Twins {5sos Fanfictie} √

H.50

P.O.V. Sabine
Gapend open ik mijn ogen, ik kijk om mij heen. Oja, vandaag gaan we naar Sydney. Ik kijk op de wekker en zie dat het acht uur is, ik draai me om. Althans, dat probeer ik. Ik wordt vast gehouden door Michael. Cutie. Ik pak mijn mobiel, ik heb er al eeuwen niet op gezeten. Maarja, dat is vakantie he. Ik doe mijn mobiel aan, wat extreem sloom gaat. Ik scrol door mijn twitter, het enige wat ik nu zie is een hashtag dat helemaal in is. #mibinecliffood Ik tik een foto aan die er compleet random staat. Het zijn Michael en ik slapend. NIEMAND WIST HET NOG!!!!! Ik kijk naar de reacties. Heel veel lieve reacties zoals 'awh, veel geluk saampjes.' 'Het is je gegund Mikey!' 'Ze ziet er heel erg aardig uit, ik zie dat ze van je houdt.' Reacties die me laten blozen dus... Ik scrol verder en zie ineens een hele andere reactie. 'SABINE IK HOOP DAT JE DOOD VALT EN IN DE HEL BELAND.' 'MICHAEL EN CALUM VERDIENEN BETER, BITCH.' 'Je bent dik en lelijk, val dood.' 'Ey, d'r ligt een paard in Mikeys bed.' 'Dikke koe.'

'Al die mensen hebben gelijk hoor.' Hoor ik Annabelle zeggen. Ik dacht dat je weg was... 'Hahaha, nooit!' Asjeblieft, verpest deze dag nou niet.. 'Nee, ga weg!!' Dankjewel. Ik sluit me af voor de stemmen en maak Mikey wakker. "Sorry dat ik je wakker maak. Wakker worden." Roep ik zachtjes in zijn oor. Hij gromt even en draait zich om. Okay, plan B. "MICHAEL ER STAAT PIZZA KLAAR." Gelijk schiet Michael omhoog. "WAAR IS DE PIZZA?!" Roep hij blij. "Nergens." Zeg ik met de liefste glimlach die ik op mijn gezicht kan toveren. Een chagrijnige Michael zit me boos aan te kijken. "Ach gossie, vanmiddag krijg je pizza, beloofd!" Zeg ik terwijl ik een kus op zijn wang druk. Gelijk veranderd zijn chagrijnige gezicht in een blije kleuter. "Maar goed, waarvoor ik je echt wakker maakte. Kijk twitter." Zeg ik met een serieus gezicht. Verbaasd start hij twitter op, al snel verandert verbaasd in 'boos'. "We pakken ze terug..." Zegt hij met een grijns van hier tot Tokio. Ik glimlach, mijn mannetje.

Ik spring uit bed en loop met mijn kleren in mijn hand naar de badkamer. Ashton is vannacht al naar Sydney gegaan omdat het slecht met zijn zusje ging. We hebben hem hier gewoon gedag gezegd, dat vond hij ook fijner. Snel spring ik onder de douche en begin te zingen. Iets wat ik altijd onder de douche doe. -nog meer douche zangers/zangeressen hier?- Als ik ineens onderbroken wordt door een schreeuwende Esmee die op de deur bonkt doe ik de kraan uit. "IK MOET OOK NOG IN DE DOUCHE, UNICORNS NOG AAN TOE." Roept ze. "ESMEE CLIFFORD, WAAROM HEB JIJ HET INTERNET VOL GESPAMD MET EEN SLAPENDE MIBINE?!" Roep ik. Ik hoor een zachte oops. "Sorry unicorns, ik heb van jullie gehouden. Maar ik denk dat mijn tijd,over een paar minuten, gekomen is. Let goed op Michael, dat hij niet doordraaft in zijn Pokemon verslaafdheid, en dat er later kleine mibinetjes komen en..." "Esmee stop maar weer." Zeg ik lachend. Als ze straks onder de douche zit zorg ik gewoon dat ze een lekkere koude douche krijgt... Muhahahahha.

Esmee zit nu net een paar minuten onder de douche, en ik ken haar inmiddels zo goed dat ik weet dat ze minimaal een uur douchet. Daar is ze net Luke in, Eske is voor elkaar gemaakt. Ik loop rustig naar de slaapkamer van Mikey, waar ik hem slapend aantref. "MICHAEL, BRAND." Hij blijft gewoon door snurken. Ugh, alweer. "MIKEY, ER STAAT EEN GLITTER EENHOORN HIER!" Gelijk wordt hij wakker en zit hij rechtop. "ZE BESTAAN DUS ECHT!" Zegt hij terwijl hij zo'n snapchat regenboog kots gezicht krijgt. Ik ga dubbel van het lachen. "Kom we gaan Esmee pranken." Zeg ik met een gemene lach. Hij lacht en springt uit bed.