Geheim

Deel 11

Eva POV:
Ik word wakker en hoor al geluiden van beneden komen. Wolfs is vast een ontbijtje aan het maken. Zelf neem ik even een korte douche, kleed me aan, en dan loop ik ook naar beneden. Wolfs staat inderdaad in de keuken, bezig met een ontbijtje. "Goedemorgen Wolfs" zeg ik. Dan heeft hij door dat ik er ook ben en zegt: "Goedemorgen". Ik krijg een ontbijtje aangereikt dat ik met een glimlach aanneem. We eten allebei ons ontbijt op en dan vertrekken we richting bureau.
Zodra we het bureau binnenkomen worden we geroepen door Mechels: "Wolfs, van Dongen; mijn kantoor". We lopen naar haar kantoor. "Het rapport van het ziekenhuis over Marloes is binnen, de dader is een bekende bij ons." Mechels geeft ons het rapport en zegt dat we weer mogen gaan. Wolfs en ik gaan aan onze bureaus zitten en ik lees het rapport door.
DNA match: M.G. Laninga
Als ik deze naam door het systeem haal en de foto zie schrik ik. Dat is Mark, een vriend van mijn vader, hij heeft mij vroeger ook verkracht. Ik voel de tranen in mijn ogen prikken als ik denk aan vroeger. Ik kijk wat er nog meer staat. Hij is ooit vervolgd voor drugshandel, maar heeft zijn straf uitgezeten en is weer vrij. Als ik zijn telefoon uitpeil staat die tot mijn verbazing gewoon aan. "Wolfs, Tongerseweg 32B" zeg ik, en loop richting de auto. Ik merk dat Wolfs achter me aan loopt en ook in de auto stapt. Eenmaal aangekomen bij het huis wordt er niet opgedaan. Wolfs trapt de deur in en we lopen met ons pistool voor ons uit naar binnen. "Hier is niks!" hoor ik Wolfs roepen. Ik loop een hoek om, en ik zie Mark liggen. Hij ligt te slapen op de bank in alleen een boxer. Ik walg van het beeld maar loop zachtjes naar hem toe. Ik houd het pistool op hem gericht en roep dan heel hard "POLITIE" waardoor hij wakker schrikt. "U bent aangehouden wegens verdenking van verkrachting." Tot mijn verbazing werkt hij mee en heb ik hem binnen no time in de boeien. Dan fluistert hij in mijn oor "Ik ben je nog niet vergeten hoor, Eefke. Jouw tijd komt nog wel." Ik voel de angst opkomen, maar duw hem voor me uit en doe alsof ik het niet heb gehoord. "Doorlopen" zeg ik, en zet hem in de auto. Samen met Wolfs rijden we weer naar het bureau waar we Mark overdragen aan de collega's. "Goed werk" krijgen we nog als compliment van Mechels. Het is inmiddels 5 uur geweest, dus Wolfs en ik gaan alweer naar huis. Het was een zware dag, maar ik ben blij dat die klootzak opgepakt is.

Wolfs POV:
Eenmaal aangekomen in de Ponti geef ik Eva een stevige knuffel. Ik zag dat ze het moeilijk had met deze zaak, het is natuurlijk ook niet niks. Ik vind het zelf ook vreselijk dat dit soort dingen gebeuren. Na een tijdje zo gestaan te hebben laten we elkaar los en ik kijk in haar ogen. Ze zijn prachtig. "Bedankt Wolfs." ik kijk haar vragend aan. "Dat je er altijd voor me bent." "Natuurlijk Eef" en we geven elkaar nog een knuffel, waarbij we elkaar stevig vasthouden. Het voelt fijn om Eva zo in mijn armen te hebben.

Eva POV:
Wolfs zijn armen houden me stevig vast, wat mij een veilig gevoel geeft. Wolfs laat me weer los en zegt: "Ik ga nog even een stukje rijden" "Is goed, tot zo" Als Wolfs de deur uit is hoor ik zijn motor starten en langzaam sterft het geluid weg. Het is doodstil in de Ponti, en ik begin na te denken over wat er vandaag allemaal is gebeurd. Zonder dat ik het doorheb begin er tranen over mijn wangen te rollen.