My life 2 twilight (nl)

28.

Sammy pov

Ik zuchtte en liep het stadje weer binnen. Lisa komt op me afgerend. Voordat ze iets kan vragen geef ik al antwoord 'ik geloof dat ik het bos fijner vind dan een bed. Je hoeft er niet op te rekenen dat ik s'avonds thuis slaap.' 'Ik zal het Jani vertellen' 'noem je hem niet gewoon pap?' 'Nee, doe jij dat wel?' 'Ehm... Ik denk dat ik het wel zou doen. Als ik de kans had' ik snik zacht. 'Sorry. Ik had er niet over moeten beginnen. Ik was het vergeten.' 'Het geeft niet. Ik heb hem nooit echt goed gekend. Ik weet alleen dat hij weerwolf was.' En hij was een alpha, ik heb zijn roedel ontmoet. Ze hebben nu niet eens een alpha. Misschien zou ik... Nee. Ik hoor nu bij deze roedel. Toch? 'Ik had een ideetje, zullen we vanavond uitgaan?' 'Oké?' Zeg twijfelend. Ik hoop dat het niet zo gaat als bij Alice. Die sleept je gewoon elke winkel in en laat je dan niet met lege handen vertrekken. 'Kom op. Het word leuk! Dat zul je zien' 'oké, ik ga mee' zeg ik wat zekerder. Ik ben niet zo iemand die helemaal wild word van shoppen maar ik heb wel nieuwe kleren nodig. We lopen naar een auto en ze pakt de sleutels. 'Ik rij' zeg ik en pak de sleutel uit haar handen. Ik start de auto en rij weg. 'Sammy, heb je ooit geleerd auto te rijden?' 'Ja, hoezo?' 'Nou, JE RIJD 180 KILOMETER PER UUR!' 'Is daar iets mis mee?' Vraag ik en kijk haar aan. 'Let op de weg' 'rustig maar. Ik heb nog nooit een ongeluk gehad. Nou, met de auto dan' 'wil je alsjeblieft wat zachter gaan rijden?' Vraagt ze wanhopig. Ik zucht maar laat de teller dan tot de 150 zakken. 'We rijden nog steeds veel te hard. Jij bent echt levensgevaarlijk achter het stuur!' Ik grinnik zacht en kijk weer naar de weg. Als ze mijn rijstijl al eng vind wil ze mijn familie niet kennen. Ik zet de auto op een parkeerplek en we stappen uit. 'Terugweg rij ik' eist Lisa. Lachend geef ik haar alvast de sleutels. We lopen een groot winkelcentrum in en ik kijk verbaast om me heen. 'Nog nooit in een winkelcentrum geweest?' 'Jawel, alleen niet zo'n grote. Gelukkig maar' 'gelukkig maar?' 'Ik heb een vriendin die je dan in élke winkel naar binnen sleurt' 'begrijpelijk, maar kom. We gaan shoppen!' Lachend loop ik achter haar aan terwijl ze me verder trekt. 'Dit jurkje is leuk! Wacht hier, dan pas ik het!' Ze stuitend bijna het hokje in. Ik ga lachend zitten wachten tot ze klaar is. Er loopt een jongen op me af 'wat doet zo'n mooie dame hier zo alleen?' 'Zitten en ik ben niet alleen dus zou je alsjeblieft weg kunnen gaan?' 'Hoe kan ik zo'n knappe dame nou in de steek laten?' Heeft hij het tegen mij? Ik kijk om me heen maar er is hier niemand anders. Oké, ik begin hem eng te vinden. 'Nou, gewoon weglopen?' 'Als jij dat graag wil.' Hij loopt naar me toe en pakt mijn pols vast 'wat doe je?' Snauw ik. 'Als je niet vrijwillig meekomt dan neem ik je wel mee. Ik wil schreeuwen maar hij legt zijn hand op mijn mond. Een paar seconden laten staan we buiten. Hij zou toch niet? Ik snuif en de lucht op. Wel dus. Ik ga nu zulke grote problemen krijgen.