My life 2 twilight (nl)

27.

Sammy pov

Ik teleporteer en gelijk springt Angel op me. 'Ik heb jou ook gemist hoor meisje' ze blaft vrolijk en rent dan weg. Ze weet wat ze moet doen. Het is nog steeds leuk om te zien hoe ze aankomen. Dit keer rent Angel vrolijk voorop met Bram, minstens zo vrolijk, achter haar. Ik vlieg hem om de hals. 'Je bent snel teruggekomen' fluisterd hij in mijn oor 'ik hield het niet langer uit zonder je.' Hij pakt mijn hand vast 'vandaag zorg ik voor de activiteiten dus kom mee.' Ik volg hem en we komen bij een waterval. Ik heb dit stukje nog nooit gezien. Hij trekt me mee in de richting van de waterval 'ik wil je iets laten zijn' we springen door de waterval heen en komen uit in een grot. Ik zie een streepje licht en loop erheen. Ik zie een klein grasveld met een meertje. Het is midden in de grot maar er zit een grote spleet in de rotsen zodat er allemaal licht naar binnen schijnt. Bram gaat zitten en trekt me tegen zich aan. Ik kijk bewonderend om me heen 'het is hier prachtig' zeg ik 'nog niet half zo prachtig als jij' fluistert hij in mijn oor. Ik giechel zachtjes en kijk in zijn ogen. De rest van de middag wordt besteed aan praten wat soms onderbroken word door een kus. In de avond lopen we uit de grot en kijken we samen naar de zonsondergang. 'Ik hou van je' fluisterd Bram in mijn oor 'ik ook van jou en daar kan niemand wat aan veranderen.' Ik gaap 'ga maar slapen, ik ben bij je' ik nestel me tegen zijn borst aan en doe mijn ogen dicht. Ik wordt wakker met een heerlijk gevoel. Ik heb sinds tijden niet zo goed geslapen. Ik open mijn ogen en kijk recht in die van Bram. 'Goeiemorgen' zegt hij vrolijk. Ik mompel iets dat Goeiemorgen moet voorstellen maar het klinkt meer als 'mwnmwe.' Met een lach trekt hij me overeind 'lekker geslapen?' 'Heerlijk. Mijn kussen was van zeer hoge kwaliteit' 'zozo, hoeveel kost hij?' 'Hij is onbetaalbaar.' Ik lach naar hem en hij kijkt lachend terug. Mijn gezicht betrekt als ik bedenk dat ik weer terug moet. Maar het is voor Brams veiligheid. 'Ik moet weer gaan' hij kijkt droevig terug 'waarom?' 'Het is voor jou veiligheid. Als je iets overkomt door mij vergeef ik mezelf dat nooit.' Hij knikt begrijpend 'ik denk dat ik hetzelfde zou doen.' Het is bijzonder hoe wij elkaar altijd begrijpen. 'Ik kom zo snel mogelijk. Kun je daarop wachten?' 'Op jou wacht ik altijd.' We staan op en hij geeft me een kusje op mijn neus. Ik geef Angel nog een aai over haar hoofd en fluister zacht in haar oortje 'hou hem in de gaten en waarschuw me als hij in de problemen zit.' Ze knikt braaf en rent dan vrolijk het bos in. Ze wacht tot hij weggaat zodat ze hem kan volgen. We geven elkaar nog een afscheidskus en dan vertrek ik weer. Ik teleporteer en loop naar de stad terwijl 1 zinnetje in mijn hoofd zit. Je hebt pas door hoe erg je iemand nodig hebt als diegene er niet is.