VIII

1.3K 32 0
                                    

-Зохиогчийн талаас-
Жунин түүний бугуйнаас барин дөлгөөхөн өргөөд хөөстэй савангаар арьсыг нь болгоомжтой бас зөөлөн гэгч нь үрж байлаа.Жунин Юми шиг янханыг асарж байгаа аврагч болохоор Юмид буруутай юм шиг санагдан хөлөө ширтэж байв.Юмид болсон явдлаас тэр хэзээ ч энийг хүсээгүй.Хайрлагдахыг л хүссэн,түүний ээж түүнд цаг гаргадаггүй байхад тэр жоохон байсан.Тэр үргэлж л гэртээ ганцаараа байдаг байсан,төрсөн өдөр,зул сар,шинэ жил бусад баяраар ч мартагдашгүй өнгөрүүлэхийг хүсдэг байсан.Түүний төрсөн ээж өөр залуустай болзон бараг л түүнийг мартах шахсан.Түүний аав тэднээс салсанаас хойш бүх зүйл өөрчлөгдсөн ялангуяа ээж нь.Энэ залуу Юмиг усанд оруулах нь Юмигийн санасан бүх зүйлийг биелүүлж байгаа юм.Гэхдээ Жунинд Юмигийн бохир зүрх хамаагүй,түүний хүсдэг зүйл бол үүрд түүнтэй байх.Жунин үргэлж Юмигийн төлөө үхнэ гэдэгтээ бэлэн байдаг.Хэрвээ Юми түүнийг барилгаас үсэр гэвэл Жунин үсэрнэ.Тэр Юмиг жаргалтай болгох бүх зүйлийг хийнэ.Юмигийн бүхэл амьдралдаа хүсдэг эцэс төгсгөлгүй аз жаргалыг түүнд өгнө.Юми өмнө нь Жуниныг 2000 удаа хаяж байсан гэхдээ Жунин энэ охиноос мэдэрдэг мэдрэмжээс болоод хэзээ ч бууж өгч байгаагүй.Тэрээр гарыг нь угааж дуусаад цээж рүү нь явлаа.Юми өмнө нь том,хатуу хөхтэй байсан бол харин одоо жижигхэн бас эрүүл биш харагдаж байв.Жунин цээж,хүзүү,эгэмний ясыг нь үрэн тэр Юмиг өвтгөхгүй гэдэгт итгэлтэй болгож байв.Тэрээр Юмигийн биеийн яс болгоныг харж байх нь тэр.Юмигийн бие хүйтэн,Жунин нүднээс нь цийлэгнэх нулимсаа зогсоохын тулд уруулаа чанга гэгч нь хазаж байлаа.Жунины цорын ганц хайр нь бүх зүйлээс зугтахдаа яаж зовсоныг тэр төсөөлж байв.Юми асуудалтай ч тулгарч чадахгүй хэврэг болсон гэдгийг Жунин мэднэ.Юмигийн хайрлаж байсан залуу түүний ээжтэй нь хамт түүнийг орхиод л явчихсан.Түүнийг найзууд хүлээн зөвшөөрөх шалтгаангүйгээр түүнийг хаяж,ах нь Соёонтай болзож байгаа.Ким Жунин түүнийг ойлгох ганц хүн,тэдний найзууд яагаад түүнийг хаясаныг Юми хэзээ ч ойлгохгүй энэ хэдэн жилийн дараа тэд одоо ч хамтдаа байгаа.Тэр хэн нэгэнд төвөг удахыг хүсээгүй гэхдээ тэд Юмиг ойлгоогүй.Тэр тэднийг тайван байлгахыг хүссэн тийм болохоор асуудлаа зөвхөн өөртөө л хадгалдаг байсан.Гэхдээ тэр өөртөө нуусан хэдий ч Жунин үргэлж л барьж аваад түүнд тусладаг.Жунин Юмиг яагаад тийм их хайрладагийг тэр мэдэхгүй гэхдээ Юмиг хайрлахаар,аврахаар,асрахаар төрсөн гэдэгт итгэдэг юм.Жунин гэдсийг нь зөөлнөөр үрээд доош зүүн хөлийг нь өргөн үрэхэд Юми чичирж байлаа.Тэрээр нүдээ анин ар талаа налан суухад Жунин мөн нөгөө хөлийг нь үрж байв.Дараа нь Жунин савангаа доош тавиад сахиусан тэнгэрээ ширтэн түүний нүд нүүрэн дэхь гүн соривыг харлаа.Юми амиа хорлож чадахаар хүн гэдгийг тэр мэднэ.Юми өөрийгөө хүчлэн биеэ үнэлэгч болсон.Хэрвээ Жунин эртхэн ирж түүнийг аварсан бол магадгүй...магадгүй түүний охин ингэж зовохгүй байсан байх.Юми бүх зүйлээ алдсан,гоо үзэсгэлэн,эрхэм чанар,хайр,өөрийгөө хүндлэх хүндлэлээ.Гэнэт Жунины нулимс хацар даган урсах нь тэр.Хүмүүс жинхэнэ эр хүн хэзээ ч уйлдаггүй гэж хэлдэг,гэхдээ хайртай хүнээ ингэж зовсоныг хараад хэн уйлахгүй байх юм? Юмигийн цусаар бөөлжих нь Жуниныг илүү ихээр дор болгож байв.Жунин түүн рүү ойртон тэврээд толгойг нь цээжиндээ тавин толгой дээр нь эрүүгээ тавилаа.
