Amnesia (Greek)

Κεφάλαιο 13

Έξι χρόνια μετά.

Αφηγητής.

Έχουν περάσει έξι χρόνια από τότε που η Jessica και ο Liam είναι μαζί. Ο Liam σπουδάζει στην Νέα Υόρκη και η Jessica δουλεύει εθελοντικά σε ένα κέντρο υποστήριξης ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα. Μετακόμισαν σε ένα δικό τους καινούργιο σπίτι δίπλα στο σπίτι των παππούδων του Liam στο Μπρούκλιν.

Η κατάσταση της Jessica έχει βελτιωθεί κατά πολύ. Πλέον δεν θυμάται ορισμένα πράγματα τα οποία μπροστά σε κάποια άλλα φαίνονται ασήμαντα.

Ο Ed σπουδάζει στο Σικάγο σε δραματική σχολή όπου γνώρισε και την Anna, την κοπέλα του. Με την Jess έχουν ακόμη επαφή αλλά δεν μπορούν να βρίσκονται συχνά.

Ο Liam εκτός από τις σπουδές του δουλεύει και εκείνος εθελοντικά μαζί με την Jessica στο κέντρο αυτό. Έτσι περνούν αρκετό χρόνο μαζί και εκτός σπιτιού.

Jessica's POV

Ξυπνάω από τη δυνατή μουσική στο κινητό μου. Κοιτάω την ώρα. 8.00. Γυρνάω πλευρό και βλέπω τον Liam να κοιμάται ήρεμος. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν είναι αναίσθητος. Τον σκουντάω λίγο μπας και καταφέρω τίποτα.

"Μμμ." είναι η απάντηση του καθώς μου γυρίζει την πλάτη του.

Τον σκουντάω πιο δυνατά αυτή τη φορά.

"Τι;" ρωτάει με βραχνή φωνή.

"Καλημέρα" του λέω ειρωνικά.

Τεντώνεται λίγο και ξαναγυρίζει προς τα μένα.

"Καλημέρα." Μου λέει χαμογελώντας.

Πάω να σηκωθώ αλλά με εμποδίζει.

"Μπορείς να με αφήσεις;" τον ρωτάω και κουνάει αρνητικά το κεφάλι του σαν απάντηση. "Θα αργίσω και εγώ στο κέντρο και εσύ στο μάθημα σου." Του υπενθυμίζω.

"Εεε καλά θα πάρω τις σημειώσεις αργότερα" απαντάει και με παίρνει μια σφιχτή αγκαλιά.

"Τι θέλεις τώρα;" τον ρωτάω με σοβαρό ύφος.

"Ένα φιλί για καλημέρα." Μου αποκρίνεται γλυκά.

"Σήκω πλύνε τα δόντια σου πρώτα και μετά τα ξαναλέμε." Του λέω και τελικά με αφήνει να σηκωθώ από το κρεβάτι.

Φυσικά και δεν είχα κανένα κόμπλεξ να τον φιλήσω αλλά εάν του έκανα τη χάρη δεν θα σηκωνόταν ποτέ του.

Αφού πηγαίνω στο μπάνιο κατευθύνομαι προς την κουζίνα για να φτιάξω ένα γρήγορο πρωινό. Μόλις σερβίρω τις τηγανιτές έρχεται ο Liam στο τραπέζι.