Introductie

896 23 9
                                    

Eva POV:
"Ik hou van jou" hoor ik door de telefoon komen. Ik begin harder te huilen en zeg: "Wolfs, ik moet die code hebben!!". Nog een keer: "Ik hou van jou". Ik geef me over aan het feit dat de bom af zal gaan, en besluit het te zeggen. Ik zal doodgaan en het zal allemaal niks meer uitmaken "Ik hou ook van j.." "NEE NEE NEE EEF, NEE EEF" hoor ik uit de telefoon komen. Ergens op de achtergrond hoor ik "Dat is de code!" maar het dringt al niet meer tot me door. Het enige wat ik kan denken is: Hij zei nee, houdt hij niet van me? Maar hij zei net dat...
Ineens schrik ik op uit mijn gedachten en bedenk ik dat ik nog steeds in de auto zit met de bom. Ik toets snel de code in: 'ikhouvanjou'. Ik haal diep adem en druk op enter. De deuren gaan van slot!

Wolfs POV:
"Ik hou van jou" zeg ik. "Wolfs, ik moet die code hebben!" zegt ze. Het is de code Eef, denk ik bij mezelf, ik mag het alleen niet zeggen van Fonteyn. Gisteren zei Fonteyn aan de telefoon "Ik ga iets redden van wat een prachtige relatie zou kunnen zijn." Maar dat hij dit zou doen had ik nooit verwacht. Hoe wist hij het? Ik wil niks liever dan een relatie met Eva, maar ik weet zeker dat Eva daar niet hetzelfde over denkt. Af en toe denk ik dat ze ook iets in mij ziet, maar dat is waarschijnlijk alleen maar omdat ik dat graag zou willen. Maar nu zat Eva dus opgesloten in mijn auto en had ze de code nodig.
Ik herhaal het maar: "Ik hou van jou". Ik hoor een diepe zucht, en vervolgens hoor ik met een hele kleine, gebroken stem die ik niet van Eva gewend ben uit de telefoon: "Ik hou ook van j.."
Ik denk dat ze wilde gaan zeggen waar ik zo op gehoopt had, ik hou van jou, maar ik liet haar niet uitpraten, ze moest die auto uit!
"NEE NEE NEE EEF, NEE EEF", schreeuw ik, "Dat is de code!". De tijd was bijna om, ze moest die auto uit. Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn. Dan hoor ik ineens: "Ja Wolfs, ik ben eruit!" Een golf van geluk en opluchting voel ik door mijn lichaam gaan.

Eva POV:
Ik zit in de auto, op weg naar het dispuutshuis. Mijn hersenen draaien op volle toeren: Houdt hij echt van me? Heb ik een fout gemaakt door toe te geven? Kunnen we samen blijven werken?
Ik pakeer de auto en stap uit. Ik loop naar de voordeur, haal nog een keer diep adem, en dan open ik de deur.

GeheimWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu