Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGr

Κεφάλαιο 39

Άρης POV

Αφού πήγαμε στην αστυνομία και διαπλεικτιστήκαμε μαζί τους αφού μας είπαν ότι θα είναι δύσκολο να βρούμε την Χριστίνα μου, ο Γιάννης και οι υπόλοιποι με πήγαν σπίτι να ηρεμήσω.

Καθόμουν στον καναπέ και κοιτούσα το άσπρο ταβάνι, τα μάτια μου ήταν βουρκωμένα και είχα ένα παράξενο συναίσθημα ενοχής στο στομάχι, ενώ η καρδιά μου πονούσε.

Σκεφτόμουν να τηλεφωνήσω στους γονείς μας και να τους πω τι έγινε, αλλά μετά σκέφτηκα πως αν το κάνω, θα είναι χειρότερα γιατί θα αγχωθούν πολύ και δεν θέλω να τους συμβεί κάτι.

Το τηλέφωνο της Μαρίας κτύπησε και όταν μου το έφερε είδα πως καλούσε η μαμά της Χριστίνας. Δεν σκεφτόμουν καλύτερα τίποτα άλλο? Η καρδιά μου σταμάτησε για λίγο αφού δεν ήξερα τι να κάνω. Αν δεν απαντήσω, θα ανησυχήσει αφού είμαι σίγουρος πως ήδη πήρε στα δικά μας τηλέφωνα και κανείς μας δεν απάντησε αφού το δικό μου τηλέφωνο το έκλεψαν και της Χριστίνας είναι κλειστό.

"Τι να κάνω?" είπα στην Μαρία πανικόβλητος.

"Δεν ξέρω. Απλά απάντησε" έβαλε το τηλέφωνο στο αυτί μου.

"Παρακαλώ" προσπάθησα να ακουστώ ενθουσιασμένος για να πιστέψει πως όλα είναι καλά.

"Γεια σου Άρη. Γιατί δεν απαντάτε τα τηλέφωνα σας?" η μαμά της Χριστίνας ακούστηκε ανήσυχη και λίγο νευριασμένη μαζί μας.

"Έχασα το δικό μου και της Χριστίνας έμεινε απο μπαταρία" προσπάθησα να μην πω μεγάλα ψέματα και να μην γινω πιστευτός γιατί αν μάθει την αλήθεια θα πληγωθεί.

Η Γεωργία (η μαμά της Χριστίνας) ρώτησε αν είμαστε καλά και της είπα, εννοώ είπα ψέματα πως όλα είναι τέλεια.

"Μπορώ να μιλήσω της Χριστίνας?" τώρα είναι η στιγμή που η καρδιά μου σταμάτησε ξανά για λίγο. Τι να της πω?

"Εεε, ξέρετε, δεν μπορείτε να της μιλήσετε τώρα γιατί κάποιος απήγαγε την κόρη σας και δεν έχουμε ιδέα που βρίσκεται" αυτό να της πω, δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο.

Πίστεψε με όλοι μας θέλουμε να της μιλήσουμε αλλά δεν μπορούμε.

"Λυπάμαι πολύ αλλά κάνει μπάνιο τώρα γιατί έπεσε στην λίμνη" περίμενε τι? Έπεσε στην λίμνη? Αυτό μάλλον ήταν χειρότερο απο την απαγωγή. Γιατί το είπα αυτό? Δάγκωσα το χείλος μου νευρικά για το τι θα πει η Γεωργία.