BÜYÜK PATRON

~26. Bölüm~

Hepinize merhaba! Uzun süredir bölüm paylaşmıyordum. Umarım okuyucularım hala vardır♥ Hızlı bir şekilde büyüyoruz bu şaşırtıcı çünkü görülme sayısı 800 ve oy sadece 50 bu heves kırıcı ama devam edeceğim. 

Sevgiyle kalın.

♠♠♠♠

Beren'in Anlatımı

''Yemeğe gitmeyeceğiz, değil mi abi?''

Asya elinde ki cipsi ağzına attı ve meraklı gözleriyle abisini süzüp huzursuzca yüzünü astı, ''Gitmek istemiyorum.''

''Bende.'' Diye karşılık veren Demir'e bakıp gülümsedim.

''Asya sadece bir yemek en fazla 2 saat. Abinide zor durumda bırakma. Aranızda ne kadar sorun olursa olsun onlar ailenizden biri.''

Asya gözlerini devirerek omuz silkti, ''Maalesef ki!''

''Konu kapandığına göre artık yatalım mı?''

Demir telefonundan başını kaldırıp beni süzdü, benim gibi o da artık yatmaktan korkar olduğu fazlasıyla belli oluyordu.

''Sanırım kabus görmeden yatacak kadar yorgunum.'' Deyip sırıttığımda Asya cipsi masaya koyarak abisine kollarını uzattı.

Asya sırıtarak, ''Buna sevindim.'' Dediğinde Demir kucağına Asya'yı alıp merdivenlerden çıktığında bende peşlerinden gittim. Demir, Asya'nın odasına girdiğinde bende Demir'in odasına girdim.

Demir'in odasına girip açık perdeleri kapattım, korumaların olması canımı sıkıyordu. Yatağın ucunda duran pijamalarımı elime aldım, çıkmak için kapıyı açtığımda Demir'i tek kaşı kalkmış bir şekilde gördüm.

''Nereye?'' diye sorduğunda kıyafetlerimi gösterdim.

''Yatmaya.''

''Birlikte yattığımızı sanıyordum.''

Derin bir nefes alıp, ''Aslında tek yatsam daha iyi olacak, korkularımla yüzleşmeliyim ve bu durumdan kurtulmalıyım ayrıca şu korumalar onları artık yolla. Kendimi onların yanında güvende hissetmiyorum.''

Demir aralanan ağzını kapatıp boğazını temizledi, ''Beren, bunun için-''

''Hayır, Demir. Lütfen sadece dediklerimi yapar mısın?''

Demir dudaklarını ıslattı, kalın ellerini saçlarımın arasında gezdirip, ''Peki, istediğin olsun ama Beren!'' dediğinde ellerimi göğsümde birleştirip onun uyarıcı konuşmasını dinlemeye başladım, ''Seni ne zaman ararsam ulaşacağım, ayrıca nereye gidersen haber vereceksin, yabancı kişilere iyilik yapayım derken kendine zarar vermeyeceksin! Ve şuanda bana baktığın gibi kimseye böyle bakmayacaksın.''

Gülümseyen ve hayranlıkla ona bakan suratımı bozup kaşlarımı çattım, elimde ki pijamayla Demir'in göğsüne vurup, ''Sadece yan odaya gidiyorum! Abartmasan?''

Demir kafasını kaşıyıp, ''Bunlar genel şeyler.''

Gözlerimi devirip Demir'in odasından çıktım. Kendi odama gelip ışığı açtım ve açık olan perdeleri görüp onlara doğru ilerledim. Perdeyi tam çekecekken arkadan Demir'in yansımasını görüp omzumun arkasından ona baktım.

Işığı kapattığında tam anlamıyla ona dönüp, ''Ne yapıyorsun?'' dedim.

Yanıma yaklaşarak beni cama doğru döndürdü ve belime sarıldı. Ay ışığı odayı doldururken kalbimin atış sesini duyabiliyordum.