A Piece of My Heart (Book 1)

Chapter 30

ANAK! GISING NAAAAAAAAAA!

Paggising sa akin ni nanay. Inaantok pa ako pero dahil sa excitement, tumalon ako patayo ng kama. Nagsalamin agad ako at nakita ang maganda kong mukha :) Naligo ako at paglabas ko ng banyo, nakaimpake na agad ang lahat ng gamit namin.

BELLA: Si nanay talaga excited na excited.

BETH: Anak hindi naman.

BELLA: Deny pa itong si nanay ohh...sige na nay bibili lang akong shampoo sa labas ah.

Nakaharap ako kay nanay kaya hindi ko nakikita ang dinadaanan ko. Binuksan ko ang pinto at nagulat ako nang makita ko si Aldrin.

BELLA: Aldrin anong ginagawa mo dito?

Sumimangot siya sa akin.

ALDRIN: Baka nakalimutan mong aalis tayo.

BELLA: Eh bakit ang aga mo? 10 am daw hindi 9 am!

ALDRIN: Eh para maaga PO kasi tayo makapunta sa airport.

Bigla lang siya nagpakita ng pang-asar na ngiti.

BELLA: Okay fine. May bibilin lang ako sa labas.

Papalakad ako papunta nang tindahan nang makasalubong ko si daddy...........ang kinilala kong ama for 6 years. Nang masulyapan ko siya, bigla-bigla ko siyang niyakap nang napakahigpit kahit ba madaming tao ang nakatingin sa akin nung panahong iyon. Napaluha-luha na din ako habang kayakap siya kasi buong buhay ko nung Villafuerte pa ako, siya yung natitirang kakampi ko dahil minsan si kuya ang nagsusumbong sa akin kay mommy.

ALEX: Andrea...ikaw na ba yan?

Tumingin ako sa kanya at pinunasan niya ang luha galing sa mga mata  ko.

BELLA: Daddy ako to si Andrea! I miss you so much dad! 

Niyakap ko ulit siya. Niyakap ko siya ng napakahigpit.

ALEX: I miss you too baby. I love you.

Pagkatapos makita ni nanay si daddy, umalis na kami papuntang bahay nila Aldrin. Sumakay kami sa kotse na ginamit nila papunta dito at mabilis din naman kaming nakarating sa pupuntahan namin. Dumeretso agad kami sa airport at nakaupo kami doon, naghihintay. Sila tita at tito naman, nandoon na, inaayos yung files and tickets. 

CARLA: Mom, sino katabi ko sa plane?

SAB: Si kuya mo nalang.

Sabi ni tita habang may inaayos sa bag. Bigla akong nanginig dahil sa lamig kaya sinuot ko ang green jacket na hawak ko pero hindi ito sapat dahil sobrang lamig talaga! Nanginig ako pero hindi ko nalang pinahahalata kahit kanino dahil baka maistorbo pa sila. Pero si Aldrin nahalata parin. Hinubad niya ang jacket at...............pinatong ito sa likod ko. Hindi naman sa inaamoy ko pero amoy talaga eh na sobrang bango ng jacket niya!!!!! Yung pang artista...kung pwede na nga lang sa akin nalang to eh.