Günlerce Yoongi'nin bahsettiği deneyle ilgili araştırma yapmıştım ve hala elimde yeterli bilgi yoktu. Taehyung'a sormak isterdim, tabi cevap vereceğini bilseydim.
Jungkook'la birlikte diğer hastaların bulunduğu kata inmiştik. Koridor boyunca birer metre aralıklarla askerler dizilmişti. Hepsinin ağzında gaz maskesi vardı olası bir duruma karşı.
Jungkook maske takma konusunda beni zorlamıştı. Maske ve benzeri şeyler hoşuma gitmese de merakım yüzünden adı bile konmamış bir hastalık yüzünden ölmek istemiyordum.
Jungkook geçmem için perdelerden birini kaldırdığında üzeri yeşil bir örtüyle örtülmüş bir kadın gördüm. Elleri ve ayakları kelepçelenmişti.
''Yeni gelenlerden biri.'' dedi Jungkook oturmam için sandalye çekerken.
Buraya sadece Yoongi'yi görmeye gelmiştim ve bir aydır bu tesisteydim. Yaptığım tek şeyse Yoongi'yle sohbet etmeye çalışmaktı. Ve onu da bir haftadır görmüyordum. Taehyung durumunun ciddiye gittiğini söylemişti.
''Durumu hakkında bilgi verebilir misiniz?''
Jungkook konuşana kadar içeri girmiş olan doktoru fark etmemiştim.
''Ah, üzgünüm.'' dedim kalkıp selam verirken.
Elimi uzatmamı bekler gibiydi ama böyle bir yerde onunla tokalaşacak değildim.
''Bay Park, değil mi?''
''Evet. Siz-''
''Seokjin. Kim Seokjin.'' dedi gülümseyerek.
Taehyung ve Jungkook'un cenaze evi gibi olan yüzlerinden sonra güler yüzlü biriyle karşılaşmış olmak beni rahatlatmıştı.
''Memnun oldum. O şeyin doktoru olup en uzun süre dayanan sizsiniz.''
Yoongi için o şey demesi rahatsız ediciydi. Ve ona ismiyle hitap ettiğim zamanlar olmuştu. Taehyung bunu kimseye söylememiş miydi?
''Ah, sanırım öyle.''
Jungkook hafifçe öksürünce doktor hastaya döndü.
''Otuz sekiz yaşında, kadın. Tahmini olarak bir ay önce yakalanmış. Onu üçüncü bölgede bulduk.''
''B-Bir dakika. Üçüncü bölge mi?''
Seokjin dosyadan başını kaldırıp açıklama bekler gibi bana bakıyordu ama açıklama bekleyen taraf bendim burada.
''Jimin bir aydır tesis dışına çıkmadı, doktor. Bilmediği şeyler olabilir.''
''Ne demek istiyorsun?''
Aniden kadın çığlık attığında yerimden sıçradım.
''Bence bunu daha sonra konuşmalıyız.'' dedi Jungkook bana kulaklık uzatırken.
''Bunu tak. Onun konuştuğu tek kişinin de sağır olmasını istemeyiz.''
Kulaklığı takınca kadının çığlıklarını daha az duymaya başlamıştım.
İçeri telaşla birkaç doktor girdiğinde alanın darlığı yüzünden dışarı çıkmak zorunda kaldık.
''Kriz mi geçiriyor?''
''Bilmiyorum.'' dedi Jungkook.
''Etkileri insandan insana değişiyor. Kimisi sürekli kusuyor, kimisi de ses telleri yırtılan kadar bağırıyor. Eh, deminki bu aşamaya gelmeden sustu gerçi.''
''Hepsinin Yoongi gibi olduğunu sanıyordum.''
''Salgın başladığında ilk yakalananlarla şimdikiler farklı. Yoongi gibi olan sadece birkaç kişi var. En azından bizim bildiğimiz kadarıyla.''
Kattan çıktığımızda maskeyi ve kulaklığı çıkartıp görevlilerden birine verdim.
''Nasıl bulaştığını biliyor musunuz?''
''Net bir şey söyleyemem. İkinci bölgedeki insanlar içme sularından dolayı şikayetlerde bulunmuşlardı. Gerçekten de mikroskobik incelemelerden sonra haklı olduklarını gördük. Ama üçüncü bölgede-''
Üçüncü bölgeye de mi sıçramıştı? Ve bunu daha yeni öğreniyordum.
''Üzgünüm, Taehyung'un söylediğini sanmıştım.''
''Eminim öyledir.'' dedim mırıldanarak.
''Ne zaman oldu?''
''Sen buraya geldikten bir hafta sonra bölge tamamen kapatılıp giriş ve çıkışlar yasaklandı.''
''Evime gidemeyecek miyim demek bu?''
''Üzgünüm, Jimin. Giriş iznin olsa bile buna ne ben ne de Taehyung müsade ederiz.''
Şimdi neden bir aydır burada kaldığımı daha iyi anlıyordum.
''Aklını mı kaçırdınız? Evime gidemeyeceğimi söylüyorsun!''
''Sakin ol, Jimin. Hem bak seansının saati geldi.'' dedi başıyla duvardaki saati göstererek.
''Onu görebilecek miyim?''
''Bana kızgın olmanı istemem. Telafi için bir şeyler yapabilirim sanırım.''
Ona kızgın değildim. Evime gidemeyecek olmam ve yaşadığım yerin karantina bölgesine dahil olması onun suçu değildi.
''Ona karşı özel bir ilgin var gibi. Haksız mıyım?''
''Haksızsın.''
Belki haklı olabilirdi. Yoongi'yle sohbet etmek hoşuma gidiyordu. Ve benimleyken sakin oluşundan onun da hoşuna gittiğini söyleyebilirdim.
Yoongi'nin odasının olduğu kata geldiğimizde askerlerin yardımıyla önlüğümü giydim.
''Yoongi'nin durumunu bilmiyorum. İçeridekilerden sorumlu değilim, Jimin.''
