Kızdan Mafya!

37. Bölüm

Kafamı sallayıp düşüncelerimden arındım onlara acımam asla yardımı olmaz daha kötü yapardı onları, On yaşındaki abileri pezevenk herif tarafından yurt dışına gönderilmiş sanırım varisi olarak gördüğü için iyi eğitim almasını istemiş. Onu alması için bizim adamlardan bir kaç tanesi yola çıkmıştı iki güne burada olacaklardı. Odadan kesin ve kendimize güvenen adımlar ile çıktık, koridorda olan bir çok kişinin dikkatini çektiğimizin farkında olmamıza rağmen onları umursamadık sadece bize selam veren hastahane personeline bizde selam verdik. Önce Banu'nun yanına gittik, doktor acı çektiği için onu bayıltmış ve kurşunu almıştı yatağında yüz üstü uzanıyordu Emir hemen yanında oturmuş saçlarını okşuyordu ona başımız ile selam verdikten sonra dışarı çıktık. Kısa sürede birlikte olacaklarını biliyorduk elbette çünkü onların ki gerçek aşktı kolay kolay bitmezdi bu sadece önlerinde ki büyük engeldi bizce aşacaklardı. İkizlerin aynı odaya koyulmasını önemle rica etmiştik şimdi ikisi de baygın olduğu için odaya girdiğimizde rahattık, ikisininde yaraları sarılmış bakın yapılmıştı ve Asil'e kan takviyesi yapılıyordu.

Doktor vücutlarında ki kırıkların alçıya alınmış olduğunu söyledi Asil'in sol ayağı, Gurur'un sağ ayağı alçıdaydı, yaraların sarılmış olduğunu, tecavüze uğradıkları için temizlendiklerini ama dava edebilmemiz için gerekli raporların hazırlanmış olduğunu söyledi dava etmeyecektik ama ne olur ne olmaz diye aldık. Asil kolundan kurşunun zaten çıkmış olduğu için yarayı temizleyip diktiklerini ve kan takviyesini başladıklarını belirtip dışarı çıktı. O çıkarken içeri istediğimiz kişi girdi ona sarıldık geri çekilip acıyan gözlerle çocuklara bakınca sinirlendim. Hande ne kadar sevdiğimiz bir arkadaşımız olsa bile bu şekilde bakamazdı. Ben daha uyarımı yapmadan Almi benden daha sert biçimde onu uyardı.

+ Ya o bakışlarını bir daha bu çocuklar üzerinde görmeyim ama göreceksem siktir git.

(Hande)- Ben, üzgünüm.

* Üzgün olabilirsin ama asla bir daha bu çocuklara acıma, acınması gereken kişiler varsa o da bunu yapan kişiler olmalı bundan sonra, keşke öldürmeseydi diyorum baron.

+ Ona çok kolay bir ölüm oldu çünkü. İlk defa pişmanlık çekiyorum resmen.

(Hande)- Şe-şey tamam.

* Her seferinde bu kadar korkma biz iyiyiz.

+ Çocuklara sana güvenebiliriz değil mi?

Bu sefer gözlerinde acıma olmadan döndü çocuklara baktıktan sonra kafası ile onayladı. Hande çok korkak bir insandı, bir keresinde onu bir çocuğun tacizinden kurtarıp eve giderken bize kaçıran adamlar sayesinde öğrenmişti mafya soylu olduğumuzu. Oradan kaçarken en büyük zorluğu zaten onun korkaklığı ile hareket etmek olmuştu. Ne kadar korkak olsa da kalbi o kadar saftı, çocuklara karşı ayrı bir ilgisi olduğu için çocuk psikolojisi okumuştu. Çocukları ile olan iletişimini bildiğimiz için onu çağırmıştık. Çocukların daha ayılmadığını görünce, aslında Asil uyanmış ve kendini kasıyordu, dışarı çıktık önce Almi'nin koluna baktırdık önemli bir sorunu olmadığı için temizleyip sardılar. Yeniden odaya döndük, uyandıklarında aslında bzimle konuşmak istediklerinde buradan gidecektik bu akşam burada kalacaklar yarın ise bizim eve alacaktık.

Odaya girince Asil'in yeniden kasılmasını gördük kısaca bakıştık, Almi ile ikisinin ortasına geçtik. Ben kızın yanına geçtim almi ise oğlanın. Hande yeni evli olduğu için gitmek zorunda kalmıştı. İkisinde başlarını okşamaya başladık Asil'in daha fazla kasılmasını görmezden geldik.

+ Çok cesur ve güçlüler değil mi?

* Ah kesinlikle öyleler, umarım bizi severler. Ben onları çok sevdim.