The Special Girl (Harry Styles)

08

HOOFDSTUK 8.

*Saar*

Het was de dag dat ik mij zou laten onderzoeken of ik familie was van Louis... Ik was nerveus maar gelukkig ging Louis mee. Sinds dat zijn moeder was geweest, was hij anders... Hij was nog steeds super lief, maar anders. Rustiger en minder aan het praten... Ik liep met Louis het grote gebouw binnen en we waren meteen aan de beurt. Ik wist niet wat ik moest doen of wat er ging gebeuren. Ik ging op een stoel zitten en moest wat speeksel afgeven. Daarna wilden ze bloedprikken. Ik deed mijn mauw omhoog en toen het klaar was viel het best wel mee.... 1 minuut later:

"Lou, ik word duizelig..." Zeg ik zachtjes... De dokter heeft het ook gehoord en vraagd aan Louis:

"Zou je haar op het bed willen tillen?"

"Tuurlijk" hij pakte me op en legde me zachtjes op het bed neer.

**********Louis**********

Ik zag haar wit worden... Ik legde haar zachtjes op het bed neer en pakte haar hand vast. Ze kreeg wat water en toen kreeg ze weer haar kleur een beetje...

Nadat ze zei dat het ging, liepen we het gebouw uit en toen we uit het gebouw waren zag ik dat haar ogen weg draaide... Ik probeerde haar op te vangen toen ze viel, maar ze knalde hard met haar hoofd op de grond. Ik schreeuwde om hulp, maar er kwam niemand. Iedereen keek naar ons en lachte maar niemand kwam helpen... Ik tilde haar op en rende het grote gebouw weer in. Op slot! Hoe kan dat!? Net was het nog open, ik belde 112, geen gehoor.... Alles zat tegen en ik begon te zweten. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik legde haar op mijn jas en wikkelde haar in. Ik gaf mond op mond... Niets hielp... Uiteindelijk kwam er een man uit een auto gestapt. Hij vroeg wat er aan de hand was.

"Ze ademt niet meer!!"

De man lachte en pakte een mes tevoorschijn! Voordat ik nog iets kon doen richtte hij het mes op Saar! Ik schreeuwde het uit!!

"Neee!!" Ik schrok omhoog en zag dat ik in mijn bed lag... Saar werd meteen wakker.

"Wat is er?" Vroeg ze geschrokken.

"Ik droomde dat jij werd.... Ve.. Vermoordt...." Ik barste in tranen uit...

"Wil je het vertellen?" Vroeg ze al knuffelend. Ik knikte en vertelde haar de hele droom...

"Rustig maar. Alles is goed gegaan... Ik ben flauwgevallen, maar alles gaat goed!" Ze duwde me rustig naar achteren en aaide me over mijn haar.

"Dankje, weetje ookal weten we het niet zeker, je voelt als een zus voor me! de beste zus ooit!" Ze lachte en ik kroop dicht tegen haar aan. Ze pakte mijn handen vast en viel in slaap... Langzaam sloot ik mijn ogen en was ik ook weg... Lekker sliep ik niet...