The Escape

Hoofdstuk 38

*POV Tamara*

Omdat mijn bruine schriftje van vroeger achtergebleven is in één van de dozen die we nooit uitpakten, pikte ik de agenda van Zulma en leef ik me volledig uit op de blaadjes die per dag geordend zijn.

Haat en liefde

'Haat en liefde, twee tegengestelden, maar  toch staan ze zo dicht bij elkaar. Vaak wordt de liefde verstopt achter een dikke laag haat. Haat is simpel. Het is simpel om iemand pijn te doen, met woorden die men eigenlijk niet meent. Maar toegeven dat je van iemand houdt, is veel moeilijker dan je zou verwachten. Maar dat maakt het juist zo mooi. Mooi is altijd moeilijk. Eerlijk? Jezelf lelijk maken gaat toch veel makkelijker dan jezelf opmaken tot je er uitziet als een model.

Er bestaan wel duizenden verhalen waarin mensen elkaar haten, pesten of gewoon beoordelen op hun zwaktes. Maar eigenlijk is men gewoon jaloers. Diep vanbinnen voelt men een bewondering, een teken van liefde, maar een golf van haat bedekt dat als sneeuw die het groen van gras niet meer wil doorlaten.

Haat is als onkruid, het groeit overal. Zelfs in de zachtste en de liefste harten is er haat geworteld. Iedereen kent haat en iedereen voelt het. Maar liefde is ingewikkelder. Het is als een zeldzame bloem, je mag ze niet plukken want dan sterft ze af en kan je ze niet meer redden. Ze verwelkt en verandert in een rot hoopje haat...'

*POV Nathan*

'Nathan!' Schreeuwt ze huilend, 'waarom?'
'Louise, ik kan er niks aan doen!' Schreeuw ik terug. 'Je kan er niks aan doen dat je 's nachts een winkel besteelt? Wat is er mis met je?!' Ik wist dat ze het ooit wel zou ontdekken, en ik wist dat ze kwaad zou zijn. Maar dit ligt buiten alle verwachtingen. Ze staat bijna te koken van woede en de tranen overspoelen haar gezicht. 'Ik denk dat ik altijd al zo geweest ben, het zit gewoon in mijn bloed!' geef ik toe. 'Leer er mee leven!' 'Wat moet ik met je?' Vraagt ze, 'je toont nooit enig teken dat je van me houdt, je ligt nog liever te stinken in je bed dan één keer iets voor me te doen, en als je er zin in hebt breek je in in een winkel, waarom niet?!!' Ze is razend, en het ergste is dat ik haar geen ongelijk kan geven. 'Louise, het spijt me, ik zit gewoon niet zo in elkaar. Ik ben niet iemand die braaf alles voor een ander doet, ik doe waar ik zin heb.' 'Oke, is dat alles wat je te zeggen hebt? Is dat alles wat ik voor je beteken?!' Ik wil mijn mond openen, maar ze gooit de deur met een klap achter haar dicht. 'Ik haat je!!' Schreeuwt ze, zo luid dat ik vermoed dat de buren door het raam kijken en toekijken hoe ze woedend weg beent.

Hey!
I love you
Bye x
                                       ~
Wat doe je op dit moment?
• ik probeer een verhaal te schrijven •