Ghost Detective! (COMPLETED)

Chapter 32

KAYLA

After I got home from school nag-ayos naman agad ako for our dinner date. Ofcourse kasama family ko and when I say 'family' kasama namin si kuya Jerry. Nabigla pa nga si mommy nung tawagin kong kuya si kuya jerry kasi dati parang sobrang formal daw namin sa isa't-isa na parang ang laki talaga ng age gap namin eh sa totoo lang he's at the right age to be my kuya. Si papa naman tahimik lang at nagtinginan sila ni kuya na parang may pinag-uusapan sa pamamagitan lang nun.

Ano naman kaya yun?

Alam din kaya ni Papa kung sino talaga si kuya Jerry? Nah, that's impossible.

"Aalis ka? Iwan na naman ako? Huhuhu.." Guess who. At nagkukunwari na naman siyang nag-iiyak tss.

Naglakad ako papuntang harapan niya, may mga 1 meter distance naman sa pagitan namin. "Alam mo naman di ba? Family bonding namin. Sana maintindihan mo, Leira. Naiintindihan mo naman di ba?" Tumango naman siya kaya napangiti na rin ako.

"Very good. Haha.. don't worry, nandito naman si Feli may kasama ka." Nakapout na sinamaan niya ako ng tingin.

"Nandito nga siya, nakikita niya ba ako? Psh. Don't worry, magiging okay lang ako, para namang hindi pa ako nasanay eh matagal na nga akong di nakakalabas sa outside world. Parang PBB lang ang peg ko. Laging dito sa bahay kaso wala naman si 'kuya'!" Natawa ako sa sinabi niya. Ang seryoso niya pa habang sinasabi yan.

"Ay maiba nga tayo, kamusta na yung case niyo ngayon? Wala pa rin bang sagot?" Tanong niya.

Bigla ko naman naalala yung napag-usapan kanina sa mystery club room..

*FLASHBACK*

(Mystery Club Room)

Kayla: guys, any findings about Marichu?

(Nilapitan ako ni Berry dala ang pink laptop niya at tumabi sa akin sabay bukas ng lappy niya)

Berry: look at this picture, I think siya ito. if you don't mind I ask... isn't she so different from what we imagine her to look like? I mean parang hindi naman siya yung tipo ng tao na may gagawing masama.

(Tinignan naming mabuti yung picture ni Marichu na nasa kalagitnaan siya ng pagtulong sa mga taga tacloban na nasalanta ng masamang panahon last year. Tapos nagkatinginan kami ni Kamil at Mami pati ang dalawang lalaki rin nagkatinginan na parang katulad ng naiisip din namin. Confused)

Mami: eh kung ganito naman pala ang marichu na ito, baka naman hindi talaga siya yung masama? Baka hindi naman niya ginawang i-abandona ang mga bata. Isipin niyo ang ibang possibilities guys! Sa isang daanan, laging may intersection, maraming ibang way, wag lang tayong mag stick sa pinaniniwalaan natin, we need to be open-minded about this guys.

Rodney: mami's right, we need to open our mind and think of any possibilities aside sa alam na natin.

(Nag-isip pa kami ng ibang posibilidad sa pangyayari pero dalawa lang ang pinaka-sure akong sagot.. Una yung naisip kong may kinalaman si Marichu sa pagkamatay ng mga bata dahil ayon sa mga ito ay ayaw nito sa kanila. O ang pangalawa naman ay hindi intensyon ni Marichu na iwan sila sa park siguro may pinuntahan ito sa labas, maybe her husband or some friends or even some aquaintances passed by.. maraming sagot)

(Tumayo ako, dahilan para ma-shift ang tingin nila sa akin. Huminga muna ako bago nagsalita.)

Kayla: Let's search again on our own at bukas punta tayo sa Triangle Park para makausap ko ulit ang mga bata..

Thomas: bakit bukas pa? Pwede naman ngayon diba maaga ang uwian today?

Kamil: ......? (Looking at kayla's face)