İlk olarak yarın Arda'yı evde yakalayacaktık, bu kolaydı ama olayda Mert'te olunca işler zorlaştı. Sonra yapmam gereken Kerem'e bir özür bocuydu ne 2 gündür konuşmuyorduk ve benim aklıma şimdi geldi. Off. Telefonumu çıkarıp Kerem'i aradım. Çalıyor çalıyor açmıyor, ah hadi ama ya! İki kez aradıktan sonra telefonu açtı.
"Ne var!" Evet sesinden olduğu gibi bana hala kızgın,
"Kerem bak ben sen beni yanlış anladın -" Sözümü kesip lafa atladı,
"Yanlış anlamışsam ne olmuş, o çocuğun peşinden ayrılmadın!"
"Kerem ben seni seviyorum, lütfen beni affet." Konuşurken sesimin titremesine mani olamadım. Ağlamam gerekiyor, neden sulu gözüm ben!
"Selen beni sevseydin peşimden gelirdin özür dilerdin ama sen gelmedin ve aklına yeni geldiğim için şimdi arıyordun iki gündür neredeydin!" Oww bu fazla ağır oldu ama, tamam sen bana bağırıyorsun bende sana bağırırım. Biliyorum bu işleri fazla çıkmaza sokacak ama yapacağım bir şey yok.
"Ne yaptığımı sana söyleyeyim mi! Ben iki gündür Arda'yı yakalamaya çalışıyorum, ve buldum da, yarın elimizde olacak bu arada seni unuttuğum için üzgünüm!" Sesim o kadar iğneleyici çıkmıştı ki konuşamadı. Galiba . Bende konuşmaya devam ettim, "Ve aslı suçlu olan sensin benden bir özür bekleme ben burada mahvolurken yanımda olman gerekirdi!" Derin bir nefes aldım sinirlenmiştim ve benim özür dilememi bekliyordu. Oldu paşam başka.
"Selen ben bilmiyordum... Özür dilerim." Hah kazanan benim ve her zaman kazanırım. Ego tavan. :>
"Tamam Kerem, seni affediyorum bende özür dilerim seninle olmam gerekirdi."
"Dışarı çıkalım mı?" Oley be!
"Tamam." Biraz daha konuştuktan sonra buluşacağımız yeri bana mesaj atıp 1 saate orada olacağını söyledi. Ama bir saat çok az.
Giysi dolabımın önüne gelip kıyafetlere baktım. (Media'da)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kıyafete karar kılıp giydim, saçlarımı tarayıp hafif bir makyaj yaptım. Nehir'e çıktığımı söyleyip ayakkabılarımı giydim. ( ayakkabı bulamadım kafanızdan hayal edin gari :P) Evden çıkıp taksi söyledim ve Kerem ile buluşacağımız mekana sürmesini istedim.
Oraya varınca taksiciye parayı verip arabadan indim ve geldiğim yere baktım. Hiç sakin bir yer değildi fazla çocuk vardı. Ön tarafında bahçe ve masalar vardı. İçeri girip etrafa baktım ileride Kerem vardı beni kapıda görünce gülümsedi, ayağa kalkıp yanına gelmemi bekledi. Hızlıca yanına varıp sıkı bir şekilde sarıldım.
Çikolata kokuyordu, yeni duş aldığı belliydi. Başımı kaldırıp gözlerine baktım. Ah o güzel gözler, ben ne ara böyle romantik oldum ya! Derin bir nefes alıp parmak ucuna kalkıp dudaklarına küçük bir buse kondurdum.
