıyı iterek açıp eliyle içeri girmemi işaret ettiğinde babama onay almak için bakmıştım o da bana devam etmemi söyleyen bir hareket yaptı.

İçeri girip kapının kapanmasıyla yok olan ses kulaklarımı hafifletmişti. Ne kadar güçlü bir kapı olduğu fikrini sonra düşünecektim önce beynimde ki çınlamanın dinmesini beklemeliydim.

''İyi misin?'' babamın sesi çınlamaların arasından duyulduğunda yanındaki iki sarışın kadının bana gülümseyen yüzleri bir cadıyı andırıyor gibiydi. Hayır hayır. Bunlar birer fahişeydiler. Bu yer.

Genel evdi.

''İyiyim ba-'' sözümü bitirememiştim. Koluma saplanan bir iğnenin anında uyuşturan etkisi yüzünden yüzüm buruşarak önce bana bunu saplayan sarışın kadına sonra ise gülümseyen babama dönmüştü. Babam ben iyice mayışmadan önce büyük ellerini yanağıma yerleştirerek okşadı.

''Burası annenin geldiği yer sakın yabancı hissetme'' 

''Evine hoş geldin kızım.''

''Artık yeni hayatımız daha farklı olacak.''

NASIL BİR BÖLÜM OLDUĞU HAKKINDA EN UFAK BİR FİKRİM YOK HELP!

ARTIK YAVAŞ YAVAŞ HER ŞEY AÇIĞA ÇIKACAK GENÇLER 

Bu bölüm ve ilerleyen bölümler hakkında düşüncelerinizi yoruma bırakmayı unutmayın

hearteu