BP2: When I Was Your Man

CHAPTER 12: The Other Way Around

DIANNE's

NAPALUNOK ako nang nakita ko si Harry. Of all places naman kasi bakit dito pa naisipang pumunta ni Harry. Ang layo ng lugar na 'to sa Sofitel. Nag-MOA na lang sana siya.

"I got this first," malamig na sambit ni Nathan.

Parang hindi ko magugustuhan ang susunod na mangyayari.

Harry chuckled. "Pati ba naman gitara inaagaw mo?"

I saw Nathan's jaw tensed.

"N-Nathan," I stammered. "It's okay. Maghanap na lang tayo ng iba."

Hindi pa rin matinag si Nathan. Nakikipagtitigan siya ng masama kay Harry.

"Nathan, let's go."

Hindi nila ko pinapansin.

"Nathan, please."

Dito na ko tinignan ni Nathan at nag-sorry.

Naglakad na kami palabas ni Nathan kaya lang pagkalabas namin ay may dalawang bata kaming nakasalubong, sina Hardy at Arianne. Jeez! Bakit ba kailangang mangyari 'to?

"Mommy ko?" masayang bati sa'kin ni Arianne, and as usual, tumakbo papunta sa'kin at agad nagpabuhat. "I miss you, Mommy ko!" at pinaghahalikan niya ko sa pisngi. Sobrang clingy.

"I knew it," Hardy said. "Kaya tinatamad akong sumama kay Daddy dahil makikita kita dito with your," tinignan niya si Nathan, "paramour." [A/N: Paramour=slightly counterpart ng mistress.]

"Brad..."

"Don't call me Brad!"

"Hardy!"

Napalingon kaming lahat at nakita namin si Harry.

"What? Ipagtatanggol mo na naman si Mommy?"

"Hardy, please not here," pakiusap ko.

"And why? Nahihiya ka sa mga tao? Ha! I thought the word shame doesn't exist in your vocabulary."

Sabay na sinuway nina Harry at Nathan si Hardy.

"What's happening?" inosenteng tanong ni Arianne. "Why everyone is angry?"

Nginitian ko lang si Arianne at niyakap at binalingan ulit si Hardy. "Hardy, andito lang naman ako para bilhan ka ng-"

"I don't need anything from you." Ayun lang ang sinabi niya at naglakad na palayo.

"Kuya, where are you going? How about your guitar?"

Hindi nagsalita si Hardy, tuloy lang siya sa paglalakad.

"Arianne, let's go." Pilit na kinukuha sa'kin ni Harry si Arianne pero wagas makapulupot sa'kin si Arianne.

"No! I want here with Mommy!"

May ibinulong ako kay Arianne at nagngitian kami, kaya agad siyang bumitaw sa'kin at sumama na kay Harry.

"Dianne, I'm sorry. I'm really sorry," sambit ni Harry. Tinignan niya muna ulit ng masama si Nathan bago maglakad palayo.

Habang naglalakad palayo ay panay ang kaway at flying kiss ni Arianne sa'kin. That made me smile for a little.

"Dianne." Nathan held my arms lightly.

"Sorry Nathan, nadamay ka pa."

"Nadamay? Paanong nadamay? Parte mo na ko. Lahat ng nangyayari sa'yo, kasama mo na ko du'n."

Nginitian ko siya, isang malungkot na ngiti. "Hindi ko na alam ang gagawin ko, Nathan. Kung alam lang sana ni Hardy lahat ng nangyari, kung alam niya lang sana kung ano ba talaga 'yung totoo."