"How come?"

"Well.. I just don't think that I am ready enough to take over papa's company. I know how much it means to him and to our family and thinking that I'll be replacing him sooner, adds a lot of pressure on me." I sipped my tea again.

"Hmm.... bakit hindi mo sabihin sa papa mo na hindi ka pa handa? You know, mas hindi ka pwedeng mamahala ng kumpanya kung nasa ganyang estado ka. You're not sure of what you really want, you're confused, your thoughts are blurred about the company. You will just ruin everything kung ganyang nape-pressure ka." Napaangat ako ng tingin kay Pran. She seriously looking at me.

Tama naman siya sa sinabi niya. Kaso paano ko ia-approach ang papa ko at ganito pa ang sasabihin ko? I don't wanna see him disappointed in me. Ako ang nag-iisang anak niya at iyong simpleng hiling niya sa kin, hindi ko pa rin matutupad.. ano nalang ang mararamdaman niya?

"You're scared of what would be your father's reaction when you tell him this, tama ba ako?" I nodded hopelessly. "Pero hindi mo malalaman yan kung hindi mo pa nai-try."

"Pero alam ko naman na magagalit siya eh. I know my papa.. dati nga nung nalaman niyang may boyfriend ako, galit na galit siya at against kay Gello."

"But eventually, natanggap niya rin si Gello." Napayuko lang ako sa sinabi niya. "Do you get my point, K? Siyempre, expected na magagalit si papa mo, pero that's his initial reaction. In time, maiintindihan niya rin ang nararamdaman mo. I'm sure napagdaanan din ni uncle Kyle ang ganyang stage sa buhay. Only child din siya eh."

Napaupo ako ng maayos at tinitigan ng maigi si Pran. I wanna smile to her and say 'thanks' pero hindi ako yung tipo ng tao na vocal pagdating sa pagpapasalamat. I'd rather be silent and they just gonna read between the lines. Ganun akong tipo ng tao. At si Gello, siya lang ang lalaking naintindihan ako.

"I know you're thankful, you're welcome. Yaha~" napatingin ako sa kanya na may weird expression habang siya ay parang nagulat sa naging tawa niya. "Ehem, that was just... nothing. Nevermind that."

"Nahahawa ka na kay Deniro, Pranny~" pang-aasar ko. Tinitigan niya naman ako ng masama, na alam niya ring hindi ako tinatablan. "How are you and that guy?"

"Stop saying his name. And stop reminding me about that guy, K. It's annoying."

"I said his name once. Once lang kaya wag kang OA. And I don't think you're annoyed because I mention his name... you're annoyed because there's someone na naglalakas ng loob na makapasok sa puso---"

"Stop. Hindi mangyayari yan at hindi pwede."

"Why so?"

"Because I said so. Tsk! Aalis muna ako. Malapit na magstart ang klase mo, go to your room." Agad siyang umalis. Mag-isa na naman ako.

Malapit na ngang magstart ang next subject ko, pero parang ayokong pumasok. Hmmm.. hindi muna ako papasok. Tutal last subject na naman yun for today at isang absent palang naman nagagawa ko.

"Haayyy..." I get my things at naglakad palabas. Papuntang car park ng PCA.

I'll surprise you, Noob.

****

MAMILYN

"So, nagbalik ka na pala?" I heard somewhere habang naglalakad ako sa bandang highschool department. Hmm?

At dahil dakilang tsismosa rin ako, kasunod ni Berry, dahan-dahan akong lumapit sa boses at nakita kong nasa likod ng building ng HS yung boses. I peeked a little and I saw Strawberry and ..... Laira.

Ghost Detective! (COMPLETED)Where stories live. Discover now