Жунин: н.намайг у.уучлаарай "уйлах"
Түүний нулимс зогсохгүй урсан Юми Жунины шуунаас барин уйлах нь тэр.Тэд өвдөж байна,Юми өөртөө болж буй зүйлд уйлах бол Жунин түүнийг ийм байдлыг харан уйлж байлаа.Юми үргэжлүүлэн уйлсаар нүдээ аних нь тэр.Тэр хайрлаж байсан залуугаасаа өмнө Жуниныг сонгосон байсан ч болоосой гэж хүсэж байсан юм.Жунин үргэлж л түүнтэй хамт байдаг гэтэл Юми түүнийг юу ч биш юм шиг хаядаг байсан үнэхээр тэнэг.Юми өөрийгөө үнэхээр их үзэн ядаж байлаа.
Юми: у.убба "уйлах"
Жунин их уйлсанаас болоод цээж нь чичирж байв.Тэр убба гэж дуудуулахыг ямар их санасан билээ дээ.Жунин түүнийг л хүссэн,зөвхөн Юмиг 2 жилийн турш хүлээсэн харин одоо тэр түүнтэй байна.Жунин түүнийг дахин хэзээ ч явуулахгүй.
...
Жунин Юмид дээгүүр нь цамцаа өмсгөн доогуур нь зөвхөн дотуур хувцастай нь үлдээн Юмиг орон дээр орны толгой налуулан зөөлөн суулгаллаа.Жунин тос аван түүний хажууд суугаад арьсанд нь түрхэж өгөхөд арьс нь хатан Жунин энд Юмигийн алдсан бүх зүйлийг эргүүлэн авчрахаар сууж байв.Жунин түүний арьсыг илэх болгонд тэр чичирж байдаг.Гэхдээ тэр үүнд хайртай,Жунины түүнд хүрэхийг тэр санасан.Дараа нь түүний туранхай хөлийг тослон хуруунуудаа түүний арьсаар гүйлгэх дуртай байв.
...
Жунин орны толгой налан Юми түүний өвөр дээр суун хөлөөрөө бэлхүүсээр нь ороон гараараа хүзүүгээр нь ороож байлаа.Жунин хэзээ ч тэд ийм байдалтай байна гэж мэдээгүй билээ.
Жунин: юу бодож байгаа юм?
Юми: би үнэхээр тэнэг юм аа "шивнэх"
Жунин: яагаад?
Юми: би өмнө нь чамайг тэгэж их өвтгөж байсан ч чи үргэлж надтай хамт байсан болохоор "хүзүү рүү нь харах"
Жунин: тэр аль хэдийн өнгөрчихсөн шүү дээ,юу ч болсон бай бид одоо хамтдаа байна
Юми: ч.чи намайг орхиж я.явахгүй биз дээ?
Жунин: хэзээ ч үгүй ээ,би чамайг орхиж явахгүй гэдгээ амлаж байна
Юми: у.бба "уйлах"
Юми түүнийг хөлөөрөө тэврэх тэврэлтээ чангаруулан Жунины товгор зүйлийн сэрлийг хөдөлгөх нь тэр.Жунин амьсгаадаж байсан ч тэр одоо ч өөрийгөө тайвшруулахаар удирдаж байв.Жунин төгс цагийг хүлээж чадна гэдгээ тэр мэдэж байгаа.
