The Dark War - (On Hold)

3 ~ Familiegeheimen

Ik kijk naar het dikke boek voor me. En ga met mijn hand langzaam over de kaft om de overige stof eraf te halen.

Het is een mat wit boek, met op de voorkant in opvallende sierlijke letters 'Wright' geschreven.

Het ziet er erg belangrijk uit. Alsof het boek een soort status heeft.

Ik kijk er even na. Zou ik veel familie hebben? Of is iedereen dood?

Aan de dikte van het boek kan je al zien dat ik erg veel voorouders heb. Maar dat betekend niet dat er nu nog wat leeft.

Ik sla het boek open. En er komt heel veel stof uit. Ik kucht een paar keer, en sla de bladzijde om.

Op de eerste bladzijde staat geschreven:

Dit is het boek van de familie Wright. Een erg belangrijke familie, met één grote geschiedenis.

Dit boek is gemaakt door: Jonathan Wright, 1766 - 1834.

En Rebecca Wright, 1770 - 1837.

Ter eerbetoon aan onze belangrijke familie. Waarvan wij vonden dat onze geschiedenis zou moeten worden opgeschreven.

Ik lees de bladzijde door. En blader dan door naar het einde van het boek. De bladzijden van het boek zijn dun, maar verassend sterk.

Als ik de bladzijde net wil lezen  hoor ik ineens een bonk in de zaal. Ik kijk verdacht om me heen maar ik zie niemand.

Ik leg het boek langzaam weg, en sta op terwijl ik voorzichtig om me heen kijk.

Ik dacht dat ik hier alleen was?

Dat ben je ook, tenminste ik voel geen energie van iemand anders, Hoor ik Delore zeggen.

Ik loop weer terug naar het begin van de zaal. En ik begin langs alle boekenkasten te lopen. Voorzichtig kijkend of er iemand is.

Ik probeer mijn adem onder controle te houden. Als iemand mij wil vermoorden zouden ze het vast niet hier doen, hoop ik.

Ik loop langs de eerste boekenkast en zie daar niks, net zoals ik niks zie bij de volgende acht boekenkasten.

Ik begin te denken dat het toch niks is. Of dat het gewoon de wind is -hoewel dat niet logisch is aangezien er hier geen wind is- maar dan kom ik bij de kast van de letter 'M', ik zie een boek op de grond liggen.

Ik kijk om me heen maar zie veder niks en niemand. Ik loop langzaam stap voor stap naar het boek.

Ik hurk door mijn knieën en pak het boek op. Ik kijk er raar naar, hoe komt dit boek nou weer op de grond dan?

Ik lees de titel, Dark and Light Magic.

Nou dat is duidelijk. Maar wat doet een boek zoals dit hier? Er horen hier alleen familie boeken te zijn.

Ik kijk even fronsend naar het boek maar besluit het toch weg te leggen.

Ik wil het net in de kast leggen als ik me in eens bedenk, ik heb het gevoel alsof dit belangrijk is voor later, dat het hier niet voor niets ligt.