The Princess And The Butler [Completed]

Three

DNA Test

Kailee's POV

"Good morning hija." May friendly na ngiti nitong bati sa akin. Agad akong umayos ng upo at hindi pinahalatang nagulat ako sa ilang pagkakahawig namin.

Ang lalaking nasa harapan ko ngayon ay tingin ko'y nasa edad 40 plus na, mas matanda siguro kay nanay ng mga ilang taon kung hindi lang sya maagang pumanaw. Matikas ang tindig at masasabi mong noong kabataan ay may itsura itong kahuhumalingan ng mga kababaihan. Hindi mo sya mahahalatang koreano base na rin sa apilyido nya dahil mukhang may halo syang Amerikano.

Maputi, may kaunting wrinkles, may malumanay na ngiti, at kita ang saya sa kanyang mga mata.

May naramdaman akong sumiko sa akin kaya naalis ako sa pagkakatulala.

"Ah! Eh, hello po. Good morning din po." Sabi ko saka bahagyang yumuko. Ewan ko ba, nakagawian ko na dahil palagi kong nakikita kay nanay.

"Hula ko ay binigyan ka na ng kaunting impormasyon ni Alexander patungkol kung bakit ka nandito. Pasensya na kung biglaan ang lahat."

Napakamot ako sa leeg ko dahil hindi ako palagay sa nangyayari. Hindi ako komportable.

Tumikhim ako't nag-iwas ng tingin.

"A..a..anak nyo d..daw ho ako....?" Tanong ko.

"Oo. Matagal na kitang pinapahanap noon maging si Calia na iyong ina. Ngunit nabigo ako lalo na ng ilang taon at ngayon nga na nakita kita ay napakasaya ko. I'm sorry for what happened to your mother. I'm sorry kung wala ako sa mga panahong kailangan mo ako, nyo. I want to ask forgiveness."

Mahabang pahayag nya at hindi ko napigilang may pumatak na luha sa isang mata ko na agad kong pinunasan.

"Paano naman ho kayo nakakasiguro na ako ang inyong nawawalang anak? Baka nagkakamali lang ho kayo ng nakuha." Sabi ko at itinago ko na lang ang nararamdaman kong dissappointment at tampo kung sakaling sya nga ang totoo kong ama.

Nakita kong may inilapag syang envelope sa tapat ko.

"Simula ng malaman ko kung saan ka na naninirahan, nakisuyo ako sa kaibigan ng iyong ina na kuhanan ka ng sample at agad nya itong ibinigay sa amin, and it was positive. At kahit wala pa ang DNA test na iyan, alam ko sa sarili ko na ikaw ang nag-iisang anak ko."

Tinignan ko ang laman ng envelope na sinasabi nya at dahil maalam naman akong magbasa at hindi naman ako bobo ay nakita kong isa nga itong DNA result, totoo ngang positive ang nakasaad na resulta.

Pero agad ko ding ibibalik sa mesa ang envelope at tinignan ng diretsyo sa mga mata si Mr. Park.

"Ipagpaumanhin nyo po, pero hindi naman ako nakakasiguro na sa aking sample ang nakuha nyo. Malay nyo sa ibang tao pala iyon at iyon talaga ang anak nyo. Kung pumapayag po kayo ay nais kong ipaulit ito. Iyong nakaharap ako."

Magsasalita na dapat sya pero nagsalita ulit ako.

"Hindi po ako natutuwa, sa totoo lang. Kung totoo man ang lahat ng ito, at kayo nga ang ama ko, aaminin kong may inis at tampo ako sa inyo kaya siguro naman ay may karapatan akong maniguro bago ko kayo tanggapin bilang ama ko." Direrediretsyo kong sabi at nakita ko syang tumango ng nakakaintindi.

"Gusto kong bumawi sa iyo hija, at kung iyon ang gusto mo ay ibibigay ko sa iyo. Karapatan mo iyon sa parte mo. Pero hayaan mo akong bumawi sa pamamagitan ng pagbibigay ko sayo ng mga bagay na nararapat para sayo. Isa na doon ang pagtira mo sa mansyon na ito."

Agad akong umiling sa narinig ko.

"Babalik lang po ako dito kung napatunayan ko ng ama ko nga kayo. Bigyan nyo po ako ng oras makapag-isip. Masyadong mabilis ang mga pangyayaring ito sa buhay ko." Sabi ko at ngumiti ng bahagya.