Wróciłem do szkoły.
Nie mam pojęcia, jak znalazłem na to siłę.
Wszystko tam przypominało mi o nim.
Wpatrywałem się w jego szafkę, zastawioną tyloma zniczami i kwiatami.
To było nawet śmieszne.
Z połową ludzi, którzy teraz tak bardzo za nim płakali nawet nigdy nie rozmawiał.
Żałosne, jak bardzo ludzie zaczynają cię lubić dopiero po twojej śmierci.
YOU ARE READING
set me free |joshler|
Fanfiction"- Przepraszam. - powiedziałem przez łzy, chwytając jego rękę. - Przepraszam. - powtórzyłem, jeszcze mocniej ściskając jego martwą dłoń." inspirowane teledyskiem bemy 'oxygen'
