• The Carpet Π Jeon Jungkook •

§Special.2§

"Bana bir amaç verdin."

***

"O uzunca bir süre uyanamadı... Ve b-ben... Ben çok korktum. Ona bir şey olmasından çok korktum. Hastaneye gittik fakat doktorlar sadece uykuda olduğunu ve hiç bir fiziksel sorunu olmadığını söylediler."

Ellis derin bir nefes vererek konuştuğunda Heilin ellerini onun omuzlarına koydu. "Merak etme, sorun her neyse çözeceğiz tamam mı? Endişelenme. Sonuçta artık uyandı ve güvende."

Ell başını salladı ve ona sarıldı. Endişe tüm bedenini sarmalamıştı. "Ne zaman uykusu gelse sanki bir daha hiç uyanmayacakmış gibi korkuyorum."

Jungkook Seokhyun ile içeri girdiğinde Ell Heilin'den ayrılıp onların yanına gitti. Heilin onlara gülümseyip odadan çıktı.

Ell Seokhyun'un yanağına bir öpücük kondurdu.

"Anne!" Seokhyun şirin sesiyle konuşup ellerini ona doğru uzattı.

Ell miniği kucağına alıp başını öptü. "Acıktın mı bebeğim?"

"Mama." Seokhyun munzur bir gülümsemeyle elini onun göğsüne koyduğunda, Ell göz devirerek güldü ve Jungkook'a baktı.

"Senin gibi sapık olacağını düşünmezdim."

Jungkook sırıttı. "Benim gibi yakışıklı olacağını da düşünemezdin."

"Ah, aslında bunu düşünmüştüm." Ell güldü ve Kook'un dudaklarına bir öpücük kondurdu. Bunu yapmasıyla Seokhyun'un minik elleriyle ikisini ayırması bir olmuştu.

Jungkook dudak büzdü. "Kıskanç şey."

Ellis güldü. "Onu emzirsem iyi olacak."

"Bunu izleyebilir miyim?" Jungkook sırıtırken Ell yine gözlerini devirerek güldü. "Tabii ki hayır."

Jungkook güldü ve odadan çıktı.

Ellis Seokhyun'un başını öptü. "Baban gibi sapık olma tatlım."

**

"Sabah hiç uyanmadı. Asla bu kadar çok uyumazdı. Neden böyle oldu anlamıyorum. Doktor herhangi bir sorunu olmadığını söyledi." Ellis Seokhyun'un Jungkook'un kucağında oyuncak arabasıyla oynamasını hayranlıkla izlerken sesindeki endişe tonuna hakim olamıyordu.

"Belki de çok uyuyan bir bebektir?" dedi Cameron koltuğa yaslanırken.

"Yoongi hyunga benziyor." dedi Jungkook kıkırdayarak.

"Baba bak, vınn!"

Jungkook oğlunun uzattığı arabayı alıp Cameron'un kafasında sürmeye başladığında Seokhyun kıs kıs güldü. Jungkook'un kucağından doğrulup arabayı Cameron'un başında ve omuzlarında sürmeye devam etti.

"Üç yaşındaki bir bebek için bile bu kadar uyku fazla bence." dedi Heilin.

Kapının çalınmasıyla Ellis ayağa kalktı ve kapıya yöneldi.

"Hey, şu şeyi kafamda oynatmayı kes seni küçük kurabiye." Cameron onun elini yavaşça ittirirken Seokhyun'un tatlı kahkahası odayı doldurmuştu.

Jungkook Seokhyun'u tekrar  kucağına oturttu. "Oğluma kurabiye deme."

Cameron gözlerini devirerek güldü.

Ellis kapıyı açtı. Gördüğü kişiyle şaşkınlığa uğradı.

"Peder?"

"Merhaba Ellis. Görüşmeyeli oldukça uzun zaman oldu." peder onu süzüp gülümsedi. "Oldukça iyi görünüyorsun. Tamamen toparlanmışsın."