Pieces ➳ {z.m}

Kırk.

Bölüm geçmişi anlatıyor yine. Böyle kısa kısa bölümler sık sık gelecek.❤

*

O önünde ki ince masal kitabını okurken gülümsememi engelleyemiyordum.

Ona bir kitap okumasını söylemiştim ve o Güzel ve Çirkin'i seçmişti.

Ela gözlerini kısa bir süreliğine bana çevirdiğini gördüm. "Sürekli gülüyorsun." diye bildirdi huysuzca. "Sessiz olursan şimdi en heyecanlı yeri okuyacağım."

Ufak bir kıkırtı eşliğinde onu izlemeyi sürdürdüm. Ama sadece beş saniye sonra o da tıpkı benim gibi gülmeye başladı.

"Kitap okumama engel oluyorsun Madison."

"Haklısın, özür dilerim. Bu arada geçen sene ki doğum gününde o kitabı küçük kuzenim Anna'ya hediye etmiştim. O da senin gibi okumaktan çok keyif almıştı."

"Benimle alay ediyorsun." İnce masal kitabını masaya bıraktığını gördüm. "Senin için burada olduğumu biliyorsun. Neden bütün günü burada geçiriyorsun?"

Derin bir nefes aldım. "Sessiz yerleri seviyorum."

Dudaklarını yaladığını gördüm. "Defterin nerede?"

"Neden sordun?"

"Okumak istiyorum Madison. En azından bana anlatabilirsin."

Karşısında ki sandalyede daha dik bir oturma şekli aldım.

"Kadın hala sevdiğini sanıyor ama adamın ölümü onu giderek yok etmeye başlıyor."

"Onların ölü bir aşkı var." Dudaklarının arasından çıkan fısıltıları kulak verdim. "Ölmüş birini sevmeye devam etmek saçma geliyor olabilir ama bence bu tamamıyla sadakati gösteriyor. Onun sana bıraktığı güzel anılarla hayata tutunmaya başlıyorsun."

"Sen öyle mi yapardın? Aşık olduğun kadının ölümünden sonra hâlâ onu sevmeye devam mı ederdin?"

"Şu an senin öldüğünü düşünmek istemiyorum Madison." Ela gözleri dikkatle bana odaklıyken zorlukla bir nefes aldım. "Bugün hava çok güzel." dedi ayağa kalkarken. "Dışarı  çıkıp bize hediye edilen bu günün tadını çıkarmalıyız."

*

"Geriye doğru çeviriyorum gözlerimi. Acı bir mutluluk dışında pek bir şey sezemiyorum. En çokta beni her defasında terk etmene izin verdiğim için yanıyorum. Ama 'acı' güzel bir şey adam, senin kadar."