The Special Girl (Harry Styles)

04

HOOFDSTUK 4.

*Louis*

We horen gerommel boven aan de trap. Ik besluit te gaan kijken en loop zachtjes naar boven. Als ik de trap op ben en alles goed heb bekeken, voel ik een harde klap op mijn hoofd. Ik val op de grond. Ik kan net geen blik opvangen van de persoon die me heeft geslagen en dan word alles zwart.

*Saar*

Ik hoor van alles boven, maar ik durf niet te gaan kijken. Als ik niks meer hoor, besluit ik toch te gaan kijken. Ik loop langzaam de trap op. Er gaat van alles door me heen. Ik weet niet wat ik kan aantreffen. Ik kom boven en zie Louis op de grond liggen. Hij heeft bloed op zijn achterhoofd en ik barst in tranen uit. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik besef me dat Harry nog boven is. Ik rende door het huis met mijn zere voet. Ik hoor Harry in de badkamer. Ik durf niet naar binnen. Ik bonk op de deur en als hij open doet, is hij shirtless. Gelukkig heeft hij alleen zijn hoofd om de deur gestoken en zie ik niks. Ik vertel hem huilend wat er is met Louis. Hij pakt een handdoek en slaat die om. Daarna rent hij achter me aan naar Louis. Hij draait Louis om en hij ziet dat hij zijn ogen dicht heeft. Ik raak in paniek en kniel bij hem neer.

"Louis wordt wakker! Alsjeblieft!" Ik ken hem nog maar net, maar hij voelt als een goede vriend.

"Snel bel een ambulance!" Zegt Harry tegen me. Ik bel en 4 minuten later is de ambulance er. Ze vragen wat er is gebeurd, wat ik ze vertel, en daarna word hij op de brancard gelegd. Harry heeft tegen mij gezegd dat ik mee moet gaan en heeft me zijn nummer gegeven. Ik ga in de ambulance zitten en ik hoor ze roepen dat hij weg valt.

"Nee Louis, please!" Snik ik in mezelf. In het ziekenhuis word hij met spoed naar een kamer gebracht en moet ik buiten wachten. Ik bel meteen Harry. Huilend praat ik met hem.

-Hallo?

--Hey met Saar. Ik ben in het ziekenhuis. Ze zeiden dat hij wegviel en ik moest buiten wachten toen hij naar een kamer werd gebracht.

-okey blijf rustig! Ik kom er zo snel mogelijk aan. Blijf daar.

--okey tot zo.

Harry komt al na een paar minuten aanlopen. Hij neemt me in zijn armen en zegt dat het allemaal goed komt. Daar ben ik nog niet zo zeker van.

*Harry*

Zo gauw als ik aan kom lopen, neem ik Saar in mijn armen en fluister ik lieve dingetjes. Ze is helemaal overstuur. Dat snap ik ook wel. Ze heeft binnen een dag veel mee gemaakt, leuke en stomme dingen. Ik laat haar niet los, totdat Niall belt. Ik vertel wat er is gebeurd en dat ik hem bel wanneer we meer weten.

Er komt een zuster naar buiten.

"Jullie mogen bij hem gaan kijken, hij slaapt en is stabiel, maar doe zachtjes"

"Dank u wel." Zegt Saar snikkend. We lopen naar binnen en dan zie ik hem liggen. Zijn hoofd in het verband en allemaal draadjes in zijn armen. Ik schrik want ik zie schokjes door zijn handen gaan. Ik pak Saar's hand vast en zij pakt Louis' hand vast. En zo zitten we een tijdje. We zeggen niks en dat hoeft ook niet, de stilte zegt al genoeg.

*Saar*

Ik zie Louis liggen en ben in shock. Hoe kon dit gebeuren? We gaan naast hem zitten en Harry pakt mijn hand vast en ik Louis' hand. Er is stilte, allebei zeggen we niks. Opeens rinkelt mijn telefoon. Ik loop naar buiten en neem op.

-Heyy Saartje. Waar ben je?

--hai mam. In het ziekenhuis, met Harry en Louis.

-hoezo? Wat is er gebeurd?

--Louis is heel hard op zijn hoofd geslagen door iemand. Maar is nu wel stabiel... Is het goed als ik bij de jongens blijf vanavond?

-tuurlijk als je je maar fijn voelt! Doe voorzichtig he! Ik hou van je! Je kunt me altijd bellen!

--dankje mam. Hou van je xx

"Mijn moeder." Zeg ik zacht als ik weer naar binnen loop.

"Oh, oke."

"Ik heb gezegd dat ik bij jullie blijf, is dat goed?"

"Slapen of alleen vanavond?"

"Dat maakt niet uit. Zolang ik maar bij jullie ben."

Hij begint te lachen en op dat moment brabbelt Louis wat. We kunnen het niet verstaan, maar we drukken meteen op de knop, zodat de zuster komt. Ze komt er meteen aan en dan opent Louis zijn ogen. Ik kan niet beschrijven hoe blij ik op dit moment ben! Hij komt langzaam bij en ik pak zijn hand.

"Wat is er gebeurd? Waar ben ik?"

Harry verteld hem rustig wat er is gebeurd en dan weet hij het weer.

*Louis*

Als ik mijn ogen heb geopend zie ik Saar en Harry zitten. Harry verteld alles wat er is gebeurt en dan weet ik het weer. Ik sluit nog even mijn ogen en als ik ze open doe zie ik Niall, Liam en Zayn staan met een grote knuffel beer. Ik lach en bedank ze. Ik kijk naar Saar en ziet dat ze verdrietig is.

"Wat is er babe?" Ze kijkt op en dan lopen de jongens weg. Echt iets voor hun.

"Ik weet het niet. Ik moet blij zijn dat je wakker bent en dat ben ik ook wel, maar er is iets wat tegen me zegt dat het niet goed is. Maar ik weet niet wat."

Ik kijk naar haar en glimlach. Ze is zo mooi. Wat zou ik haar graag knuffelen en bij me hebben, maar dat kan niet. Dat is niet eerlijk tegenover Harry. Hij had haar al bij een concert gezien en toen werd hij meteen verliefd. Hij was de hele tijd verdrietig tot vanochtend toen hij haar zag. Hij klaarde op en was meteen vrolijk. Ik houd van dit meisje, maar dat doe ik mijn beste vriend niet aan.

"Het geeft niet, ik snap het." Opeens geeft ze me een knuffel en het voelt zo goed. Ik wil haar nooit meer loslaten, maar ik zie Harry naar ons kijken dus ik stop. De zuster en de jongens komen binnen. De zuster verteld dat ik naar huis mag en dat ik rustig aan moet doen. Ik bedank haar en loop samen met Saar en de jongens en mijn grote teddy het ziekenhuis uit.

Wat er vandaag allemaal is gebeurt is echt absurd. Ik heb een meisje gered, waar ik nu verliefd op ben, ik ben aangevallen en heb in het ziekenhuis gelegen. Zou het iets te maken hebben met Saar? Er gaat van alles door mijn hoofd, Waardoor mijn hoofd begint te bonken. Saar ziet het en geeft een kusje op mijn hoofd. Ik krijg het warm van binnen. Er is iets aan haar wat anders is... Maar wat?