Mirror Two

29 2 0
                                    

2.

Who would have thought that the man I bump in to last time will see me again. Oo, see me again. Siya unang nakakita sa aking nagkakape sa starbucks. Sosyal no? Dati de-Vendo ang kape ko. Ngayon, de-cup and saucer sa starbucks. Naka-tumblr kapag take-out. Iba na talaga ang may trabaho. Iba na ang may business. Iba na ang sikat! Nevermind the last part. "Yes?" Kunwari, di ko siya recognize. Konti lang naman as in slight like a thin line.

"Nangangamusta lang," and he occupied the seat in front of me. "Did the candy works? I mean that moment in SM manila. I guess, you forget already." at napakamot pa ng bahagya sa ulo niya. May kuto ba siya? Eww! Pero nung maalala kong si Ares Quimora ito, my Furukawa Yuki, nevermind part two ulet. "Ah! Yeah, I remember." walang ngiting sabi ko. Kunwaring galit part two na naman.

"How's the candy? Did it work?"

"Yeah. Saan mo pala nakuha ang mga iyon?" I sipped my coffee de sosyal.

"My friend works in a company that do alternatives for medicinal purposes. Sila din ang gumagawa ng amends through making those medicines into simple candies to make it chewable." maririnig sa bawat bitaw niya ng salita na iyon ang interest niya. Bakit kaya niya piniling mag-specialize ng math kung malaki ang interest niya sa chemistry?

"How did you know na may migraine ako." and I sipped again my coffee while waiting for his response.

"I heard you talking to your friends before about that." Hanudaw? Wait? Ang hina at bilis! "Ha?"

Natigilan naman siya at mukhang may napunang mali sa nasabi, "I-I mean. You look like have one. I'm a doctor. It's just an assumption." What? Doktor siya? How come?

Natigilan ako at napaisip. Baka tawag ako ng tawag ng Ares Quimora a.k.a Furukawa Yuki sa harap ko, hindi naman pala siya. Pero bakit magkamukhang-magkamukha sila?

Out of the blue, he extends his right hand. Is he offering a handshake? Natawa naman ako. Ano to? Business meeting? Bibili siya ng damit sa One Tap shop ko? O oorder ng cupcakes ko?

Nawala ang pagkakangiti niya at biglang natigilan. Oohkayy. The evil queen did a mean thing again. "I didn't mean to offend you. Madalas kasi akong mabigla sa mga gestures na ganyan. Anyway," this time, ako ang nag-extend ng kamay, "I'm Michiko Mendoza. How 'bout you?"

Bumalik na siya sa pagkakangiti, "Ares Mikael. Ares Mikael Quimora." and my assumption at the beginning is really true. He is Ares my furukawa. "And you're a doctor?"

"Yes. Finishing my internship. So, I'm not officially a resident doctor in any hospital yet." Kung intern pa lang siya, late na siya nag-med considering his age. "Where did you graduate?"

"UP Manila." Whoahh. I didn't see that coming. Really?

Gusto kong malaman how did he become student in UP tapos sumulpot siya sa Normal. Ayoko namang directly itanong, baka maalala niya ang mga kaek-ekan nina Avie mula nung FSTeM night. Mafigure-out pa niyang kilala ko siya. Edi sayang ang effort kong maging epitome of Evil Queen with a magic mirror. Halip na makapagtaray ako, magtago ako somewhere sa sobrang hiya. But that's not me if I'll hide.

"Have you been to any colleges or universities aside from UP?" pasimpleng tanong ko.

"Yes. I studied in Normal before." Shoot! Swak sa banga!

"Kaya pala pamilyar ka." sabi ko na lang.

"But not to----" hindi ko na siya pinatapos pa nang makita ko ang oras sa aking phone.

H-Bond 1: When she cries (COMPLETED)Where stories live. Discover now