Amnesia (Greek)

Κεφάλαιο 5

Άκουσα με προσοχή όλα αυτά που μου είπε ο Ed. Προσπαθούσα να επεξεργαστώ. Δεν μπορεί ο Liam, το αγόρι που γνώρισα πριν λίγο, αυτό το τόσο ευγενικό παιδί να ήταν αυτός που ευθυνόταν για την κατάσταση μου. Δεν μπορούσα να το χωνέψω. Γιατί μου είχε φερθεί τόσο άσχημα; Γιατί με κατάντησε έτσι. Και το κακό είναι ότι από όσο μπορούσα να καταλάβω μου άρεσε κάποτε. Κάτι είχε παιχτεί μεταξύ μας. Εάν δεν ήταν αυτός δεν θα είχα καταντήσει έτσι. Θα θυμόμουν. Θα είχα μια κανονική ζωή όπως όλοι οι άλλοι. Όπως αυτός. Και μετά σου λέει ότι ο Θεός μας αγαπάει όλους. Να χαρώ εγώ αγάπη. Αλλά φυσικά μερικοί είναι πιο τυχεροί από τους άλλους. Εκείνος είναι χαρούμενος στην οικογένεια του. Εγώ ούτε που τους θυμάμαι. Δεν θυμάμαι να τους αγκαλιάζω, να παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια τα σαββατόβραδα, να γελάμε, να τρώμε και να ακούμε μουσική. Και όλα αυτά εξαιτίας του. Εξαιτίας ενός αλαζόνα που το μόνο που τον ένοιαζε ήταν πώς θα με ρίξει. Δάκρυα είχαν γεμίσει τα μάτια μου. Δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο και άρχισα να κλαίω με λυγμούς.

"Σςς, μην κλαις. Όλα είναι απλά ένα παρελθόν. Το οποίο δεν θα ξανάερθει ποτέ. Μην το σκέφτεσαι σε παρακαλώ." με παρηγόρησε ο Ed σκουπίζοντας τα δάκρυα μου.

"Μπορεί να είναι παρελθόν αλλά μου άφησε κάτι. Κάτι το οποίο δυστυχώς δεν μπορώ να αφήσω πίσω. Καταλαβαίνεις πως είναι να ξυπνάς κάθε πρωί και να μην ξέρεις που είσαι, ποιός είσαι και τι κάνεις εκεί πέρα; Φυσικά και όχι γιατί αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το καταλάβεις!"

Άρχισα να τρέχω προς το σπίτι μου. Δεν άντεχα άλλο. Δεν ήθελα να δω κανέναν τους. Ήθελα να αυτοκτονήσω. Έτσι και αλλιώς ποιος θα νοιαστεί είτε πεθάνω ή όχι; Στη ζωή έτσι και αλλίως είναι ο καθένας για τον εαυτό του.

[...]

Το κινητό μου δεν σταμάτησε να χτυπάει. Όλα τα μηνύματα ήταν από τον Ed. Με παρακαλούσε να επικοινωνίσω μαζί του αλλά εγώ τίποτα. Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν. Ήθελα να μείνω μόνη μου. Να ξεκαθαρίσω το μυαλό μου. Ξαφνικά βλέπω ένα μήνυμα από έναν άγνωστο αριθμό.

Θες ακόμα να πας σε αυτή τη χοροεσπερίδα; Γιατί τελικά είμαι διαθέσιμος. -L

O Liam. Όχι. Όχι. Όχι. Δεν μπορώ να το κάνω. Όσο και να θέλω να τον δω για να τον πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια δεν πρέπει. Ή μήπως να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία; Να μου εξηγήσει εκείνος τι έγινε. Εάν μου πει όλη την αλήθεια τότε θα ξέρω πραγματικά ότι έχει μετανιώσει και ίσως να μπορεί να επανορθώσει. Παρ'όλ'που αυτό που έκανε είναι ασυγχώρητο, δεν μπορεί να αλλάξει κάτι. Έχω αμνησία, πάει και τελείωσε.