Twins {5sos Fanfictie} √

H.64

P.O.V. Sabine
Na een hele boel droge grappen komt Calum binnenlopen. "Wie had je aan de lijn?" Vraagt Mali. Calum wordt rood en gaat zitten. "Nikki." Zegt hij. Mali en mam wisselen een blik. "Oeh, Nikki?" Vragen ze tegelijk. Ik schiet in de lach. "Ja, gewoon een vriendin." Zegt Calum zenuwachtig. "Hmm, gewoon een vriendin ja." Zegt David lachend. Calum rolt met zijn ogen, "ondervraag Sabine anders over Mike." Zegt hij met een grijns. Ik wil mijn middelvinger naar hem opsteken maar ik houdt me in. "Jammer voor je maar dat wist iedereen al." Zeg ik met een grijns. "Hij is een goede jongen!" Zegt David. Ik knik en kijk Calum aan met een blik van 'nu jij kerel, nu jij.'   Hij kijkt me vernietigend aan. "Thee, koffie?" Vraagt Mali en ze staat op. "Ik help wel even." Zeg ik en ik loop met haar mee naar de keuken als we weten dat iedereen koffie wil behalve Mali en ik.

Ik zet de water koker aan en leun tegen het aanrecht. "Zo, Mikey heh?" Zegt Mali vragend. Ik knik. "Wat bedoelde je eigenlijk met drama daarnet?" "Nou, kijk." En zo leg ik het hele verhaal uit. "Tjonge, wat raar allemaal.. Wel een beetje zielig voor Ash, maar hij vind de ware wel." Zegt Mali uiteindelijk. Ik knik. "Hoe zit het bij jou met de jongens?" Vraag ik, ik kijk haar aan. "Nee, ik wacht op de ware." Zegt ze, ik knik begrijpelijk. Voor mij is Mikey de ware.  De water koker piept en ik pak twee mokken, ik schenk het hete water in de mokken en pak de thee zakjes. We lopen naar de woonkamer met het drinken in onze handen. "Asjeblieft." Zeggen Mali en ik als we alles hebben neergezet. Ik ga naast Cal zitten en pak mijn thee vast.

"Hoe vind je het eigenlijk? Dat je ineens een heel ander leven hebt?" Vraagt Joy. "Het is natuurlijk wel wennen, ik bedoel, ik ga van een gewoon stadsmeisje ineens de hele wereld over. Ik sta nu bekend als de tweelingzus van Calum Hood, iets waar ik gewoon alleen over had kunnen dromen. Het is nu wel dat je mensen minder snel kan vertrouwen omdat je natuurlijk hét zusje van Cal bent. Maar ik heb wel een geweldige familie nu!" Zeg ik trots. Ze knikken begrijpelijk. "We gaan morgen trouwens naar de rest van de familie. Als je wil mag je mee, als je er klaar voor bent." Zegt David. Ik knik, ik zou graag de rest van de familie willen zien. "Sabine? Ashton vraagt of we langskomen. Hij is thuis en zijn zusje is uit het ziekenhuis." Zegt Calum. Ik sta op. "Ik ga mee, maar eerst langs de winkel, cadeautje halen voor d'r." Zeg ik, Calum staat ook op en loopt mee naar de gang.

"Bosje bloemen?" Vraagt Calum als we bij de winkel zijn. "Ja, vrolijke bloemen zodat ze blij wordt." Zeg ik. "Zoals die?" Vraagt hij en hij wijst een mooi bosje bloemen aan. "Perfect!" Zeg ik en ik pak het bosje bloemen en loop naar de kassa. Als we afgerekend hebben lopen we naar buiten. "Hoe zou Esmee haar ouders vinden?" Vraag ik aan Cal, hij haalt zijn schouders op. "Ze zullen in ieder geval niet zo perfect zijn als onze ouders." Zegt hij met een knipoog, ik grinnik. Ik heb trouwens geen idee waar Ash woont. "Waar woont Ashton eigenlijk?" Vraag ik, Calum wijst naar een huis. "Daar." "Oke, kom, beterschap aan Lauren wensen." Hij knikt en we lopen naar de deur en drukken op de bel. Een huilende Harry doet open. "Harry wat is er?" Vraag ik bezorgd. "A-Ash, l-lauren. B-bloed." Zegt hij hysterisch huilend. Calum loop gelijk naar de woonkamer en ik blijf hier bij Harry. "BEL 112 NU!" Roept Calum, ik pak mijn mobiel en toets 112 in. "WAT MOET IK ZEGGEN?" Roep ik.