My life 2 twilight (nl)

19.

Sammy pov

'Is het vriendje blind?' Nog niet Sammy, hou je nog even in. 'Kan je niet zien?' Ik haat dat toontje. 'Ben je verlegen?' Hou. Je. In. Sammy. 'Of gewoon bang' ik geef een harde grauw en kijk recht in zijn ogen. Niemand noemt mij bang! Ik zie een schokreactie op zijn gezicht en kijk hem tevreden aan. En wie is nu degene die bang is? Hij hersteld zich snel, te snel naar mijn smaak. 'Toch niet blind, maar wel zien jullie wel weer. En dan zonder jullie geliefde alpha' hij wil wegrennen. Dat gaat hij doen? lafaard die hij is. Jammer voor hem maar dat gaat niet lukken. Zonder dat iemand weet dat ik het doe maak ik een ijsmuur zodat hij niet weg kan. Het ziet er naar uit dat je kansen gekeerd zijn Saki. iedereen kijkt om zich heen dus doe ik gezellig mee. Oké, genoeg rondgekeken. Wat dat dan ook was. Ik denk dat we ons met Saki bezig moeten houden. Ze lijken zich weer te focussen op Saki 'en wat is nu je geniale plan?' Vraagt Riley hem uitdagend. Ik zie dat Saki op Jani wil springen dus zet ik zijn poot vast. Hij gromt en kijkt om zich heen alsof hij zoekt. Ik glimlach, degene die je moet hebben staat recht voor je neus. 'Als je nu gaat laat onze vriend je los' zegt Riley. Saki knikt verslagen. Ik laat al het ijs smelten. Een paar wolven uit zijn roedel willen ons aanvallen maar ik maak een muur van aarde die ons en Jani beschermt. Dan ren ik naar Jani toe en snuffel. Hij is nergens gewond, alleen bewusteloos. De rest staat daar nog maar een beetje. Ik verander weer terug in een mens en til Jani op. 'Kom je Lisa, we brengen hem naar huis' zeg ik. Ze verandert ook en loopt mee 'wist je dat je erg sterk bent?' 'Nee...' Natuurlijk weet ik wel dat ik sterk ben, dat is onderdeel van half vampier zijn. We lopen het grote huis weer in en er komt een vrouw aanlopen. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt ze bezorgt. 'Dat is mijn moeder' fluistert Lisa 'de roedel van Saki was er. Hij is bewusteloos' 'loop maar mee.' Ik loop achter haar aan naar een bed. Ik leg Jani erop neer en pak een stoel 'ik wacht hier wel tot hij bijkomt' Lisa pakt een stoel en gaat naast me zitten. 'Wat denk je dat de jongens aan het doen zijn?' 'Aan het proberen uit te vinden waar dat ijs vandaan kwam' zeg ik zonder aarzelen 'weet jij het?' 'Nee, ik zou geen idee hebben. Jij?' 'Ik ook niet. Het was er opeens en toen was het weg. Je zou denken dat het een gave was maar alleen vampiers hebben gaves en die zijn onze vijanden' 'niet allemaal' mompel ik. Blijkbaar heeft ze me verstaan want ze kijkt me raar aan 'waarom denk je dat?' 'Ik heb zo mijn redenen om dat te denken. Je zal er nog wel achterkomen.'