Flashback
Halloween. Η μέρα που όλοι περιμένουν με ανυπομονησία για να ντυθούν,να γελάσουν και κάποιοι να μεθύσουν και να ξεφαντώσουν. Το λύκειο μας κάνει έναν χορό με θέμα τη γιορτή στον οποίο είναι όλοι καλεσμένοι. Είτε πηγαίνουν στο σχολείο μας είτε όχι. Οι τριτοετείς που το διοργανώνουν έχουν καλέσει άτομα από άλλα γειτονικά λύκεια. Και φυσικά από έναν τέτοιο χορό δεν μπορούν να λείπουν τα ποτά. Εγώ με τον Ed αποφασίσαμε πως δεν θα πάμε. Βασικά εγώ. Δεν είμαι ο τύπος που πηγαίνει στα πάρτυ και χορεύει μέχρι τα ξημερώματα. Έτσι και αλλιώς στο πάρτυ θα είναι όλο δεκαοκτάχρονοι που πίνουν, χορεύουν και φιλιούνται με τον κάθε άγνωστο. Ναι, καθόλου εγώ. Αλλά ο Ed...O Ed θέλει να πάει. Βέβαια γιατί κυνηγάει αυτήν την Lydia την δευτεροετή. Σαν σκυλάκι της τον έχει. Κάνε αυτό κάνε εκείνο. Αλλά αυτός τίποτα εκεί.
Το κουδούνι της πόρτας με βγάζει από τις σκέψεις μου.
"Πάω εγώ."
Τρέχω από τις σκάλες, ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Ed χαμογελαστό όπως πάντα.
"Ed!Πέρασε. Η αλήθεια είναι ότι δεν σε περίμενα τόσο νωρίς." Του λέω και τον αγκαλιάζω.
Σκανάρω τα ρούχα που φοράει. Φόραει μία στολή βαμπίρ;
"Εμ βασικά ούτε αυτό το περίμενα".Λέω δείχνοντας τα ρούχα του.
"Jess, πόσες φορές σου έχω ζητήσει χάρη;"
"Ώχ.Άντε να δούμε πες το."
"Εεε να...Ξέρω ότι είχαμε πει πως δεν θα πάμε στο χορό αλλά ξέρεις..Να...Εεε..."
"Θα είναι εκεί η Lydia. Να μαντέψω; Ντυμένη σέξυ νοσοκόμα; Έμα τέτοιο θέαμα δεν χάνεται."είπα σαρκαστικά.
"Έλα ρε αφού ξέρεις πόσο μ'αρέσει.Επιπλέον είναι η πρώτη χάρη που σου ζητάω."
"Όταν έκανες κοπάνα με την κυρία ποιός σε κάλυψε ε; Ή μάλλον για να τα λέμε σωστά εκείνη έκανε κοπάνα και εσύ απλά την πήρες από πίσω.Ως συνήθως"
Πήγε να γκρινιάξει αλλά δεν έχω καμία όρεξη. Αν ο Ed δεν πάρει αυτό που θέλει, γίνεται το πιο σπαστικό άτομο στον κόσμο.
"Αλλά τέλος πάντων επειδή είμαι καλός άνθρωπος και υπέροχη φίλη, τονίζω το υπέροχη, θα έρθω. Περίμενε και σε 15' θα είμαι έτοιμη."
"Jess, με σώζεις σ'αγαπω."
Άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες, κουνώντας το κεφάλι μου ειρωνικά.
Σε 15 λεπτά κατέβηκα φορώντας μια στολή Marilyn Monroe.
"Επ θέλω και τραγουδάκι."
"Χα χα γελάσαμε."
"Εσύ ντύθηκες Monroe δεν φταίω εγώ.Μου κάνετε την τιμή; "μου έδωσε το μπράτσο του.
"Μαμά φεύγω. Πάω στο χορό του σχολείου.",φώναξα καθώς έπιασα τον Ed.
DU LÄSER
Amnesia (Greek)
Deckare / Thriller"Ποια είμαι;" "Είσαι η Jessica." "Πόσο χρονών είμαι;" "Είσαι 17,πηγαίνεις Γ'Λυκείου." "Που βρίσκομαι;" "Στο σπίτι σου στη Φιλαδέλφεια." "Γιατί όλα αυτά;" "Γιατί έχεις αμνησία." Η Jessica Hastings είναι 17 χρονών. Κάθε μέρα εδώ και δύο χρόνια ξυπνάει...
