Geheim

Deel 9

Wolfs POV:
Samen liepen Eva en ik terug naar de Ponti. Ik was zo blij dat alles weer goed was. Eenmaal aangekomen in de Ponti pakte ik een glas chocomel voor Eva. Ze pakte het dankbaar aan. Het bleef stil, tot ik eindelijk iets zei: "Eef, ik ga naar bed." "Is goed, ik was even dit glas af en dan ga ik ook slapen."

Eva POV:
Ik waste het glas af en liep naar boven. Ik trok mijn pyama aan; een shirt met een kort broekje. Ik sliep veel liever in een overhemd, maar Frank was dood. Het liefste zou ik natuurlijk in een overhemd van Wolfs slapen. Ik loop naar de badkamer en poets mijn tanden. Ineens voel ik 2 stevige armen om me heen. Ik schrik even, maar zodra ik doorheb dat het Wolfs is ontspan ik. Ik voel zijn adem in mijn nek, en dan voel ik zijn lippen op mijn wang, die meteen begint te gloeien. Ik glimlach en ik draai me om, waardoor ik recht in zijn helderblauwe ogen kijk. Onze hoofden komen dichter bij elkaar.

Wolfs POV
"Ik ga maar eens naar bed" zei Eva ineens, en liep de badkamer uit. Wilde ze het niet? Verward liep ik ook naar mijn kamer en ging slapen.

's Ochtend werd ik wakker door mijn wekker, 7:00 alweer. Ik liep naar beneden om een ontbijtje te maken voor Eva en mij. Voor mij een lekkere sandwich en voor Eva een simpel broodje kaas. Even later hoor ik de douche uitgaan en Eva komt de trap af. Haar natte haren hangen los over haar schouders, het ziet er prachtig uit. "Goedemorgen" zeg ik. "Goedemorgen". "Wolfs.." begint ze twijfelend en ze loopt naar me toe. "Ja?" "Van gisteravond, ik moest even nadenken. Ik wilde.. Het is niet dat ik het niet wilde." Het moest even tot me doordringen, maar toen begreep ik het. Ik dacht geen seconde na, draaide me om en drukte mijn lippen snel maar liefdevol op die van Eva. Ze keek me even verbaasd aan, maar boog daarna zelf een beetje naar voren om haar lippen nog even op die van mij te drukken.

Eva POV:
Ik kon het niet geloven. Wolfs had me gekust, en nu kus ik hem. Dan voel ik zijn tong tegen mijn lippen aandrukken, en voorzichtig open ik mijn mond. "TRINNNGG" Geschrokken deins ik achteruit. Het was het kookwekkertje dat afging. Het had ons moment verpest, denk ik bij mezelf, en kijk een beetje ongemakkelijk naar de grond. Ik merk dat Wolfs het ook een beetje ongemakkelijk vind, dus zegt hij "Zullen we maar naar het bureau gaan?" Ik werp een blik op de klok en knik. Samen stappen we de auto in en rijden naar het bureau. Zodra we daar aankomen worden we door Mechels naar haar kantoor geroepen. Er liep een meisje totaal overstuur door het centrum, en wij moesten daarheen, want Marion en Romeo waren bezig en wij hadden voor de rest geen zaak. Als we aankomen op het Vrijthof zie ik meteen over wie het gaat; een meisje van waarschijnlijk een jaar of 14 loopt huilend en gillend door de stad.

Wolfs POV:
Ik zie Eva op het meisje afstappen: "Hallo, ik ben Eva. En hoe heet jij?"