Жунин: чшш...битгий уйл! Бүх зүйлийг март бид эхлэж чадна аа "нурууг нь илэх"
Юми: уучлаарай...намайг үнэхээр уучлаарай...би чамайг дахиж өвтгөхгүй ээ "уйлах"
Жунин: зүгээр ээ хонгор минь чамайг дахиад тэгэхгүйг би мэднэ ээ,дахиад эхэлцгээе ммм? "инээмсэглэх"
Юми толгой дохилоо.
Жунин нарны гэрлээс болоод уулга алдаж байв.Түүний бүх зүйл халуун санагдаж байв ялангуяа зүрх нь,тэрээр нүдээ нээн Юмигийн амьдрал түүнд хамаарах мэт Жуниныг тэвэрсэн байгааг харлаа.Жунин инээмсэглэсээр дахин нүдээ анин цамцан дотор нь гараа шургуулан нүцгэн нурууг нь илж байв.Тэр Юмигийн арьсанд хүрэх дуртай,Жунины охин уулга алдсаар Жуниныг илүү чанга тэврэх нь тэр.Жунин инээмсэглэн чамархай дээр нь үнслээ.Юми түүнтэй унтахдаа таатай байх ёстой,Жунин Юмигийн хөлийг илэн тэд хөдлөх болгонд тэдний орооцолдох хөлнүүд хоорондоо үрэлцэж байлаа.Жунин түүнийг тэврэх дуртай,тэрээр Юмигийн хүзүүн дээр хэд хэдэн удаа үнсэхэд тэр энэ удаа сэрлээ.
Юми: мммм...Жунин аа "одоо ч нүд нь аниастай"
Жунин түүнийг түлхэн царай руу харан сорвин дээр нь үнсээд: өглөөний мэнд хонгор минь...бид өнөөдөр гадуур явна "хамар дээр нь үнсэх"
Юми: чи ажилгүй юм уу? "нойрмог хоолойгоор хэлэх"
Жунин: үгүй ээ би энэ өдрийг чамтай өнгөрүүлмээр байна "царайг нь ширтэх"
Юми: бид яаж эхлэх хэрэгтэй вэ?
Жунин: ммм...магадгүй хамтдаа усанд орж "ёжтой инээх"
Юми инээмсэглэн Жунины цээжийг үл ялиг цохиход Жунин инээсээр дахин тэвэрлээ.
...
Тэд өндөр үнэтэй үсчингээс гаран машин руу яван Жунин Юми рүү инээмсэглэн хараад хаалга онгойлгож өглөө.
Жунин: гайхалтай...бор үс чамд хөөрхөн байна "үсэнд нь хүрэх"
Юми хошуугаа унжуулан: энэ царай муутай биш биз дээ?
Жунин: мэдээж үгүй ээ чи үзэсгэлэнтэй байна
Жунин Юмигийн хамар дээр үнсэхэд Юмигийн нүд нь томрох нь тэр.
Жунин Юмигийн царайг нь харан инээн: чи дахиж шаргал үстэй биш ш дээ,явцгаая
Тэд машинд суун тэдний дараагийн очих газрын зүг явлаа.Юми Жунин 2 хаа нэг газрын паркаар алхаж байв.
Жунин: тэгээд би чамайг дахиад Инжон гэж дуудаж болох уу?
Юми алхахаа болин: үгүй ээ
Жунин ч бас алхахаа болин түүн рүү харан: яагаад?
Юми: б.би хүсэхгүй байна,одоо биш ээ"доош харах"
Жунин санаа алдан царайнаас барин өөр рүүгээ харуулан: зүгээр ээ,би ойлгож байна намайг уучлаарай
Юми удаанаар толгой дохиллоо.Тэрээр түүн рүү ойртон уруул дээр нь үнсэн холдоход Жунин түүнийг ширтэн хурдан алхсаар царайнаас барин уруулыг нь үнсэж эхэллээ.Тэд үнсэлцэхэд тэдний зүрх цохилохоо болин тэд энэ үнсэлтийг санасан байв.Юми өмнө нь Жуниныг гайхалтай үнсэлцдэг гэж хэлж байсан шүү дээ.Жунин түүнд бүх зүрх сэтгэлээсээ хайртай,энэ хэзээ ч Юмид хангалттай болохгүй.
Тэд үл ялиг уруулаа салган Жунин: би чамд хайртай гэж хэлээд тэд дахин нүдээ анисаар үнсэлцэх нь тэр.



~~Түүнийг авар~~"COMPLETE"Where stories live. Discover now