Ella*XXIX

2.2K 76 6
                                    

Ella's POV

Buong buhay ko puro sarili at kapakanan lang ni Ate Elli ang iniisip ko. Selfish ako, Oo. Ni hindi ko iniintindi ang nararamdaman ng ibang tao. But then ng makilala ko ang Death Beast I learned how to care. Natutunan ko kung paano magpahalaga, magalala at natutunan ko kung paano magparaya.

But it seems like hindi iyon enough for them to see it. Kulang ang lahat ng ginagawa ko para maramdaman nila iyon. Seeing how they look at me like I'm a sort of sinner, a wrecker. Their eyes tell me that it is all my fault even if I tried hard para lang makaiwas sa kinakatakutan kong mangyari. Pero kahit anong gawin ko mukhang ayaw talaga akong tigilan ng kamalasan dahil here I am right now, paying a sin na hindi ko kasalanan.

My tears kept on falling. Ayoko mang umiyak sa harapan nya ay hindi ko na mapigilan ang sakit.

Bakit ganun na lang kadali para sa kanila na husgahan ako? Tangina! kung alam ko lang na ganito kasakit yun e di sana una pa lang inilayo ko na iyong sarili ko sa kanila. I trust them pero bakit sila walang tiwala sa akin?

I waited him to speak up. Wala akong pakielam kung isipin nyang mahina ako. I want to hear his answer.

"Stephen... sinisisi mo rin ba ako?" mahinang sabi ko ngunit alam kong sapat lang iyon para marinig nya.

His jaw tighten as his eyes get dark. He looks mad. He is mad. Galit sya. Hindi nya man sabihin alam kong sinisisi nya ako sa nangyari. His eyes speak for it.

At hindi ko akalaing lubusan akong masaktan sa mga tingin nya. I don't know why but I expected na sa lahat ng mga tao dito sa kanya ako pwedeng magtiwala. No, ang totoo umasa ako na nakuha ko na ang tiwala nya. Tiwala na hindi ko kayang gawin iyong ibinibintang nila sa akin.

Napasandal ako sa kotse nya bilang suporta sa katawan kong nanghihina na. Sa lahat ng mga matang humusga sa akin sa kanya iyong pinakamasakit. Pinalis ko ang luha sa mukha ko kahit alam kong wala itong kwenta dahil sa patuloy na pagluha ng mga ito.

Ngayon alam ko na kung bakit hirap akong maattach sa iba dahil iniiwasan ko ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

"Siguro nga...kasalanan ko. Tangina! hindi ko sinasadyang magkagusto kay Kyo." napakagat ako ng labi at pilit na pinipigilan iyong hikbi ko. Pinahid ko muli iyong mga luha sa pisngi ko.

"Gusto ko lang sya pero kahit kailan hindi sumagi sa isip ko na agawin sya sa kanya. Umiwas ako. Pinigilan ko kahit ito ang unang pagkakataon na maramdaman ko ito dahil alam kong masasaktan ko si Sam. Pero... bakit... ganun? Bakit feeling ko kasalanan ko ang lahat?"

Nagaangat ako ng tingin sa kanya. "Nagkagusto lang ako, hindi akong mangaagaw at mas lalong hindi ako..." napapikit ako. Tangina!

"hindi ako mamamatay tao..."

Napayuko ako dahil nahihiya ako, hindi. Hindi ako nahihiya, nakakaramdam ako ng inis. Naiinis ako sa sarili ko. Kung nagingat lang ako edi sana hindi na ito nangyari ngayon.

"Shit!"

Naestatwa ako sa kinakatayuan ko ng maramdaman ko iyong yakap nya. Ngunit agad din akong nakabawi at ang kaninang iyak ko ay naging hagugol. Tangina! hindi lang bata ang humahagugol.

Hindi ko alam kung saan galing ang munting saya na umaahon sa puso ko. I felt safe. I felt safe around his arm.

"Waah! Stephen wala akong kasalanan. Hindi ko magagawa yun kay Sam. Maniwala ka sa akin. Mali iyong binibintang nila. Inosente ako." sunod sunod kong sabi habang humahagugol sa dibdib nya.

"Shh... Stop crying Ella. I know. I trust you." I heard him say as he tighten his grip.

Mas lalo akong napaiyak dahil sa relief na nararmdaman ko ngayon. His words mean so much to me.

"Damn it Ella! Please stop crying. I don't want to see your tears. It making me insane." maamo nyang sabi.

Napasinghot ako at unti unting tumango. Lumayo akong konti sa kanya at nagpahid ng luha. Napatingala ako sa kanya ng tumulong sya sa pagpapatuyo ng mga luha sa pisngi ko.

"It's not your fault okay?" he said.

Tumango ako bilang tugon. Unti unti akong ngumiti atsaka siya niyakap.

"Salamat Stephen. Salamat." I murmured.

We waited until the sunset. Bago nya ako inihatid sa Dorm ay huminto muna kami sa isang restaurant to eat our dinner. Kahit tahimik lang sa pagitan namin ay sobrang kampante ko sa kanya. Alam kong mali ang dumepende sa kanya ngunit hindi ko alam kung anong gagawin ko kung pati sya ay iisiping kasalanan ko ng nangyari.

Pagkahinto nya sa tapat ng dorm ay nilingon ko sya ngunit laking gulat ko ng lumabas siya at binagbuksan ako ng pinto. Wala na akong magawa kung hindi ang lumabas.

He sighed and tap my head. "Don't let them hurt you. Do you understand?"

"Yes." simpleng sagot ko.

"Good. Now go inside and take a rest." utos nya a bahgya akong itinulak papasok.

"Hindi. Ano mauna ka ng umalis. Aakyat ako pagnakaails ka na." pigil ko sa kanya.

Kumunot iyong noo nya. "Kailangan ko bang ipaalala sayo na ako ako ang master mo?"

Napairap ako sa sinabi nya. Tsk. "Sabi ko nga eh aakyat na ako."

Ngumisi sya at ikinaway nya iyong kamay nya. Atat na atat naman tong lalaking to na palayasin ako. Siguro ay may date pa siya sa mga babae nya. Tsk.

"Salamat. Bye." tumalikod na ako at umakyat sa kwarto. Takte naweirduhan siguro sa akin si Stephen. Ayy bahala sya.

As expected walang tao sa loob. Siguro ay nasa hospital pa sila at binabantayan si Sam. Kahit gustuhin ko mang mabantayan at malaman ang kalagayan ni Sam ay wala akong lakas na loob na harapin sila.

Napabuntong hininga na alnag ako at bumagsak sa kama. Nakakapgod ang araw na ito.

Napakunot ako ng noo ng magring iyong cellphone ko. Agad ko itong kinuha at sinagot. Unregistered iyog number kaya bahagya akong kinabahan.

"Hello?"

"..." may tao naman sa kabilang linya ngunit walang sumasagot.

"sino to?"

Someone chuckle "Save this number at matulog ka na or else..."

Sa banta nya pa lang ay kilala ko na agad sya. Humiga muli ako. " Oo na matutulog na nga ako."

"By the way wala akong ka date. I'm with my brothers."

"Shit!" napatakip ako ng bibig at inis na pimukpok iyong ulo ko. Takte narinig nya yun?

I heard him laugh. "Goodnight Ella."

Napahinto ako at napatikhim."Goodnight din." sabi ko at pinutol iyong linya.

"Ahhh Shit!" sigaw ko bago tuluyang matulog.

Ella: The Innocent GangsterWhere stories live. Discover now