Achilles

Chapter Eleven

Chapter Eleven

Daphne

NAKO-CONSCIOUS ako. Nasa siyudad na kami. Sumakay kami ng yate kanina and here we are, waiting for a car. Kaya lang ay hindi ko talaga maiwasang maasiwa sa suot ko. Mukha akong yagit. 'Yong mga lumang damit pa rin kasi ni Ate Sharon ang suot ko.

Isang itim na kotse ang sumundo sa amin. Tahimik lang ako sa backseat katabi ni Keeper na kanina pa nananahimik. Mula ng umalis kasi kami sa isla ay parang may malalim na naman siyang iniisip. Mas prefer ko ang kakulitan at pagiging maingay niya kasya pagiging seryoso.

Huminto kami sa harap ng isang hotel. Kilala ang hotel na iyon at nakapasok na ako minsan doon dahil sa isang party. Kinabahan ako. Baka may makakilala sa akin at makita akong mukhang basahan. Inayos ko ang pagkakalugay ng mahaba kong buhok at sinadya kong matakpan ng konti ang mukha ko.

"Ano'ng problema mo?" kunot-noong komento ni Keeper nang mapansin ang ayos ko habang pumapasok kami sa hotel.

"Style 'to." Yuyuko-yuko ako dahil nga ayokong may makakilala sa akin. Nakahinga lang ako ng maluwag nang makapasok na kami sa hotel room. Hindi kami nakapag-breakfast kanina kaya um-order muna ng pagkain si Keeper. Around nine o'clock na kami nakakain.

"May party tayong dadaluhan mamayang gabi," he announced.

"What?" nagulat ako. "I look terrible."

"Sinabi ko bang pupunta ka doon nang nakaganyan?" tanong niya na nakakunot ang noo. "Mamimili tayo ng susuotin natin mamaya."

"Wala akong pera."

"It's on me and yes, wala ka talagang pera."

"Dahil hindi mo ako sinuswelduhan."

"Meron bang pinaparusahan na may sweldo?"

Sabi ko nga. "Pwede rin kaya akong magpa-manicure, pedicure, facial at magpaayos ng buhok? Pangit naman kasi kung damit ko lang ang babaguhin." I did my most beautiful smile. Tinitigan niya lang ako pero hindi sumagot saka nagpatuloy sa pagkain.

"Here's my instructions for tonight," sabi niya maya-maya in a very dreadful tone. That got my whole attention. "Pwede kang makipaghalubilo pero dapat nakikita kita. Hindi pwedeng makita tayo ng magkasama. Baka may mga galamay si Mama sa paligid at maikonekta ka sa akin. Maraming businessmen sa party na dadaluhan natin. At wag kang mag-iisip na tumakas."

"Hindi ko 'yon iniisip," sabi ko although I thought about it.

"Bilisan mo ng kumain diyan. Pupunta ka pa ng salon 'di ba?"

"Oh yes, Master!" excited kong sabi saka nagmamadaling kumain.

AFTER months of ugliness, heto ako at ubod na ng ganda. Maluha-luha ako sa harap ng salamin habang pinagmamasdan ang sarili ko. Nasa boutique kami where Keeper chose a dress for me.

"You're so beautiful, Daphne Marie Santillan," sabi ko sa sarili ko. Pero pinigil ko ang mga tears of joy ko dahil baka mabura ang make-up. Mahal pa naman 'yon. Gandang-ganda ako sa sarili ko at na-miss ko talaga ang feeling ng pagiging maganda.

"Shall we go?"

Nilingon ko si Keeper at hindi ako nakapagsalita. Ilang beses akong kumurap pero hindi nagbago ang tingin ko sa kanya. Kulang ang salitang gwapo para ilarawan siya. Nakasuot siya ng itim na tuxedo. Very formal. Very handsome.

"Ano? Naamin mo na ba ang sarili mo na gwapo talaga ako?" nakangisi niyang tanong sa akin. Bigla kong naitikom ang bibig ko. Kanina pa pala ako nakanganga. Agad akong sumimangot. "Wag kang sumimangot, mawawala ang effect ng make-up," payo pa ng kumag.