Status: Single But Married [Unedited♥]

Chapter ThirtyFive

Chapter ThirtyFive

Lorraine's POV

Nasa rooftop ako ng building ngayon nagpapahangin, tapos na din naman yung trabaho kaya dito muna ko.

"Ang ganda ng syudad pag gabi no?"

Hindi ko napansin na nasa tabi ko na pala si Destiny.

"Coffee?"

"Sige. Salamat." Kinuha ko yung kapeng inabot nya sakin.

"Ang lalim naman ng iniisip mo. May problema ka ba?"

"Pwede kong sabihing wala. Pero sa tingin ko hindi ka naman maniniwala kung yun yung sasabihin ko." Sinabi ko yun nang hindi naka tingin sakanya.

"Bakit naman hindi? Basta ikaw ang nagsabi paniniwalaan ko."

"Wow!! Ganun ka katiwala sakin??"

"Oo naman." Pagkasabi nya nun tumingin sya sakin at ngumiti. Jusko eto na naman po sya sa ngiti nyang nakakasilaw. "Mahilig ka ba sa mga bulaklak Lorraine?"

"Bulaklak?? Oo naman. Halos lahat naman ata ng babae mahilig sa mga bulaklak. Chaka kung hindi mo naitatanong nagtrabaho kaya ako dati sa isang flower shop."

"Talaga? So mahilig ka nga sa mga bulaklak. Narinig mo na ba yung kwento tungkol sa isang paro paro na nagmahal sa isang puting rosas."

"Paro paro na nagmahal sa puting rosas?" Pinagmamasdan ko lang sya habang naka tingin sya sa malayo. Tumango naman sya.

"May isang paro paro na nagmahal sa puting rosas. Sabi nung puting rosas sakanya, sasagutin lang kita kapag naging pula na ko. Sobrang nalungkot yung paro paro, dahil alam nya na kahit kailan hindi magiging pula ang puting rosas. Pero kahit ganun hindi parin sya sumuko."

"Anong ginawa nung paro paro?"

"Hinati nya yung sarili nyang katawan at ikinalat nya yung sarili nyang dugo sa petals nung puting rosas."

"Talaga?? Ginawa nya yun??" umoo sya at itinuloy nya yung kwento.

"Nainlove ngayon yung yung puting rosas sa paro paro dahil sa ginawa nya, pero patay na ito. Ang natutunan ko dun.. Hindi mo malalaman na mahalaga sayo yung isang tao o bagay hangga't hindi ito nawawala sayo."

May point sya sa sinabi nya. Pwedeng totoo nga yun. "Naniniwala naman ako dun, na nasa huli talaga ang pagsisisi. May.. mahalagang bagay ba.. o taong.. nawala sayo??" Biglang tumahimik..

Nakaka binging katahimikan...