8ET: Lost and Found (COMPLETED) UNEDITED VERSION

Chapter 17 - Life without her

Chapter 17 - Life without her

~

MAHIRAP ang naging unang tatlong buwan ni Leon sa Japan. Hindi siya nagpaalam sa mga kapatid niya na aalis siya ng bansa. Somehow, mukhang alam na iyon ng nakatatanda niyang kapatid na si Jaguar. Dahil pagtungtong na pagtungtong niya sa airport ng Japan. Void na lahat ng credit cards niya, naka-hold daw ang lahat ng ito. Napangisi nalang siya ng mga oras na iyon. Mabilis talagang maka-tunog ang kapatid niya sa kalokohan niya. Mukhang pinaparusahan na siya nito. Konting cash lang naman ang dala-dala niya ng mga oras na iyon. Jaguar is really a smart ass.

No choice si Leon kundi ang mamasukan bilang waiter sa isang noodle restaurant. Ayaw niya kasing bumalik sa Pilipinas, paninindigan niyang dito muna siya sa Japan. At isa pa, wala naman siyang pamasahe pabalik dahil hindi naman aabot ang cash na dala niya at mukhang matatagalan pa para maibalik sa kanya ang rights niya sa credit cards niya.

Maybe this is his karma.

Tanggap niya naman na nagkamali na siya at kailangan niyang pagbayaran iyon. Hindi pa siguro sapat na torture na sa kanya ang hindi makita si Zia sa lumipas nas tatlong buwan. Kailangan niya pang gawin ang bagay na ito.

Tsk! Jaguar is a true fucking torturer. He manage to let him suffer like this even he's his brother.

He deserve this after all. Kulang pa nga ang lahat ng ito sa ginawa niya kina Vinia at Zia. Dalawang babae ang sinaktan niya ng lubos at hindi ganoon kadali ang kalimotan ang bagay na iyon.

"Lee! We have so many customers outside." Neslee said.

Tumango naman siya sa dalaga. Neslee is one of the cashiers of this small noodle restau. Madalas ito ang kausap niya. Half Japanese Half American ang dalaga kaya hindi ito marunong magtagalog. Siya naman ay nakaka-intindi ng Nihongo pero hindi siya ganoon ka-fluent magsalita.

Actually, Neslee is the one who helped him to find a job. Hindi niya nga alam kung bakit ang bait bait sa kanya ng dalaga e, hindi naman sila gaanong magkakila. Maybe, that's Neslee's nature. She used to be kind to each other.

Dito lang din sa noodle restaurant sila nagkakilala. Sinabi niya na nangangailangan siya ng trabaho. Hindi niya ba alam kung bakit dito siya namasokan. Pwede namang sa mas mataas na posisyon dahil mataas ang antas ng pinag-aralan niya. Maybe because he wanted to experienced new. He wanted to punished himself by doing this.

Pagkalabas na pagkalabas niya sa washing area. Hindi niya alam kung bakit bigla nalang siyang napatingin sa kakatalikod lang na babaeng customer. Mukhang nag take-out ito ng noodle. Napakunot ang noo niya, kung hindi lang medyo plus size ang babaeng iyon. Iisipin niyang si Zia iyon. He knew her back well.

Napa-iling nalang siya. Maybe he's just hallucinating. Miss na miss niya na talaga siguro si Zia.

"Hey! Why are you looking at the back of that pregnant woman?! Do you know her?" Sita sa kanya ni Neslee.

He shook his head. "Nah. I just remembered someone." He quickly replied.

"Okay."

Akmang aalis na siya sa counter area ng bigla nalang muling magsalita si Neslee.

"How about we take a drink later after duty?! Let's have some fun. Danny wanted to take a break." Aya nito da kanya.

He just shrugged. "Yeah. Whatever."

ZIA FROZE when she heard the familiar voice inside the noodle restaurant she'd dropped by. Her hear skipped in a bit. God! Is she hallucinating or something?! Pakiramdam niya kasi ay narinig niya ang boses ni Leon sa loob ng restau na iyon. Goodness! Pinaglalaroan yata siya ng pandinig niya.