Gjithmone ti.

Kapitulli 2.

Pasi u ula ne nje kafe me shokun tim te ngushte,papritur filloi shiu te godiste dritaret e kafes "Mon chéri" . Duhet te ikja ne shtepi pasi do mbetesha ketu.
- Cohu se do ikim se shkoi vone,dhe po bie shi.
- Po ti ske cader Evisen'.
- Ohu,cohu ti se e gjejme dhe cadren.
Vrapuam mes atij rrebeshit te shiut,te dy bashke dhe me te qeshura me lot qe na ben te kalonim shiu mjaft mire.
Kur mberrita ne shtepi isha bere qull dhe e dija qe do semuresha..
Me doli gjume ne 05:30 te mengjesit pasi kisha dhimbje koke dhe pash nje filem derisa te shkonte ora 07:15 qe te nisesha ne shkolle.
Shiu kishte pushuar,por rruget ishin te lagura nga shiu. Nga nxitimi qe kisha pasi isha e vetmja nxenese qe vonohesha ne klase,rrezohem ne kembet e dikujt. Eh ishte me i bukuri i shkolles😤 . Ngrita koken lart tij dhe c'te shihja,ai duke qeshur dhe dhembet e tij te bardhe qe po mvrisnin syt. U cova mora librat dhe jojo nuk ndodhi si neper filma qe ai te me ndihmonte me librat qe me kishin ren ne toke .
- Hahahahaha Evisena,ti qenke thash se ishe nje nder ato qe bejn qellimisht sikur rrezohen qe t'i ndihmoj une.
E pash me inat dhe isha gati t'i versulesha sepse une u rrezova gabimisht jo se doja te "gjuaja" bukuroshin e shkolles qe cdo goc linte koken per te.
- Mos Xhejms,mos e thuaj,ti vertet mendon se un u rrezova qellimit qe te te beja pershtypje ty? Ja ke iden ca nxjerr ajo goja jote? Ti je njeriu i fundit qe dua ti bej pershtypje? Ne rregull dhe m'u hiq sysh. Qelbesire.
Me kapi doren kur po largohesha dhe me perkedheli faqen me njeren dore per nje moment humba toruan.
- Je kaq e embel per te qene e eger .
Ja hoqa doren shpejt e shpejt dhe vrapova per ne klase.
E urreja Xhejmsin,i urreja veshjet e tij te zeza,urreja cdo gje dhe cdo njeri qe kishte te bente me emrin "Xhejms" . Ishte mendjemadh,bente per vete cdo femer perfitonte nga ato me pas i linte sikur te ishin "qen" rrugesh. Kur isha ne vitin e pare ishte lidhur me vajzen me te urryer te shkolles,por dhe ajo nje qelbesire si ish-i dashuri.
Isha aq me nerva qe prekja e tij ne faqen time kishte ndikur aq shume,saqe kur hyra ne klase perplasa deren .
-Evisena? Mirmengjes. *Mu drejtua profesori*
- Me fal profesor,mirmengjes.
Pasi mbaroi ora 6,u ula ne kafen perballe dhe po shikoja disa foto ne instagram.
- O evisena,te bej nje pyetje. Ishte Xhejmsi .
* o zot me shpeto nga ky njeri*
- Foool!!! Me pyet ?
- Profesori i Anglishtes me tha qe ne projektin e radhes ishim te dy me nje grup,si t'ja mbush mendjen profesorit qe nuk me pelqen te jem ne nje grup me ty?
E pash gjith nerva dhe me pas u qetesova.
- S'eshte pune per mua.
U cova nga karrigia dhe doja te largohesha,me doli perpara Xhejmsi
.
- Ti je vertet shume e bukur,sinqerisht!
- Ka mundesi te me leshh rehatttt? Bertita ne mes te lokalit dhe te gjith kthyen syt nga ne.
Ai me puthi kur une nuk e kisha mendjen,ai me puthi gjithe pasion. Me shtrengoi fort dhe ky shtrengim me krijoi flutura ne bark.
E shtyva dhe e perplasa tutje.
- Ore si guxon ti keshtu te me puthesh ne sy te tjereve? A e kupton qe je njeriu me i urryer nga une? Dhe mu hiq sysh i pacip .
U largua duke qeshur me te madhe dhe i tha shokeve .
- Ben interesante kot ajo .
Kjo dite kishte qen dita me e urryer dhe Xhejmsi e kishte bere diten me te urryer.
Dola te shetisja ne lagje me kufje ne vesh dhe shoh Brajanin qe po ulerinte me te madhe ne rruge,kishte ndodhur nje aksident o zot te gjithe po qanin. Ambulanca kishte mbuluar trupin e njerezve qe kkshin humbur jeten .
Hoqa kufjet,dhe vrapova te shikoja kush e kishte humbur jeten .

Mbaroi dhe kapitulli 2. Ju lutem komentoni dhe me thoni si ju duket si fillim? Ky aksident ja ndryshon jeten Evisenes pergjithmone.
me ndiqni!