Κεφάλαιο 18

8K 637 25
                                    


Ήμουν μπροστά απο το νοσοκομείο κατευθυνώμενη προς την υποδοχή. Πήγα στο δωμάτιο που μου είπαν ότι τον έχουν και μόλις μπήκα μέσα είδα εκεί τον Γιάννη και την Μαρία.

Ο Άρης ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και του είχαν κάτι σωληνάκια στην μύτη που του παρείχαν οξυγόνο ενώ το κεφάλι του ήταν δεμένο με επιδέσμους. Το κάτω χείλος του ήταν λιγάκι κόκκινο.

Όταν με είδε χαμογέλασε προσπαθώντας να με χαιρετήσει με το χέρι του. "Άρη? Είσαι καλά?" Η φωνή έβγαινε πολύ σιγανά και απαλά ενώ πήγα δίπλα απο το κρεβάτι του. Ένευσε.

"Στα αλήθεια στα έκανα αυτά ο Μιχάλης?" τον ρώτησα. "Απο που τον γνωρίζεις?" ρώτησε περίεργα και τότε είπε ο Γιάννης "Βγήκες μαζί με αυτόν?"

"Ναι" απάντησα σαν να μην ήμουν καθόλου περήφανη που είχα βγει μαζί του. Η έκφραση του Άρη άλλαξε και φαινόταν σοκαρισμένος ενώ το σαγόνι του ακόμα λίγο θα έφτανε το πάτωμα. "Σοβαρομιλάς?"

Ένευσα παίρνωντας μια βαθιά ανάσα. "Αλλά μην ανησυχείς, ήδη τον έκανα να μετανιώσει για αυτό που σου έκανε" είπα στον Άρη αλλά φώναξε η Μαρία "Τι?"

Έβαλα το χέρι μου στην τσέπη και έβγαλα έξω το σακουλάκι με τον καπνό που του πήρα δείχνωντας τους το και έβαλα ξανά γρήγορα πίσω.

"Έκλεψες τον καπνό του?" ρώτησε ο Άρης γελώντας και μετά είπε "Άουτς" αφού πόνεσε που γέλασε και προσπάθησε να σταματήσει "Ναι" είπα γελώντας και εγώ.

"Ποτέ μην κλέβεις τον καπνό ενός άντρα" πρόσθεσε ο Γιάννης και γελάσαμε όλοι. Τότε ρώτησε η Μαρία τι θα τον κάνω και της απάντησα ότι θα τον πετάξω κάπου. "Μπορείς να μου δώσεις λίγο?" με ρώτησε ο Άρης. "Ούτε που να το σκέφτεσαι" απάντησα σοβαρή δίνωντας του ένα δολοφονικό βλέμμα που τον έκανε να χαμογελάσει.

Τον ρώτησα για ακόμα μια φορά αν είναι καλά και μου απάντησε θετικά. Τηλεφώνησα στους γονείς του λέγωντας τους τι έγινε και μου είπαν πως έρχονται γρήγορα.

"Δεν είσαι θυμωμένη μαζί μου?" με ρώτησε ο Άρης κοιτώντας κάτω. "Εμείς φεύγουμε τώρα" είπε η Μαρία σπρώχνωντας τον Γιάννη.

"Γιατί? Δεν θέλω" διαμαρτυρήθηκε ο Γιάννης ενώ στεκόταν χαλαρός με σταυρωμένα τα χέρια του. "Ναι θέλεις. Πρέπει να πάμε να πάρουμε καφέδες" είπε καθαρίζοντας τον λαιμό της και ρίχνωντας στομ Γιάννη ένα βλέμμα όλο νόημα. Τώρα κατάλαβα τι προσπαθεί να κάνει, απλά προσπαθεί να με αφήσει μόνη μου με τον Άρη.

Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGrWhere stories live. Discover now