Twins {5sos Fanfictie} √

H.40

P.O.V. Sabine
Snel zet ik een paar strepen met het koude mesje op mijn arm. 'Good girl.' Zegt Annabel die weer voor me staat. 'Ga nu maar naar de woonkamer. En let op, doe alsof het top met je gaat.' Ik knik, maar mijn hart breekt. Liegen tegen mijn vrienden kan ik niet. 'Agh, kom op. Doe je wel vaker toch?' Ik zucht, ze weet me altijd weer stil te krijgen. Soms wil ik in een ongeluk betrokken zijn, dat ik dood was en niemand wist waarom... Dat niemand wist dat ik dat al zolang wilde. 'Nou, spring voor een auto bitch.' Misschien moet ik dat maar doen... Ik loop naar de woonkamer en plof op de bank, een paar seconde later komt Luke binnen met een verdrietig gezicht. Ik zie gelijk dat hij een grap maakt. Ik ben gewoon zo slim. 'Te slim.' Kut wijf. Daar staat ze weer, met een mes ik haar hand. Kut. Sorry. 'Bitch.' Als Luke zegt dat het niet goed met Es gaat freakt Luke out. Dan komt Esmee tevoorschijn. Ik lach en loop op haar af met open armen. "Ik had blij moeten reageren." Fluistert ze. "Geeft niet, ik snap dat je het moeilijk hebt." Zeg ik. 'Ze reageerde juist hoor.' Shh. 'Nee, ik jaag je op tot je dood.' Wat? Ik zie Annabel knikken.

Als Esmee en ik uiteindelijk naar onze kamer gaan, omdat we allebei moe waren, zit ik te twijfelen of ik het moet vertellen aan haar. En al helemaal als ze vraagt of er nog wat is gebeurt toen ze weg was. Het verhaal van Ash ga ik sowieso vertellen. 'Jouw verhaal laat je weg, als je het verteld ben je echt nog lang niet van me af.' Ik zucht, ik weet het. Ik besluit om alles te vertellen, van Ash, hoe Mikey en ik verkering hebben gekregen, hoe schuldig ik me voel over alles, en ook over Annabelle, mijn monster. Ik zie haar staan, met een mes in haar hand. "Dus, jij ziet ook een meisje?" Vraagt Esmee. Ik knik en wijs Annabelle aan. Esmee haar vinger wijst naar de kast, ze trekt me in een knuffel en ik knuffel terug. Tot opeens Luke binnenkomt met een bivakmuts op, Esmee schrikt heel erg en ik volg het vage gesprek van hun over fucken ofzo... Haha, hoorde ik dat Luke nou goed zeggen, dat van fuck you, in je dromen, ja... Haha. Ik ga stuk. Oke, maar nu wordt ik het zat. "Wat moet je Lucas?" Vraag ik droog. "eum... Nou van Calum moet je nog even wat met hem bespreken." Zegt hij, ik kijk hem vragend aan. Hij wil me gewoon weg hebben zodat ze een 'privacy' momentje hebben.... Nee niet dat, sukkels.

Ik loop naar Calum toe en spring op zijn schoot. "Waho, ik schrik me een hoedje." Zegt hij. Ik begin te lachen. "Wat is er? Luke zei dat je wat wou bespreken ofzo?" Hij knikt. "Zullen we morgen onze ouders opzoeken? Aangezien we morgen weer naar huis moeten?" Vraagt hij. Mijn ouders ontmoeten, mijn echte ouders... "We hebben wel met z'n zessen een huis in Sydney maar ik heb pap en mam beloofd dat ik zou komen. En ze vroegen naar jou, ze vroegen of je ze kon bellen." Zegt hij. Ik knik, wat moet je dan eigenlijk zeggen aan de telefoon met je ouders? Ik heb ze nog nooit gesproken. "Wat is hun nummer?" Vraag ik uiteindelijk, ik krijg het nummer. Als Calum wil opstaan pak ik zijn hand. "Wil je erbij blijven?" Vraag ik, hij knikt en gaat zitten. Hij pakt mijn hand vast en aait met zijn duim over mijn hand. Met een trillende vinger druk ik op het groene hoorntje. De telefoon gaat over. Ineens hoor ik een vrolijke stem zeggen. "Hey, met Joy Hood."

O- ouders S- Sabine

O- Hey, met Joy Hood.
S- H-hallo, met S-Sabine.
O- Sabine H-Hood?
Ik knik, maar al snel weet ik dat ze dat niet kan zien.
S- ja.
O- och liefje toch, het spijt me dat we je niet konden vinden...
S- het geeft niet! Echt niet. Ik ben nu blij dat ik hier ben...
O- sorry, ik wist niet dat je het slecht had daar...
S- nee, dat kon u niet weten. Ik heb gewoon een slechte herinnering aan vroeger.
Als ik het hele verhaal uitleg. Alles vanaf het begin tot nu zijn we allebei aan het huilen.
O- als ik dat wist had ik je opgezocht, ik kreeg wel es telefoontjes van een huilende Calum. Hij maakt zich soms zo'n zorgen om je!
S- morgen praten we verder!
O- tot morgen liefje, dan geef ik je een dikke knuffel hoor.
S- ik hou van jou...
O- ik ook van jou!