When I Met Him

Part 48

- Λοιπόν που είχες χαθεί το σαββατοκύριακο? με ρώτησε πονηρά η Ζόι. Τι να της πρωτοελεγα???

- Πήγαμε στο εξοχικό του Cam.

- Ουαου!! Και πως περάσατε?

- Καλά....... Πολύ καλά.

- Για μια στιγμή! πετάχτηκε εκείνη. Κοιμηθηκατε μαζί! Έτσι δεν είναι?

Το πρόσωπό μου κοκκινησε.

- Ζόι!

- Ω ναι....... Σίγουρα κοιμηθηκατε μαζί. Πως ήταν?

- Ζόι, δεν πας καλύτερα για ύπνο. ...... Μην ανησυχεί και ο Nash.

- Μπα..... Για πες, για πες.

- Ζόι άντε, θέλω να ξεκουραστώ.

Έκανα αμάν για να την διώξω. Έμεινα μόνη μου. Το σαββατοκύριακο στην εξοχή ήταν μαγευτικό. Κάθε λεπτό του ηταν μοναδικό. Μακάρι να μην χρειαζόταν να φύγουμε ποτέ. Να μέναμε για πάντα εκεί. Μαζί.

Είναι το προτελευταίο μου βράδυ στην φοιτητική εστία. Έχω κάποιες αμφιβολίες για το αν πρέπει να μετακομίσω με τον Cam, αλλά νιώθω πως αυτό είναι το σωστό.

Ενας χτύπος ακούστηκε στην πόρτα. Τι έγινε? Η Ζόι του πήρε πίσω τα κλειδιά? Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και πήγα να ανοίξω.

Το πρόσωπό μου πάγωσε καθώς αντίκρισα ποιός ήταν τελικά πίσω από την πόρτα.

- Shawn, ψελισσα.

- Γεια σου Αλι..... Μπορώ να περάσω?

- Εμ... Ναι βέβαια......

Δεν ήμουν πολύ σίγουρη αν έκανα το σωστό. Εκείνος έκατσε εμφανώς αμήχανος στην άκρη του κρεβατιού μου.

- Κοίτα..... Ότι έγινε δεν μου ήταν και πολύ εύκολο......., ξεκίνησε

Η καρδιά μου σφιχτηκε.

- Αλλά σας οφείλω μια συγγνώμη, συνέχισε

Με ειρωνευοταν? Γι αυτό ήρθε εδώ? Για να με κάνει να αισθανθώ πιο άσχημα?

- Το φερσιμο μου της προάλλες, ήταν κάπως....... ας πούμε εκτός ορίων.

Κι όμως δεν έδειχνε να έχει τέτοια πρόθεση. Τον πίστεψα. Κάθισα δίπλα του.

- Καταλαβαίνω πως δεν σου είναι καθόλου εύκολο όμως......

- Δεν θα ήσουν ποτέ ευτυχισμένη μαζί μου. Το βλέπω αυτό τωρα......

- Shawn πάντα θα νοιάζομαι για σένα απλά. ..

- Με διαφορετικό τρόπο. Με βλέπεις σαν φίλο. Το χω καταλάβει. Μπορεί να φταίω και γω. Βιαστηκα πολύ. Τέλος πάντων. Έμαθα ότι θα συγκατοικησετε.

- Ναι....

- Η όλη συμπεριφορά του δεν θυμίζει καθόλου τον Cam που ήξερα. Δείχνει να έχει αλλάξει...... Είσαι χαρούμενη?

Δεν ήθελα να τον πληγωσω όμως ούτε και να του πω ψέματα.

- Ναι.....

- Απλά πρόσεχε..... Και δεν το λέω επειδή ζηλεύω. Το λέω επειδή σ'αγαπώ.....

Τα λόγια του με χτύπησαν σαν βρεγμένη σανίδα. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο. Είναι πραγματικά καλός και του αξίζει να βρει μια κοπέλα που θα τον αγαπα ολοκληρωτικά. Του το ευχομαι ολόψυχα. Με πονάει να τον βλέπω λυπημένο. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι για να το αλλάξω αυτό. Όμως δεν ήταν στο χέρι μου.

- Μπορώ να έχω μια τελευταία αγκαλιά? με ρώτησε.

Εγώ έγνεψε καταφατικά και τον αγκάλιασα. Με έσφιξε πάνω του. Μυρισα το άρωμα του. Φόραγε το ίδιο όπως και τότε...... Που φιληθηκαμε για πρώτη φορά.......

Τελικά η Ζόι δεν είχε πάρει πίσω τα κλειδιά της. Πριν προλάβω να τραβηχτω από την αγκαλιά του Shawn ο Cam στεκόταν στη μέση του δωματίου. Και φαινόταν πραγματικά θυμωμένος.