the boy with the mask

- XII -

Die avond eet ik gewoon met het andere personeel mee. Na het eten ga ik weer naar de vertekken van de koning. Ik klop aan. 'Binnen' hoor ik hem zeggen.

Ik open de deur en loop de kamer in. Maar hij is niet alleen. Kermichil is er ook. 'Laat me raden' zegt hij grijnzend, 'je gaat bloed bij haar drinken.'

'Ja' zegt de koning, 'en daarom ga jij naar je eigen vertekken nu.'

'Ik heb net een poema gevangen, ik zal me inhouden.'

De koning zucht en gaat zitten. Ik loop naar hem toe en hij trekt me op zijn schoot. Hij strijkt mijn haren naar één kant en zegt: 'Routine ken je.'

Ik kijk naar de muur en sluit mijn ogen. Hij legt het masker weer op mijn schoot en ik voel zijn tanden weer in mijn nek. Hij drinkt maar heel even. Daarna haalt hij het masker weer weg. Ik open mijn ogen weer wanneer hij me naast zich neer heeft gezet. Kermichil zit heel rustig naar me te kijken. 'En zij blijft hier' vraagt hij.

'Zolang ik haar hier wil hebben.'

'Mmh, want?'

'Ik wil wat meer over haar weten.'

'Juist, waar waren we ook alweer over aan het discussiëren?'

'Waarom je hier was.'

'O ja, ik wilde gewoon even weten hoe het ging met je neef.'

'Het gaat goed, dan kan je nu weer naar huis.'

'Waarom wil je me zo graag weg hebben?'

'Jij bemoeit je veel te veel met mij.'

'Ik wil je alleen helpen.'

'Hulp niet nodig.'

'Goed dan' zegt hij terwijl hij opstaat, 'dan zie ik je morgenvroeg.'

Hij loopt de kamer uit. 'Goede nacht' zeg ik nog.

'Goede nacht Vanora.'

Ik kijk de koning aan zodra ik de deuren hoor. 'Niet doen' zegt hij, 'wens hem alsjeblieft niets toe.'

'Zoals u wilt Sire.'

Hij staat op en doet de deuren op slot. Daarna draait hij zich weer om. 'Heb je kleding?'

'Mijn pyjama? Die ligt in mijn kamer.'

'Dan slaap je in mijn T-shirt.'

'Ik kan het ook gaan halen Sire.'

'Hoeft niet, ik wil je graag zien in mijn shirt.'

Ik slik en bijt op mijn lip. 'Hoe bedoeld u dat precies Sire' zeg ik.

Hij gaat naast me zitten. Ik reik naar het masker en doe die af. 'Nog eens Sire' zeg ik, 'wat bedoelde u precies?'

'Dat ik jou graag wil zien in mijn shirt.'

Ik zie zijn mondhoeken een beetje betrekken in een soort grijns. 'Zoals u wilt Sire' zeg ik, 'maar pas als we gaan slapen.'

Hij knikt en zucht diep. 'Sire' zeg ik, 'u zei eerder dat uw neef een meisje had gedood waar u nogal gesteld op was. Wie was zij precies?'

'Ze werkte net als jou als zowel mijn bloedslaaf als een kamermeisje. Hij doodde haar toen hij een keer alleen met haar kon zijn. Ik was woest en ik wilde dat hij wegging. Maar dat deed hij niet. Uiteindelijk kon ik hem verbannen. En toen kwam jij.'

'Leek ze veel op mij?'

'Mwa, jullie verschillen in een paar dingen. Behalve jullie lengte en jullie werk. Zij was iets spraakzamer, sprak me niet aan met Sire zo en haar ogen waren wat donkerder van kleur.'

Ik knik en gaap. Snel sla ik mijn hand voor mijn mond. Hij staat op. 'Laten we maar gaan slapen.'

'Zoals u wilt majesteit' zeg ik terwijl ik opsta.

Ik volg hem naar zijn kamer en hij sluit de deuren weer achter zich. Die doet hij weer op slot. Daarna kijkt hij naar mij. 'Kleed je uit, ik zal niet kijken en zal een Shirt voor je klaarleggen.'

Ik kleed me uit maar de rits van mijn jurk zit vast dus ben er een beetje mee aan het kloten. Opeens staat hij achter me. 'Laat mij' zegt hij.

Ik laat de rits los en hij maakt de rits verder los. Daarna laat hij de jurk van mijn lichaam afglijden. Hij geeft een kusje op mijn schouder. Maar opeens laat hij me los en staat hij aan de andere kant van de kamer. Met zijn gezicht naar de muur. 'Kleed je aan' zegt hij.

Ik doe mijn BH uit en doe het shirt aan. Daarna leg ik de jurk en de BH op een stoel. Wanneer ik weer naar hem kijk zit hij in een joggingsbroek en zwart T-shirt op bed. 'Kom' zegt hij.

Ik loop naar hem toe. Hij gooit me over zich heen op het bed. Hij trekt de dekens over ons heen en gaat achter me liggen. 'Zoete dromen' zegt hij zacht, 'Vanora.'

'Goede nacht' zeg ik geeuwend, 'Macaulay.'