When I Met Him

Part 39

Για την θεία μου βρήκα ένα τέλειο φόρεμα. Ήταν στραπλες σε άλφα γραμμή με πολύχρωμα μοτίβα. Βαση είχε το θαλασσί, αγαπημένο χρώμα της Μαγκι. Ήμουν πολύ χαρούμενη που το βρήκα.

- Ωραία πάμε τώρα? , με ρώτησε ο Cam μόλις πλήρωσα

- Εμ σε λίγο, του είπα, Θέλω να πάω σε κάποια μαγαζια ακόμα .

- Πλάκα μου κάνεις? Έχεις ήδη γυρίσει το μισό!

Είχε ένα δίκιο. Ήμασταν πάνω από δυο ώρες στο εμπορικό και τον εσερνα μαζί μου σχεδόν σε όλα τα μαγαζιά.

- Ωραία ακου να δεις τι θα κάνουμε, πρότεινα, Θα πας να κάτσεις στο καφέ στην ταράτσα και μόλις τελειώσω θα έρθω να σε βρώ.

- Οκκ, συμβιβάστηκε εκείνος, Μην κάνεις έναν αιώνα!

- Δεν κάνω μην ανησυχείς.

Δώσαμε ραντεβού σε μισή ώρα στην καφετέρια. Εγώ συνέχισα τα ψώνια μου. Βρήκα κάτι υπέροχες κλος φούστες μια σε πράσινο χρώμα και μια σε μαύρο. Επίσης πήρα ένα πουκάμισο με λουλούδια που ταίριαζε πολύ ωραία με την πράσινη φούστα. Ξαναπηγα σε εκείνο το μαγαζί από όπου πήρα τα μαύρα μου μποτάκια. Είχε βάλει προσφορές σε όλα τα μποτάκια και τις μπότες. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Αγόρασα ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα μποτάκια σε σκούρο μπλε χρώμα και ένα άλλο μπεζ με χαμηλό χοντρό τακούνι, παρόμοια με της Ζόι. Και τα δύο ηταν δερμάτινα μόνο που τα μπλε έφταναν κάτω από τον αστράγαλο ενώ τα καφέ λίγο πιο πάνω. Κοίταξα την ώρα στο κινητό μου. Είχα αργήσει. Καθώς όμως πήγαινα στην καφετέρια πέρασα μπροστά από ένα μαγαζί με ρολογια χειρός. Τώρα που το σκέφτομαι το ρολοϊ μου είχε παλιώσει και χαλάσει. Έπρεπε να πάρω ένα καινούργιο αλλά όλο το αμελουσα. Ουφ.... Πόση ώρα θα μου πάρει, σκέφτηκα καθώς μπήκα μέσα σρο κατάστημα. Είχε άπειρα ρολογια και μου πήρε ώρες μέχρι να αποφασίσω ποιο μου άρεσε πιο πολύ. Τελικά πήρα ένα με δερμάτινο λουρί χρωματος καφε ταμπα. Παρ'ότι ήταν μεγάλο, παρέμενε διακριτικό. Πήρα όλες τις τσάντες με τα ψώνια και ανέβηκα με τις κυλιόμενες πάνω στο καφέ. Ο Cam ήταν ήδη εκεί και καθόταν σε έναν καναπέ. Τον πλησίασα και έκατσα δίπλα του.

- Δεν άργησα πολύ ε?

- Μόνο δύο ωριτσες, με πείραξε και μου έδωσε ενα φιλί.

Ένιωθα εξουθενωμενη. Τα πόδια μου πονούσαν από την ορθοστασία. Εγυρα στην αγκαλιά του Cam και κουρνιασα στο στήθος του.

- Ψωνισες όλο το εμπορικό! μου είπε γελώντας

- Ε όχι και όλο, το μισό. Κάτι τους άφησα.......

- Ψυχούλα! με γαργαλησε στην κοιλιά.

Εγώ του χτύπησα μαλακά το χέρι και ανασηκωθηκα για να πάρω το κινητό μου από την τσάντα. Είχα μήνυμα από την θεία Μαγκι.

*Πώς πάει καρδιοκατακτητη μου?*

*Τα ξεκαθαρίσαμε με τον Shawn. Τώρα είμαι με τον Cam. * την ενημέρωσα και ξάπλωσα πάλι στην αγκαλιά του

*Αυτά είναι. Το ήξερα πως είχες μοιάσει σε εμένα. Χαίρομαι που έβαλες τάξη*

*Τι ώρα θες να έρθω να σε βοηθήσω αύριο? *

*Δεν χρειάζομαι βοήθεια πριν. Μόνο που θα σε βάλω να κάνεις αγκαρια μετά. Γιατί δεν λες και στον Cameron να έρθει? Θα χαρώ πολύ να τον γνωρίσω. Μην ανησυχείς για την μητέρα σου θα την αναλάβω εγώ! *

Δεν ξέρω άμα ήταν πολύ καλή ιδέα να συναντηθούν η μητέρα μου και ο Cam. Ανασηκωθηκα τον κοίταξα. Όμως δεν θέλω πια να κρύβομαι και από την οικογένεια μου.

- Συμβαίνει κάτι? με ρώτησε εκείνος ανήσυχος.

- Ναι, δηλαδή όχι. Δηλαδή δεν ξέρω, τα μπέρδεψα εγώ.

- Θες να γίνεις πιο συγκεκριμένη ? μου είπε μαλακά

- Ναι, ανασανα βαθιά και του εξήγησα μονορούφι, Η θεία μου η Μαγκι , η αδερφή της μητέρας μου δηλαδή, αύριο έχει γενέθλια και θα κάνει πάρτυ. Φυσικά είμαι καλεσμένη και γι αυτό ήρθα στο εμπορικό για να της πάρω δώρο, και κάλεσε και σένα. Επειδή κάτι της έχω πει για μας.

- Ε δεν είναι και κάτι σοβαρό, μου απάντησε εκείνος, Μην αγχώνεσαι.

- Εμ Cam δεν κατάλαβες, θα γνωρίσεις την μητέρα μου.

- Ε φυσικά και θα την γνωρίσω. Αφού θα είναι εκεί. Η αδελφή της έχει γενέθλια.

- Και είσαι εντάξει με αυτό?

- Ναι Αλι. Σιγά τι είναι η μητέρα σου ο κερβερος του Άδη? με πείραξε

Τον κοίταξα γεμάτη δυσπιστία. Το έλεγε σοβαρά ή δεν ήθελε να με στεναχωρησει?

- Εγώ θα ήθελα να γνωρίσω τους δικούς σου. Άλλωστε εσείς έχεις έρθει για φαγητό στο σπίτι της αδελφής μου. Εκτός αν δεν θες εσύ.

- Γιατί να μην θέλω? Απλά εγώ στο λέω η μητέρα μου είναι λίγο αυστηρή. Εως πολύ! τόνισα τις τελευταίες λέξεις.

- Καλά. Μην ανησυχείς για μένα. Τι ωρα είναι?

- Στις 9 μέχρι ότι ωρα πάει. Σε προειδοποιώ όμως μετά έχει λάντζα.

- Οκεϋ! Θα το υπομεινω.

Η ώρα είχε πάει 5.30 . Ο Τζακ με ενημέρωσε πως σε μια ώρα θα μπορέσει να έρθει να το πάρει. Οπότε φύγαμε......

Ενιωθα πραγματικά χαρούμενη. Ευτυχισμένη. Όσο ήμουν δίπλα του δεβ με ένοιαζε τίποτα άλλο.